121 Ve onlara benzetmelerle söylemeye başladı: "Bir adam bağ dikti ve çevresine çit yerleştirdi ve bir üzüm suyu çukuru kazıp bir kule yaptı; ve onu bağcılara kiralayıp ülkeden ayrıldı. 2 Ve mevsimde, bağcılardan bağın ürününden alsın diye, bağcılara bir köle gönderdi. 3 Ama onlar onu yakalayıp dövdüler ve boş gönderdiler. 4 Ve onlara yine başka bir köle gönderdi; ve onu taşlayıp başından yaraladılar; ve onu aşağılayarak kovdular. 5 Ve yine başkasını gönderdi, onu da öldürdüler; başka birçoklarını da gönderdi; bazısını dövdüler, bazısını öldürdüler. 6 Böylece, bir de kendisinin sevgili bir tek oğlu vardı; 'Oğluma saygıları olacaktır' diyerek, en son onu da onlara gönderdi. 7 Ama o bağcılar kendi aralarında dediler: 'Mirasçı budur; gelin onu öldürelim ve miras bizim olacaktır.' 8 Ve onu yakalayıp öldürdüler ve bağdan dışarı attılar. 9 Bundan dolayı bağın sahibi ne yapacaktır? Gelip bağcıları yok edecek ve bağı başkalarına verecektir. 10 Siz şu Kutsal Yazı'yı bile okumadınız mı? 'Yapıcıların reddettikleri taş, işte bu, köşenin başı olmuştur. 11 Rab'den idi bu; ve o, gözlerimizde harikadır!'" 12 Ve O'nu yakalama imkânı aradılar, ama kalabalıktan korktular; çünkü bu benzetmeyi onlara karşı söylediğini anladılar; ve O'nu bırakıp gittiler. 13 Ve O'nu konuşmada tuzağa düşürsünler diye, kendisine Ferisilerden ve Hirodesçilerden bazılarını gönderdiler. 14 Onlar da gelip kendisine dediler:* "Öğretmen, biliriz ki sen doğrusun ve hiçbir kimseyi kayırmazsın; çünkü insanların kişiliğine bakmazsın; ancak Tanrı'nın yolunu gerçeklikle öğretirsin. Kayser'e vergi vermek yasal mı, yoksa değil mi? 15 Verelim mi, yoksa vermeyelim mi?" O ise, onların ikiyüzlülüğünü bilerek onlara, "Neden beni deniyorsunuz? Bana bir dinar getirin, göreyim" dedi. 16 Onlar da getirdiler. Ve onlara dedi:* "Bu yüz şekli ve yazı kimindir?" Onlar da kendisine, "Kayser'indir" dediler. 17 İsa da cevap verip onlara, "Kayser'in şeylerini Kayser'eve Tanrı'nın şeylerini Tanrı'ya verin" dedi. Ve onlar kendisine çok şaştılar. 18 Ve diriliş yoktur diyen Sadukiler O'na geldiler; ve kendisine sorup dediler: 19 "Öğretmen, Musa bize yazdı ki, eğer birinin kardeşi ölür ve geride bir karı bırakır da, çocuk bırakmazsa, kardeşi onun karısını alıp kardeşine soy yetiştirmeli. 20 Yedi kardeş vardı; ve birincisi bir karı aldı ve ölüp soy bırakmadı. 21 İkincisi de onu aldı ve öldü; ne de o soy bıraktı; üçüncüsü de aynı şekilde. 22 Ve yedisi onu alıp soy bırakmadı. Hepsinden sonra kadın da öldü. 23 O zaman dirilişte, onlar dirilecekleri zaman, onlardan hangisinin karısı olacak? Çünkü yedisi de onu karı olarak edindi." 24 İsa da cevap verip onlara dedi: "Siz şundan, ne Kutsal Yazıları ne de Tanrı'nın gücünü bilmediğinizden dolayı, yanılmıyor musunuz? 25 Çünkü onlar ölüler arasından dirildikleri zaman, ne evlenirler ne de evlendirilirler; ancak göklerdeki melekler gibidirler. 26 Ama ölülerin dirilmesi konusunda, Musa'nın kitabında,çalı bölümünde Tanrı'nın ona, 'Ben İbrahim'in Tanrısı ve İshak'ın Tanrısı ve Yakub'un Tanrısıyım' diyerek nasıl konuştuğunu okumadınız mı? 27 O, ölülerin Tanrısı değil, ama yaşayanların Tanrısıdır; onun için siz çok yanılıyorsunuz." 28 Ve yazıcılardan biri gelip, onların birbirleriyle tartıştıklarını duyup, onlara iyi cevap verdiğini görerek O'na, "Tüm emirlerin birincisi hangisidir?" diye sordu. 29 İsa da ona cevap verdi: "Tüm emirlerin birincisi: 'Dinle, ey İsrail; Tanrımız Rab tek Rab'dir. 30 Ve Tanrın olan Rab'bi bütün yüreğinle, bütün canınla,bütün aklınla ve bütün gücünle seveceksin.' Birinci emir budur. 31 Ve ona benzer ikincisi şudur: 'Komşunu kendin gibi seveceksin.' Bunlardan daha büyük başka bir emir yoktur." 32 Yazıcı da ona dedi: "Doğru, ey Öğretmen; gerçek üzere konuştun ki, tek Tanrı vardır ve O'ndan başkası yoktur. 33 Ve O'nu bütün yürekle, bütün anlayışla, bütün canla ve 34 İsa da onun anlayışla cevap verdiğini görerek kendisine,"Sen Tanrı'nın krallığından uzak değilsin" dedi. Ve artık hiç kimse O'na soru sormaya cesaret etmedi. 35 Ve İsa tapınakta öğretirken cevap verip dedi: "Yazıcılar, nasıl Mesih Davut'un oğludur diye söylerler? 36 Çünkü Davut kendisi Kutsal Ruh aracılığıyla demiştir: 'Rab, Rabbime dedi: Ben düşmanlarını ayaklarına basamak olarak koyuncaya dek, sen sağımda otur.' 37 Onun için, Davut kendisi, O'nu Rab diye çağırıyor; ve O, nereden onun oğlu olur?" Ve büyük kalabalık O'nu sevinçle dinliyordu. 38-39 Ve öğretişinde onlara dedi: "Uzun kaftanlarla dolaşmaktan, çarşı meydanlarında selâmlardan, havralarda baş kürsüleri ve ziyafetlerde baş yerleri almaktan hoşlanan yazıcılardan sakının. 40 Onlar ki, dul kadınların evlerini yutarlar; ve gösteriş için uzun dualar ederler; bunlar daha büyük yargıya uğrayacaklardır." 41 Ve İsa hazine karşışında oturup halk topluluğunun hazineye nasıl para attıklarına baktı; ve birçok zengin kişi içine çok attılar. 42 Yoksul dul bir kadın gelip bir mangır olan iki pul attı. 43 Ve İsa öğrencilerini yanına çağırıp onlara dedi: "Doğrusu size derim ki, bu yoksul dul kadın hazineye atanların hepsinden daha çok attı; 44 Çünkü hepsi kendi bolluklarından attılar; ama o yoksulluğundan, nesi varsa hepsini, yaşamına gerekli olanın tümünü attı." İncil — Bünyamin Candemir