141 Ve öyle oldu ki, bir Şabat günü Ferisi reislerinden birinin evine ekmek yemek için giderken, onlar kendisini gözlüyorlardı. 2 Ve işte, O'nun önünde sıskalı bir adam vardı. 3 İsa da cevap verip Yasa uzmanlarına ve Ferisilere konuşarak dedi: "Şabat günü sağlığa kavuşturmak yasal mıdır?" 4 Onlar ise sustular. Ve onu alıp iyileştirdi ve salıverdi. 5 Ve cevap verip onlara dedi: "Sizden hanginizin bir eşeği ya da bir öküzü kuyuya düşerse, Şabat günü onu hemen çekip çıkarmaz?" 6 Ve bu şeyler hakkında O'na cevap veremiyorlardı. 7 Ve çağrılanların baş yerleri nasıl seçtiklerine dikkat ederek onlara bir benzetme söyleyip, onlara dedi: 8 "Sen bir kimse tarafından düğün ziyafetine çağrıldığın zaman baş yerde oturma; olabilir ki, senden daha saygın biri onun tarafından çağrılmıştır; 9 Seni ve onu çağıran gelip sana, 'Bu kişiye yer ver' diyecek ve sen o zaman utançla en gerideki yeri almaya başlarsın. 10 Ama sen çağrıldığın zaman, git en gerideki yerde otur ki, seni çağıran geldiğinde, 'Ey dost, daha yukarı çık' desin; o zaman seninle birlikte sofrada oturanlar önünde sana yücelik olacaktır. 11 Çünkü kendini yükselten herkes alçaltılacak ve kendini alçaltan yükseltilecektir." 12 Ve İsa kendisini çağırmış olana da dedi: "Sen bir öğlen ya da akşam yemeği yaptığın zaman ne dostlarını, ne kardeşlerini, ne akrabanı, ne de zengin komşuları çağır; olmaya ki, onlar da karşılık olarak seni çağırırlarve sana bir karşılık yapılmış olur. 13 Ama ziyafet yaptığın zaman yoksulları, sakatları, topalları, körleri çağır; 14 Ve mutlu olursun; çünkü onların sana karşılık verecek bir şeyleri yoktur; çünkü salihlerin dirilişinde sana karşılık verilecektir." 15 Ve O'nunla birlikte sofrada oturanlardan biri bu şeyleri duyunca O'na, "Tanrı'nın krallığında ekmek yiyecek olana ne mutlu!" dedi. 16 Ama İsa ona dedi: "Bir adam büyük bir akşam yemeği yaptı ve birçok kişi çağırdı. 17 Ve akşam yemeği saatinde, çağrılmış olanlara, 'Gelin, çünkü şimdi her şey hazırdır' demek için kölelerini gönderdi. 18 Hepsi de fikirbirliğiyle özür dilemeye başladılar. Birincisi ona dedi: 'Bir tarla satın aldım ve çıkıp onu görmem gerek; sana rica ederim beni özür dilemiş olarak kabul et.' 19 Ve bir başkası dedi: 'Beş çift öküz satın aldım ve onları denemeye gidiyorum; sana rica ederim beni özür dilemiş olarak kabul et.' 20 Bir başkası da, 'Ben evlendim ve bu nedenle gelemiyorum'dedi. 21 Ve o köle gelip efendisine bu şeyleri bildirdi. O zaman ev sahibi öfkelenerek kölesine dedi: 'Çabuk çık, şehrin caddelerine ve sokaklarına git; ve yoksulları ve sakatları ve topalları ve körleri buraya getir!' 22 Köle de, 'Efendi, emrettiğin gibi yapılmıştır; hâlâ da yer vardır' dedi. 23 Ve efendi köleye dedi: 'Yollara ve çit boylarına çık ve onları içeri girmeye zorla ki evim dolsun.' 24 Çünkü size derim ki, çağrılmış olan o adamlardan hiç biri akşam yemeğimden tatmayacaktır." 25 Ve büyük kalabalıklar O'nunla birlikte gidiyorlardı; O da dönüp onlara dedi: 26 "Eğer bir kimse bana gelir de kendi babasından ve annesinden ve karısından ve çocuklarından ve kardeşlerinden ve kızkardeşlerinden, evet, hatta kendi hayatından da nefret etmezse benim öğrencim olamaz. 27 Ve her kim çarmıhını taşıyıp ardımdan gelmezse, benimöğrencim olamaz. 28 Çünkü hanginiz bir kule yapmak ister de onu tamamlamak için gerekli şeyleri var mı, yok mu diye önce oturup masrafı hesap etmez? 29 Ta ki, onun temelini atıp da bitiremeyince, bunu görenlerin hepsi, 30 'Bu adam bina etmeye başladı ve bitiremedi' diyerek onunla eğlenmeye başlamasınlar. 31 Ya da hangi kral, başka bir kralla savaşta çarpışmak için ileri gidip de kendisine karşı yirmi binle geleni on binle karşılayabilir mi diye önce oturup danışmaz? 32 Ve eğer değilse, o daha çok uzaktayken bir elçi gönderip barış koşulunu sorar. 33 Onun için, her biriniz sahip olduğu her şeyden böylece vazgeçmezse, benim öğrencim olamaz. 34 Tuz iyidir; ama eğer tuz tatsız olmuşsa, ona ne ile tat verilir? 35 O ne toprağa, ne de gübreye yaraşır; onu dışarı atarlar. İşitecek kulakları olan işitsin." İncil — Bünyamin Candemir