8 RAB şöyle diyor:
“Lütuf zamanında seni yanıtlayacağım,
Kurtuluş günü sana yardım edecek,
Seni koruyacağım.
Seni halka antlaşma olarak vereceğim.
Öyle ki, yıkık ülkeyi yeniden kurasın,
Mülk olarak yeni sahiplerine veresin.
(YC2009)
9 Tutsaklara, ‘Çıkın’,
Karanlıktakilere, ‘Dışarı çıkın’ diyeceksin.
Yol boyunca beslenecek,
Her çıplak tepede otlak bulacaklar.
(YC2009)
10 Acıkmayacak, susamayacaklar,
Kavurucu sıcak ve güneş çarpmayacak onları.
Çünkü onlara merhamet eden kendilerine yol gösterecek
Ve onları pınarlara götürecek.
(YC2009)
11 Bütün dağlarımı yola dönüştüreceğim,
Anayollarım yükseltilecek.
(YC2009)
12 İşte halkım ta uzaklardan,
Kimi kuzeyden, kimi batıdan, kimi de Sinim’den gelecek.”
(YC2009)
13 Ey gökler, sevinçle haykırın,
Neşeyle coş, ey yeryüzü!
Ey dağlar, sevinç çığlıklarına katılın,
Çünkü RAB halkını avutacak,
Ezilene merhamet gösterecek.
(YC2009)
14 Oysa Siyon, “RAB beni terk etti,
Rab beni unuttu” diyordu.
(YC2009)
15 Ama RAB, “Kadın emzikteki çocuğunu unutabilir mi?” diyor,
“Rahminden çıkan çocuktan sevecenliği esirger mi?
Kadın unutabilir,
Ama ben seni asla unutmam.
(YC2009)
İncil — Yeni Çeviri 2009