51 Ama Hananya adında bir adam, karısı Safira ile birlikte bir mülk sattı; 2 Ve karısının da haberi olarak değerinden bir kısmını kendine alıkoydu; ve bir kısmını götürüp resullerin ayak-ları dibine koydu. 3 Ama Petrus dedi: "Hananya, Kutsal Ruh'a yalan söyle-yesin ve tarlanın değerinden bir kısmını kendine ayırasın diye, neden Şeytan senin yüreğini doldurdu? 4 Kaldığı sürece sana ait kalmıyor muydu? satılmışken de senin yetkinde değil miydi? Nasıl oldu da yüreğine bu şeyi koydun? Sen insanlara değil, ama Allah'a yalan söy-ledin." 5 Ve Hananya bu sözleri işittiğinde yere düşüp ruhu verdi; ve bu şeyleri duyanların hepsinin üzerine büyük korku geldi. 6 Genç adamlar da kalkıp onu beze sardılar ve dışarı taşı-yıp gömdüler. 7 Ve öyle oldu ki, üç saat kadar sonra karısı da neler ol-duğunu bilmeyerek içeri girdi. 8 Ve Petrus ona, "Tarlayı o kadara mı sattınız, söyle bana?"diye cevap verdi. O da, "Evet, o kadara" dedi. 9 Petrus da ona dedi: "Nasıl oldu da Rab'bin Ruhunu de-nemek için birbirinizle anlaşmış oldunuz? İşte, kocanı gö-menlerin ayakları kapıdadır, seni de dışarı taşıyacaklar." 10 O da hemen Petrus'un ayakları dibine düşüp ruhu ver-di; ve genç adamlar içeri girip onu ölü buldular ve dışarı taşıyarak kocasının yanına gömdüler. 11 Ve bütün kilise topluluğu üzerine ve bu şeyleri işitenle-rin hepsi üzerine büyük korku geldi. 12 Ve resullerin elleriyle halk arasında birçok belirtiler ve harikalar oluyordu; ve hepsi birlik içinde Süleyman'ın eyvanında bulunuyorlardı. 13 Ama diğerlerinden hiç kimse onlara katılmaya cesaret etmiyordu, ama halk onları övüyordu. 14 Ve hem erkek hem de kadın kalabalıklardan daha da çok imanlılar Rab'be katılıyordu. 15 Öyle ki, Petrus geçtiğinde hiç olmazsa onun gölgesi onların birisini gölgelendirsin diye hasta olanları sokak-lara çıkarıp döşekler ve sedirler üzerine yatırıyorlardı. 16 Ve çevredeki şehirlerin kalabalığı da hasta kişileri ve murdar ruhlar tarafından saldırıya uğrayanları getirerek Yeruşalem'e gelip toplandılar; öyle ki, onların hepsi iyi-leştiler. 17 Ve başkahin ile Sadukiler mezhebinden olan berabe-rindekilerin hepsi kalkıp öfkeyle doldular. 18 Ve resuller üzerine ellerini atıp onları genel hapishane-ye koydular. 19 Ama geceleyin Rab'bin bir meleği zindanın kapılarını açtı ve onları dışarı çıkarıp, 20 "Gidin ve tapınakta durup bu hayatın bütün sözlerini halka söyleyin" dedi. 21 Onlar da bu emri duyduklarında şafak sökerken tapı-nağa girip öğretiyorlardı. Ama başkahin ile beraberinde-kiler gelince, meclisi ve İsrail oğullarının bütün ihtiyar-larını bir araya çağırdılar; ve onları getirtmek için hapis-haneye adamlar gönderdiler. 22 Ama memurlar geldiklerinde onları zindanda bulmadı-lar ve geri dönerek haber verip dediler: 23 "Hapishaneyi gerçekten bütün güvenlik ile kapalı, nöbetçileri de kapıların önünde dışarda durmakta bulduk, ama açınca içerde hiç kimseyi bulamadık." 24 Ve onlar bu sözleri işitince, hem kahin hem de tapınak reisi ve başkahinler, 'bu ne olabilir' diye onlar hakkında şaşırmışlardı. 25 Ama biri gelip onlara bildirerek dedi: "İşte, zindana koyduğunuz adamlar tapınakta durup halka öğretiyorlar." 26 O zaman reis, memurlarla birlikte gidip zorlamayarak onları getirdi; çünkü taşlanabilirler diye halktan korku-yorlardı. 27 Ve onları getirip meclisin önünde durdurdular. Ve baş-kâhin onlara sorup dedi: 28 "Bu isimle öğretmemeyi size sıkıca emretmedik mi? Ve işte, Yeruşalim'i öğretinizle doldurdunuz; ve bu ada-mın kanını üzerimize getirmeyi amaçlıyorsunuz." 29 Ama Petrus ve resuller cevap verip dediler: "İnsanlar-dan ziyade Allah'a itaat etmek gerektir. 30 Sizin ağaca asarak öldürdüğünüz İsa'yı atalarımızın Al-lah'ı diriltti. 31 İsrail'e tövbe ve günahlarının bağışlanmasını vermek için Allah O'nu kendi sağ eliyle Reis ve Kurtarıcı olarak yükseltti. 32 Ve biz bu şeyler hakkında O'nun tanıklarıyız; ve ken-disine itaat edenlere Allah'ın verdiği Kutsal Ruh da ta-nıktır." 33 Onlar ise, bunu işitince gazaplandılar ve onları öldür-mek için danıştılar. 34 Ama bütün halk tarafından onurlu tutulan, bir Yasa öğ-retmeni olan Gamaliel adında Ferisi bir kişi, mecliste ayağa kalktı ve resullerin kısa bir süre için dışarı çıkartıl-masını emretti; 35 Ve onlara dedi: "Ey İsrail adamları, bu adamlar hakkın-da yapmak üzere olduğunuz şeyden kendinizi sakının; 36 Çünkü bugünlerden önce Tevdas, kendisinin önemli bir kimse olduğunu iddia ederek kalktı; sayıları dörtyüz kadar olan adamlar ona katıldı; kendisi öldürüldü ve ona itaat edenlerin hepsi dağıldı ve yok oldu. 37 Bu kişiden sonra sayım günlerinde Galileli Yahuda kalktı ve peşine çok halk sürükledi; o da yok oldu ve ona itaat edenlerin hepsi dağıldı. 38 Ve şimdi size derim: bu adamlardan geri çekilin ve on-ları kendi hallerine bırakın; çünkü bu fikir ya da bu iş insanlardan kaynaklanıyorsa yıkılıp yok olacaktır; 39 Ama Allah'tan ise onu yok edemezsiniz; Allah'a karşı da savaşanlar durumunda bulunmayasınız." 40 Ve onun tarafından ikna edildiler; ve resulleri çağırıp onları döverek İsa'nın adıyla konuşmamalarını emretti-ler ve onları salıverdiler. 41 Böylece onlar, O'nun adı için aşağılanmaya lâyık sa-yıldıklarına sevinerek meclisin huzurundan ayrıldılar. 42 Ve her gün tapınakta ve evlerde sevinçli haberi, Mesih olan İsa'yı, öğretmek ve ilân etmekten vazgeçmiyorlardı. İncil — Bünyamin Candemir