11 Onlar bu şeyleri dinlerken, İsa bir mesel daha söyledi, zira Yeruşalime yakındı, ve Allahın melekûtu hemen görünecek sanıyorlardı. 12 Bundan dolayı İsa dedi: Asilzade bir adam kendisine bir kırallık alıp dönmek üzre uzak bir memlekete gitti. 13 Hizmetçilerinden on kişi çağırdı, ve onlara on mına verip dedi: Ben gelinciye kadar bununla ticaret edin. 14 Fakat onun hemşerileri kendisinden nefret ederlerdi: Bu adamın üzerimize kıral olmasını istemeyiz, diye arkasından elçiler gönderdiler. 15 Ve vaki oldu ki, kırallığı alıp geri gelince, kendilerine para vermiş olduğu hizmetçilerinin ne kazanç yaptıklarını anlasın diye onların kendi yanına çağırılmasını emretti. 16 Birincisi: Efendi, senin mınan on mına daha kazandı, diyerek onun karşısına geldi. 17 Ve hizmetçiye dedi: Aferin, iyi hizmetçi! en azda sadık olduğun için, on şehir üzerine hâkim ol. 18 Ve ikincisi: Efendi, senin mınan beş mına kazandı, diyerek geldi. 19 Ve buna da: Sen de beş şehir üzerine ol, dedi. 20 Bir başkası: Efendi, işte senin mınan, onu bir çevreye sarıp sakladım, diyerek geldi. 21 Zira senden korktum, çünkü sen sert adamsın; komadığını alır, ekmediğini biçersin. 22 Efendi ona dedi: Ey kötü hizmetçi, kendi ağzından sana hükmedeceğim. Benim sert adam olduğumu, komadığım şeyi aldığımı, ekmediğim şeyi biçtiğimi biliyordun; 23 öyle ise, paramı niçin bankaya vermedin? geldiğim zaman onu faizile isterdim. 24 Ve orada bulunanlara dedi: Ondan mınayı alın, ve on mınası olana verin. 25 Ve onlar kendisine dediler: Efendi, onun on mınası var. 26 Ben size diyorum ki, kimin var ise, ona verilecektir; ve kendisinde olmıyandan, elindeki de alınacaktır. 27 Lâkin üzerlerine kıral olmamı istemiyen o düşmanlarımı buraya getirin, ve önümde öldürün. İncil — Kitab-ı Mukaddes