7 Nereye gidebilirim senin Ruhun’dan,
Nereye kaçabilirim huzurundan?
8 Göklere çıksam, oradasın,
Ölüler diyarına yatak sersem, yine oradasın.
9 Seherin kanatlarını alıp uçsam,
Denizin ötesine konsam,
10 Orada bile elin yol gösterir bana,
Sağ elin tutar beni.
11 Desem ki, “Karanlık beni kaplasın,
Çevremdeki aydınlık geceye dönsün.”
12 Karanlık bile karanlık sayılmaz senin için,
Gece, gündüz gibi ışıldar,
Karanlıkla aydınlık birdir senin için.
13 İç varlığımı sen yarattın,
Annemin rahminde beni sen ördün.
İncil — Yeni Çeviri 2009