21 Ve İsa kayıkla yine karşı yakaya geçtiği zaman, yanına büyük bir kalabalık toplandı; O da denizin kıyısındaydı. 22 Ve işte, havra reislerinden Yairus adında biri gelip O'nu görünce ayaklarına kapandı;* 23 Ve O'na çok yalvarıp dedi: "Benim küçük kızım son soluktadır, gelip ellerini onun üzerine koyman için yalvarırım; ta ki, iyileşsin ve yaşasın." 24 O da onunla birlikte gitti; ve büyük bir kalabalık O'nun ardından gidiyor ve O'nu sıkıştırıyordu. 25 Ve on iki yıldır kan akıntısı olan bir kadın, 26 Birçok doktorun eli altında çok çekmişti; ve nesi varsa hepsini harcamış ve hiçbir şekilde yarar sağlamamış, ama daha kötü olmuştu. 27 İsa hakkında işitmiş olup kalabalık içinde, arkadan gelerek O'nun giysisine dokundu. 28 Çünkü, "Eğer ki, sadece O'nun giysilerine dokunsam kurtulacağım" diyordu. 29 Ve onun kanının pınarı hemen kurudu; ve o dertten iyileşmiş olduğunu bedeninde farketti. 30 Ve İsa, kendisinden güç çıktığını hemen kendinde bilerek, kalabalığın içinde dönüp, "Giysilerime kim dokundu?" dedi. 31 Öğrencileri de O'na dediler: "Kalabalığın seni sıkıştırdığını görüyorsun ve, 'Bana kim dokundu?' diyorsun." 32 Ve bunu yapmış olan kadını görmek için etrafa bakındı. 33 Ama kadın kendisine olanı bildiğinden, korkarak ve titreyerek geldi; ve önünde yere kapanıp O'na bütün gerçeği söyledi. 34 O da kadına dedi: "Kızım, imanın seni kurtardı, esenlikle git ve derdinden iyileşmiş ol." 35 O daha konuşurken havra reisinin evinden bazıları gelip, "Kızın öldü; artık neden Öğretmeni rahatsız ediyorsun?" dediler. 36 Ama İsa söylenen sözü duyunca, hemen havra reisine, "Korkma, sadece iman et!" dedi. 37 Ve Petrus ile Yakup ve Yakub'un kardeşi Yuhanna'dan başka hiç kimseyi kendisiyle birlikte gitmesine izin vermedi. 38 Ve havra reisinin evine gelip bir gürültülü kargaşa ve ağlayıp figan edenleri gördü. 39 Ve içeri girerek onlara, "Neden gürültü ediyor ve ağlıyorsunuz? Çocuk ölmedi, ama uyuyor" dedi. 40 Onlar ise kendisine gülüyorlardı. Ama O, hepsini dışarı çıkarıp çocuğun babasını ve annesini ve kendisiyle birlikte olanları, beraberinde alıp çocuğun yattığı yere girdi.* 41 Ve çocuğun elinden tutarak ona, "Talita kumi" dedi,* ki çevirisi, "Küçük kız sana söylüyorum, kalk!" demektir. 42 Küçük kız da hemen kalktı ve yürüdü; çünkü on iki yaşındaydı. Onlar da büyük bir hayretle şaştılar. 43 Ve bunu hiç kimse bilmesin diye onları sıkı uyardı; ve yemek için ona birşey verilmesini söyledi. İncil — Bünyamin Candemir