221 "Ey adamlar, kardeşler ve babalar, şimdi size yapacağım savunmamı dinleyin." 2 Ve onun kendilerine İbrani dilinde konuştuğunu duyunca, onlar daha da çok sustular; o da dedi:* 3 "Ben Kilikya'nın Tarsus'unda doğmuş, gerçekten Ya-hudi bir adamım, ama bu şehirde Gamaliel'in ayakları dibinde yetiştirildim; bugün hepinizin gayretli olduğu gibi, Allah için gayretli biri olarak, atalar yasasının tam doğruluğuna göre eğitildim. 4 Ben ki, hem erkekleri hem de kadınları bağlayıp zin-danlara teslim ederek bu Yol'a, ölüme götürene dek zulmettim; 5 Aynı zamanda başkahin ile bütün ihtiyarlar kurulu da bana tanıklıkta bulunurlar; onlardan kardeşlere mektup-lar da alarak Şam'a, orada olanların da cezalandırılma-ları için bağlı olarak Yeruşalem'e getirmek üzere gidi-yordum. 6 Ve bana öyle oldu ki, ben yolculuk etmekte ve Şam'a yaklaşmaktayken, öyle vakti sıralarında çevremde ansı-zın gökten büyük bir nur parladı. 7 Ve yere düştüm; ve bir sesin bana, 'Saul, Saul, neden bana zulmediyorsun?' dediğini işittim. 8 Ben de, 'Sen kimsin, ya Rab?' diye cevap verdim. Ve O bana, 'Ben, senin zulmettiğin Nasıralı İsa'yım' dedi. 9 Ama beraberimde olanlar gerçekten nuru gördüler ve korktular, oysa bana konuşanın sesini işitmediler. 10 Ben de, 'Ne yapayım, ya Rab?' dedim. Ve Rab bana dedi: 'Kalk, Şam'a git ve yapmak üzere senin için tayin edilmiş olan bütün şeyler hakkında orada sana söylene-cektir.' 11 Ve o nurun yüceliğinden göremez olduğumdan, berabe-rimde olanlar tarafından el ile tutulup götürülerek Şam'a girdim. 12 Ve orada oturan bütün Yahudilerce hakkında iyi tanık- lıkta bulunulan, Yasa'ya göre Allah'a adanmış biri olan Hananya, 13 Yanıma geldi ve yanımda dikilerek bana, 'Saul kardeş, yukarı bak' dedi. Ve ben aynı saatte gözlerimi kaldırıp kendisine baktım. 14 O da dedi: 'Atalarımızın Allah'ı, O'nun isteğini bilmen ve salih Olan'ı görmen ve O'nun ağzından bir ses işitmen için seni tayin etti. 15 Çünkü gördüğün ve işittiğin şeyler için bütün insanlara O'nun tanığı olacaksın. 16 Ve şimdi neden gecikiyorsun? Kalk, vaftiz ol ve Rab'bin adını çağırarak günahlarından yıkan.' 17 Ve öyle oldu ki, ben Yeruşalem'e döndüğümde ve tapı-nakta dua ederken, dalınç durumunda oldum. 18 Ve O'nu gördüm, bana şöyle diyordu: 'Acele et ve ça-buk Yeruşalem'den çık; çünkü benimle ilgili tanıklığını kabul etmeyecekler.' 19 Ben de dedim: 'Ya Rab, sana iman edenleri her havradahapsedip dövdüğümü kendileri biliyorlar. 20 Ve senin tanığın Stefanos'un kanı döküldüğü zaman, ben de orada duruyordum ve onun öldürülmesine razı ol-muştum; ve onu öldürenlerin elbiselerini gözetiyordum.' 21 O da bana, 'Git, çünkü ben seni uzaktaki uluslara gön-dereceğim' dedi." 22 Bu söze dek onu dinlediler; ve seslerini yükseltip dedi-ler: "Böylesi biri yeryüzünden kaldırılsın, çünkü onun yaşaması uygun değildir." 23 Ve onlar bağırmakta ve giysilerini atıp havaya toz sa-vurmaktayken, 24 Binbaşı, hangi nedenle ona karşı böyle bağırdıklarını öğrensin diye kamçıyla sorgulanmasını buyurarak, onun kale içine götürülmesini emretti. 25 Ama kendisini gerip sırımlarla bağlarlarken Pavlus ya-kınında duran yüzbaşıya dedi: "Romalı ve mahkum edilme-miş bir adamı kamçıyla dövmek sizin için yasal mıdır?" 26 Yüzbaşı da bunu duyunca gidip, "Ne yaptığına dikkat et, çünkü bu adam Romalıdır" diyerek binbaşıya haber verdi. 27 Ve binbaşı gelip ona, "Söyle bana, sen Romalı mısın?" dedi. O da, "Evet" dedi. 28 Ve binbaşı, "Ben bu vatandaşlığı büyük bir miktar pa-rayla elde ettim" diye cevap verdi. Pavlus da, "Oysa ben özgür olarak doğdum" dedi. 29 O zaman onu sorgulamak üzere olanlar hemen kendi-sinden ayrıldılar; ve binbaşı da onun Romalı olduğunu öğrendiği zaman, onu bağladığı için korktu. 30 Ve ertesi gün Yahudiler tarafından neden suçlandığını tam olarak bilmek isteyerek onu bağlarından çözdü; ve başkahinler ile onların meclisinin tümünün gelmesini em-retti; Pavlus'u da aşağıya getirip karşılarında durdurdu. İncil — Bünyamin Candemir