42. Mezmur

421 42. Mezmur
Geyik akarsuları nasıl özlerse,
Canım da seni öyle özler, ey Tanrı!
2 Canım Tanrı’ya, yaşayan Tanrı’ya susadı;
Ne zaman görmeye gideceğim Tanrı’nın yüzünü?
3 Gözyaşlarım ekmeğim oldu gece gündüz,
Gün boyu, “Nerede senin Tanrın?” dedikleri için.
4 Anımsayınca içim içimi yiyor,
Nasıl toplulukla birlikte yürür,
Tanrı’nın evine kadar alaya öncülük ederdim,
Sevinç ve şükran sesleri arasında,
Bayram eden bir kalabalıkla birlikte.
5 Neden üzgünsün, ey gönlüm,
Neden içim huzursuz?
Tanrı’ya umut bağla,
Çünkü O’na yine övgüler sunacağım;
O benim kurtarıcım ve Tanrım’dır.
6-7 Gönlüm üzgün,
Bu yüzden seni anımsıyorum, ey Tanrım.
Şeria yöresinde, Hermon ve Misar dağlarında
Çağlayanların gümbürdeyince,
Enginler birbirine sesleniyor,
Bütün dalgaların, sellerin üzerimden geçiyor.
8 Gündüz RAB sevgisini gösterir,
Gece ilahi söyler, dua ederim
Yaşamımın Tanrısı’na.
9 Kayam olan Tanrım’a diyorum ki,
“Neden beni unuttun?
Niçin düşmanlarımın baskısı altında
Yaslı gezeyim?”
10 Gün boyu hasımlarım: “Nerede senin Tanrın?” diyerek
Bana sataştıkça,
Kemiklerim kırılıyor sanki.
11 Neden üzgünsün, ey gönlüm,
Neden içim huzursuz?
Tanrı’ya umut bağla,
Çünkü O’na yine övgüler sunacağım;
O benim kurtarıcım ve Tanrım’dır.
İncil — Yeni Çeviri 2009