161 VE Eyup cevap verip dedi: 2 Ben bunlara benzer çok şeyler işittim; Hepiniz yorgunluk veren tesellicilersiniz. 3 Boş sözlere son olur mu? Yahut seni ne zorluyor da, cevap veriyorsun? 4 Ben de sizin gibi söyliyebilirdim; Canımın yerinde sizin canınız olsaydı, Size karşı sözler dizebilirdim, Ve size karşı başımı sallıyabilirdim. 5 Fakat ağzımla size kuvvet verirdim; Ve dudaklarımın tesellisile sizi yatıştırırdım. 6 Söylesem de kederim yatışmaz; Ve eğer sussam üzerimden ne kalkar? 7 Fakat beni şimdi o yorgun düşürdü; Bütün cemaatimi sen viran ettin. 8 Ve beni sıkıp buruşturdun, bana karşı bu şahittir; Zayıflığım da bana karşı kalkıyor, Yüzüme karşı şehadet ediyor. 9 Öfkesile beni yırttı, ve bana eza eyledi; Üzerime dişlerini gıcırdattı; Hasmım gözlerini benim üzerime bilemektedir. 10 Üzerime ağızlarını açtılar; Hakaretle yanağıma vurdular; Bana karşı bir araya toplanmaktalar. 11 Allah beni dinsizlere veriyor, Ve beni kötülerin eline atıyor. 12 Ben kaygısızdım, ve beni o paraladı; Ve boynumdan tuttu, yere çalıp beni parçaladı; Ve beni kendisine hedef dikti. 13 Onun okçuları beni kuşatıyor; Hiç esirgemeden böbreklerimi yarıyor, Ödümü yere döküyor. 14 Bedenimde gedik üzerine gedik açıyor; Bir dev gibi üzerime saldırıyor. 15 Derimin üzerine bir çul diktim, Ve itibarımı toprakta kirlettim. 16 Ağlamaktan yüzüm kızardı, Ve ölüm gölgesi kirpiklerimin üzerindedir; 17 Ellerimde zorbalık yokken, Ve duam halis olduğu halde. 18 Ey toprak, kanımın üzerini örtme, Ve feryadıma duracak yer olmasın. 19 Daha şimdiden, işte, şahidim göklerdedir; Ve benim için şehadet eden yükseklerdedir. 20 Benimle eğlenenler dostlarımdır; Gözüm Allaha yaş döküyor, 21 Allah kendisile insan arasında, Âdem oğlu ile komşusu arasında hakkı arasın diye. 22 Çünkü bir kaç yıl geçince, Geri dönmiyeceğim yola gideceğim. İncil — Kitab-ı Mukaddes