161 Ve Derbe ile Listra'ya geldi; ve işte, orada iman eden bir Yahudi kadının oğlu Timoteos adında bir öğren-ci vardı; babası ise bir Yunanlıydı. 2 Listra ve Konya'daki kardeşler tarafından onun için iyi tanıklık ediliyordu. 3 Pavlus bu kişinin kendisiyle birlikte gitmesini istedi; ve o yerlerde bulunan Yahudilerden ötürü onu alıp sünnet etti; çünkü hepsi babasının Yunanlı olduğunu biliyordu. 4 Ve onlar şehirlerden geçerlerken Yeruşalem'deki resul-ler ve ihtiyarlarca kararlaştırılmış olan kuralları tutmaları için onlara iletiyorlardı. 5 Böylece kilise toplulukları imanda güçleniyor ve günden güne sayıca artıyorlardı. 6 Kutsal Ruh tarafından Allah'ın sözünü Asya'da söylemeleri engellenmiş olduğundan Frikya ve Galatya bölgesinden geçtiler. 7 Misya'ya doğru geldiklerinde Bitinya'ya gitmeye çalış-tılar; ancak İsa'nın Ruh'u onlara izin vermedi. 8 Ve Misya yanından geçip Troas'a indiler. 9 Ve geceleyin Pavlus'a bir görüntü belirdi; Makedon-yalı bir adam ayakta dikilmiş ona yalvararak, "Makedonya' ya geçip bize yardım et" diyordu. 10 O da görüntüyü görünce, onlara İncil'i vazetmek için Rab'bin bizi çağırmış olduğu sonucuna vararak hemen Makedonya'ya gitmeye çalıştık. 11 Böylece Troas'tan yelken açıp doğru bir rotayla Samot-raki'ye, ertesi gün de Neapolis'e, 12 Ve oradan Makedonya bölgesinin birinci şehri, Roma-lıların bir kolonisi olan Filippi'ye geldik. Ve bu şehirde birkaç gün kaldık. 13 Ve Sept günü şehrin dışına, bir ırmak kenarına çıktık; orası alışılmış bir dua yeriydi; ve oturup toplanmış olan kadınlara konuştuk. 14 Tiyatira şehrinden erguvani satıcısı, Allah'a tapan Lid-ya adında bir kadın dinliyordu; Pavlus tarafından söyle-nen şeylere dikkat etmesi için Rab onun yüreğini açtı. 15 Ve kendisiyle ev halkı vaftiz olunca, yalvararak dedi: "Eğer benim Rab'be sadık olduğuma karar verdinizse, evime girip kalın." Ve bizi zorladı. 16 Ve öyle oldu ki biz duaya giderken, kendisinde falcı ru-hu olan ve bilinmeyen alemden haber vermekle efendile-rine çok kazanç sağlayan bir hizmetçi kız bize rastladı. 17 Pavlus'u ve bizi izleyerek, "Bu adamlar en yüce olan Allah'ın kullarıdırlar, bize kurtuluş yolunu ilân ediyorlar" diyerek bağırıyordu. 18 Ve bunu birçok günler yaptı. Ama Pavlus çok sıkılarak dönüp ruha, "Ondan çıkmanı İsa Mesih adıyla sana emre-diyorum" dedi. Ve aynı saatte ruh çıktı. 19 Ve onun efendileri kazanç umutlarının gittiğini görün-ce, Pavlus ile Silas'ı yakalayarak çarşı meydanına, reis-lerin önüne sürüklediler; 20 Ve onları yargıçlara getirerek dediler: "Yahudi olan bu adamlar şehrimizi gayet çok karıştırıyorlar, 21 Ve Romalı olan bizlere kabul etmek, ne de yapmak yasal olmayan gelenekler ilân ediyorlar." 22 Ve kalabalık birlikte onlara karşı ayaklandı; yargıçlar da onların elbiselerini yırtıp sıyırarak değnekle dövülme-lerini emrettiler. 23 Ve onlara çok değnek vurduktan sonra zindana attılar; zindancıya onları güvenlik içinde korumasını emrettiler. 24 Böylesi bir emir alan zindancı onları iç zindana atıp ayaklarını tomruklara sıkı bağladı. 25 Ve gece yarısına doğru Pavlus'la Silas dua ediyor, Al-lah'a ilâhiler söylüyorlardı; tutuklular da onları dinli-yordu. 26 Ve birdenbire büyük bir deprem oldu; öyle ki, zindanın temelleri sarsıldı; ve hemen bütün kapılar açıldı; ve her-kesin bağları çözüldü. 27 Zindancı da uykudan uyanıp zindanın kapılarını açıl-mış görerek, mahpusların kaçtığını sanıp kılıcını çekerek kendini öldürmek üzereydi. 28 Ama Pavlus, "kendine zarar etme; çünkü hepimiz bu-radayız" diyerek yüksek sesle bağırdı. 29 O da ışık isteyip hızla içeri atıldı; ve titreyerek Pavlus'laSilas'ın önünde yere kapandı; 30 Ve onları dışarı çıkararak, "Efendiler, kurtulayım diye ne yapmam gerek?" dedi. 31 Onlar da, "Rab İsa Mesih'e iman et kurtulacaksın; sen de ve ev halkın da" dediler. 32 Ve kendisi ile evinde olanların hepsine Rab'bin sözünü söylediler. 33 Ve gecenin o saatinde onları alarak yaralarını yıkadı; ve kendisi ile ona ait olanların hepsi hemen vaftiz olundu. 34 Ve onları kendi evine götürerek önlerine sofra kurdu; ve Allah'a iman etmiş olarak bütün eviyle birlikte çok sevindi. 35 Ve gündüz olunca yargıçlar çavuşları göndererek, "O adamları salıverin" dediler. 36 Zindancı da Pavlus'a şu sözleri iletti: "Yargıçlar, ser-best bırakılmanız için gönderdiler; onun için şimdi çıkın, esenlikle gidin." 37 Ama Pavlus onlara dedi: "Romalı adamlar olan bizleri mahkûm edilmeden herkesin önünde döverek zindana at-tılar; ve şimdi bizi gizlice mi dışarı atıyorlar? Gerçekten olmaz! Ancak kendileri gelsinler bizi dışarı çıkarsınlar." 38 Çavuşlar da bu sözleri yargıçlara ilettiler. Ve Romalı olduklarını duyunca korktular. 39 Ve gelip onlara yalvardılar; ve onları dışarı çıkararak şehirden çıkmalarını rica ettiler. 40 Onlar da zindandan çıkıp Lidya'nın evine geldiler; ve kardeşleri görünce onları teselli edip gittiler. İncil — Bünyamin Candemir