41 Ve İsa Kutsal Ruh'la dolu olarak Ürdün ırmağından döndü ve Ruh tarafından çöle yöneltildi; 2 Kırk gün İblis tarafından denendi; ve o günlerde hiçbir şey yemedi, ve o günler sona erince, daha sonra acıktı. 3 Ve İblis O'na, "Eğer sen Tanrı'nın Oğluysan, şu taşa söyleki ekmek olsun" dedi. 4 İsa da ona cevap verip dedi: '"İnsan yalnız ekmekle yaşamayacak, ama Tanrı'nın her bir sözü ile yaşayacaktır' diye yazılmıştır." 5 Ve İblis O'nu yüksek bir dağa götürüp çıkardı; bir anlık zaman içinde O'na dünyanın bütün krallıklarını gösterdi. 6 Ve İblis O'na dedi: "Bütün bu yetkiyi ve onların yüceliğini sana vereceğim; çünkü bana teslim edilmiştir; ve her kime istersem onu veririm. 7 Onun için eğer önümde eğilir tapınırsan, hepsi senin olacak." 8 İsa da cevap verip ona dedi: "Çekil arkama Şeytan; 'Tanrın Rab'be tapınacak ve yalnız O'na hizmet edeceksin' diye yazılmıştır." 9 Ve O'nu Yeruşalem'e götürdü; ve O'nu tapınağın kulesi üzerine durdurup kendisine dedi: "Eğer sen Tanrı'nın Oğluysan, kendini buradan aşağı at; 10 Çünkü yazılmıştır: 'Seni korumak için, O senin hakkında kendi meleklerine emredecek;' 11 Ve, 'Ayağını hiç bir zaman bir taşa çarpmayasın diye onlar seni elleri üzerinde taşıyacaklar.'" 12 İsa da cevap verip ona, '"Tanrı'nın olan Rab'bi denemeyeceksin' denilmiştir" dedi. 13 Ve İblis her denemeyi bitirince, bir süre için O'ndan ayrıldı. 14 Ve İsa Ruh'un gücüyle Galile'ye döndü; ve kendisiyle ilgili söylenti bütün etraftaki bölgeye yayıldı. 15 Ve hepsi tarafından yücelik görerek, onların havralarında öğretiyordu. 16 Ve büyümüş olduğu yer olan Nasıra'ya geldi; ve kendi âdeti üzere Şabat günü havraya girip okumak için ayağakalktı. 17 Ve kendisine Yeşaya peygamberin kitabı verildi. Kitabı açıp şöyle yazılmış olan yeri buldu: 18 "Rab'bin Ruhu üzerimdedir; çünkü fakirlere müjdeyi ilân etmek için O beni meshetti; kırık yüreklileri iyileştirmek için, tutsaklara kurtuluşu ve körlere gözlerin açılışını ilân etmek için, ezilenleri özgürlükle salıvermek için, 19 Rab'bin makbul yılını ilân etmek için beni gönderdi." 20 Ve kitabı kapatıp hizmet edene verince, yerine oturdu; ve havradakilerin hepsinin gözleri O'na dikilmişti. 21 O da onlara söylemeye başladı: "Bugün bu Kutsal Yazı kulaklarınızda yerine gelmiştir." 22 Hepsi de O'na iyi tanıklıkta bulunup ağzından çıkan lütufkâr sözlerine şaşıyorlardı; ve, "Yusuf'un oğlu bu değil mi?" dediler. 23 O da onlara dedi: "Kuşkusuz siz bana şu meseli söyleyeceksiniz: 'Ey doktor, kendini iyileştir; Kefernahum'da yapıldığını duyduğumuz şeylerin hepsini burada, kendi memleketinde de yap.'" 24 Ve dedi: "Doğrusu size derim ki, hiçbir peygamber kendi memleketinde makbul değildir. 25 Ama gerçekten size derim, gök üç yıl altı ay kapandığı zaman, bütün memleket üzerinde büyük kıtlık olduğu zaman, İlya'nın günlerinde İsrail'de birçok dul kadın vardı; 26 Ve İlya onların hiçbirine gönderilmedi; yalnız Sayda'nın Sarepta şehrine, bir dul kadına gönderildi. 27 Ve Elişa peygamberin zamanında İsrail'de birçok cüzamlı vardı; ve Suriyeli Naaman'dan başka onların hiçbirisi paklanmadı." 28 Ve havradakilerin hepsi bu şeyleri işitince öfkeyle doldular; 29 Ve ayağa kalkıp O'nu şehrin dışına çıkardılar ; ve O'nu başaşağı atabilsinler diye, kendi şehirlerinin üzerinde kurulu olduğu tepenin kenarına götürdüler. 30 Ama O, onların ortasından geçerek uzaklaşıp gitti. 31 Ve Galile'nin bir şehri olan Kefernahum'a indi; ve Şabat günlerinde onlara öğretiyordu. 32 Ve O'nun öğretişine şaştılar, çünkü O'nun sözü yetkiyleydi. 33 Ve havrada, kendisinde murdar cin ruhu olan bir adam vardı; ve o yüksek sesle bağırıp dedi: 34 "Ah! Seninle yapacak neyimiz var, ey Nasıra'lı İsa? Bizi mahvetmeye mi geldin? Senin kim olduğunu biliyorum, Tanrı'nın Kutsalısın!" 35 Ve İsa, "Sus ve ondan dışarı çık!" diyerek onu azarladı. Cin de onu ortada yere atarak ona hiç zarar vermeden ondan çıktı. 36 Ve hepsinin üzerine şaşkınlık geldi; ve birbirleriyle konuşup diyorlardı: "Bu ne sözdür ki, yetkiyle ve kudretle murdar ruhlara emrediyor, onlar da çıkıyorlar?" 37 Ve O'nunla ilgili söylenti etraftaki bölgenin her yerine yayıldı. 38 Ve kalkıp havradan çıktı, Simun'un evine girdi.Ve Simun'un kaynanası yüksek ateş içinde sıkıntı çekmekteydi; ve kendisine onun için yalvardılar. 39 İsa da onun yanıbaşında durup ateşi azarladı ve ateş onu bıraktı; o da hemen kalkıp onlara hizmet etti. 40 Ve güneş batarken, çeşitli rahatsızlıklardan hastaları olanların hepsi, onları kendisine getirdiler; O da her birinin üzerine ellerini koyup onları iyileştirdi. 41 Ve birçoklarından da cinler, "Sen Tanrı'nın Oğlu Mesihsin!" diye bağırarak çıkıyordu. O da onları azarlayıp onların konuşmalarına izin vermezdi; çünkü kendisinin Mesih olduğunu biliyorlardı. 42 Ve gündüz olunca, çıkıp ıssız bir yere gitti; kalabalıklar da O'nu arayıp yanına geldiler; ve kendilerinden ayrılıp gitmesin diye O'nu engelliyorlardı. 43 Ama İsa onlara dedi: "Tanrı'nın krallığının müjdesini başkaşehirlere de ilân etmem gerek; çünkü ben bunun için gönderildim." 44 Ve Galile havralarında vaaz ediyordu. İncil — Bünyamin Candemir