141 Ve öyle oldu ki, Konya'da Yahudilerin havrası-na birlikte girip öyle konuştular ki, hem Yahudilerden hem de Yunanlılardan büyük bir kalabalık iman etti. 2 Ama iman etmemiş olan Yahudiler, ulusları kışkırttılar ve onları kardeşlere karşı kötü fikirli ettiler. 3 Böylece onlar Rab'be güvenip cesaretle konuşarak ora-da uzun bir süre kaldılar. O Rab ki, onların elleriyle yapıl-sın diye belirtiler ve harikalar verip kendi inayetinin sözü-ne tanıklık etti. 4 Ama şehrin halkı ikiye bölünmüştü; ve bazıları Yahudi-lerle, bazıları da resullerle birlikteydi. 5 Ve onları aşağılamak ve taşlamak için, hem uluslar hem de Yahudiler ile reislerinin bir saldırısı olacağı sırada, 6 Bunun farkına varıp Likaonya'nın Listra ve Derbe şe-hirlerine ve çevre bölgeye kaçtılar; 7 Ve orada İncil'i ilân etmekteydiler. 8 Ve Listra'da ayakları güçsüz bir adam oturuyor-du; o anadan doğma topal olup hiç yürümemişti. 9 Bu adam Pavlus'u konuşurken duydu; o da ona dikkatle bakıp onun iyileşeceğine imanı olduğunu görünce, 10 Yüksek sesle, "Ayakların üzerine dikil!" dedi. O da sıç-rayıp yürüdü. 11 Ve kalabalıklar Pavlus'un ne yaptığını görünce, Likaon-ya diliyle seslerini yükseltip, "Tanrılar insan gibi olup yanımıza indiler!" dediler. 12 Ve Barnabas'ı Zeus, konuşmada öncü olduğu için Pav-lus'u da Hermes diye adlandırdılar. 13 Ve onların şehrinin önünde bulanan Zeus tapınağının kahini kapılara boğalar ve çelenkler getirerek halkla bir-likte kurban kesmek istedi. 14 Ama Resuller, Barnabas ve Pavlus, bunu duyunca giy-silerini yırtıp kalabalığın içine atılarak bağırıp dediler: 15 "Ey adamlar, neden bu şeyleri yapıyorsunuz? Biz de sizinle benzer duyguları olan insanlarız; bu boş şeylerden,göğü ve yeri ve denizi ve onlardaki bütün şeyleri yaratan diri Allah'a dönesiniz diye size İncil'i ilân ediyoruz; 16 O ki, geçmiş kuşaklarda bütün ulusların kendi yolların-da gitmelerine izin vermiştir; 17 Yine de gökten bize yağmurlar ve verimli mevsimler vererek yüreklerimizi yiyecek ve sevinçle doldurup iyilik ederek kendisini gerçekten tanıksız bırakmamıştır." 18 Ve bu şeyleri söyleyerek kendilerine kurban kesmekten halkı güçlükle durdurdular. 19 Ama oraya Antakya'dan ve Konya'dan Yahudiler gel-di; ve kalabalıkları kandırıp Pavlus'u taşladılar; onu öl-müş sanarak şehrin dışına sürüklediler. 20 Ama öğrenciler onun etrafını sararken ayağa kalkıp şehre girdi; ve ertesi gün Barnabas'la birlikte Derbe'ye gitti. 21 Ve İncil'i o şehre ilân edip birçoklarını öğrenci ettikten sonra Listra'ya, Konya'ya ve Antakya'ya dönerek, 22 Öğrencilerin canlarını pekiştirip Allah'ın krallığına bir-çok sıkıntılardan geçerek girmemiz gerektir diye imanda durmalarını teşvik ediyorlardı. 23 Ve her kilise topluluğunda onlar için ihtiyarlar seçip, oruçla birlikte dua ederek onları iman ettikleri Rab'be emanet ettiler. 24 Ve Pisidya'dan geçerek Pamfilya'ya geldiler. 25 Ve Perga'da Rab'bin sözünü söyledikten sonra Antal-ya'ya indiler; 26 Oradan da yerine getirmiş oldukları iş için Allah'ın ina-yetine emanet edildikleri yer olan Antakya'ya yelken aç-tılar. 27 Ve varıp kilise topluluğunu toplayınca, Allah'ın kendi-leriyle birlikte yaptığı bütün şeyleri; ve O'nun uluslara iman kapısını açtığını anlattılar. 28 Ve orada öğrencilerle birlikte uzun zaman kaldılar. İncil — Bünyamin Candemir