21 PENTİKOST günü olduğu zaman, hepsi bir arada toplu idiler. 2 Zorlu bir yel esiyormuş gibi ansızın gökten bir ses geldi, ve bütün oturdukları evi doldurdu. 3 Ve ateşten imiş gibi bölünen diller onlara görünüp onların her biri üzerine kondu. 4 Hepsi Ruhülkudüsle doldu, ve kendilerine Ruhun verdiği söyleyişe göre başka başka dillerle söylemeğe başladılar. 5 Gök altındaki her milletten Yahudiler, dindar adamlar, Yeruşalimde oturmakta idiler. 6 Ve bu ses gelince, halk bir araya toplanıp şaşırdılar, çünkü her biri, onların kendi dilile söylediğini işitiyordu. 7 Hayran oldular, ve şaşıp dediler: İşte, söyliyen bu adamlar hep Galileli değil mi? 8 Ve nasıl biz, her birimiz kendi ana dilimizi işitiyoruz? 9 Biz, Partlar, Medler, Elâmlılar, ve Mezopotamyada, Yahudiyede hem de Kappadokyada, Pontus ve Asyada, 10 Frikya hem de Pamfilyada, Mısırda ve Libya semtlerinde Kirine çevresinde oturanlar, gerek Yahudi ve gerek mühtedi Romalı misafirler, 11 Giritliler ve Araplar, kendi dillerimizde Allahın büyük işlerini söylediklerini işitiyoruz. 12 Ve hepsi hayran olup birbirlerine: Bu ne olsa gerek? diye tereddüt ediyorlardı. 13 Fakat başkaları eğlenip dediler: Onlar yeni şarapla dolmuşlar. İncil — Kitab-ı Mukaddes