141 Şimdi, iki gün sonra Fısıh ve mayasız ekmek bayramı olacaktı. Ve başkâhinlerle yazıcılar, O'nu hileylenasıl yakalayıp öldüreceklerini araştırıyorlardı. 2 Ama "Halkın bir kargaşası olmasın diye, bayramda olmasın" dediler. 3 Ve O, Beytanya'da, cüzamlı Simun'un evinde sofrada otururken, çok pahalı saf sümbül yağı içeren bir kaymaktaşına sahip olan bir kadın geldi; ve kaymak taşı kabını kırıp yağı O'nun başı üzerine döktü. 4 Ve bazıları için için öfkelenip dediler: "Yağın, bu boş yere harcanışı ne için yapıldı? 5 Çünkü bu, üç yüz dinardan fazlaya satılabilir ve yoksullara verilebilirdi." Ve kadına karşı mırıldandılar. 6 Ama İsa dedi: "Onu bırakın, neden onu rahatsız ediyorsunuz? O bana iyi bir iş yaptı. 7 Çünkü yoksullar her zaman sizinle beraberdirler ve istediğiniz zaman onlara iyilik edebilirsiniz; ama ben her zaman sizinle beraber olmayacağım. 8 O yapabildiğini yaptı. Gömülme için bedenimi yağlamak üzere önceden gelmiş oldu. 9 Doğrusu size derim, bütün dünyanın her neresinde bu İncil ilân edilirse, bu kadının yaptığı da onun anılması için söz konusu edilecektir." 10 Ve Onikilerden biri olan Yahuda İskariyot, O'nu başkâhinlerin eline vermek üzere onlara gitti. 11 Onlar da bunu duyunca sevindiler ve kendisine para vermeyi vaat ettiler. O da uygun zamanda O'nu nasıl ele vereceğini arıyordu. 12 Mayasız ekmek bayramının birinci gününde, Fısıh kurbanını kestikleri zaman, öğrencileri O'na dediler: "Fıshı yiyesin diye, gidip nerede hazırlamamızı istiyorsun?" 13 O da öğrencilerinden ikisini gönderip onlara dedi:* "Şehre gidin ve sizi su testisi taşıyan bir adam karşılayacak; onu izleyin; 14 Ve nereye girerse, evin sahibine deyin, 'Öğretmen, öğrencilerimle birlikte Fıshı yiyeceğim konuk odası nerededir? diyor.' 15 O da size üst katta döşenmiş, hazırlanmış büyük bir oda gösterecek; orada bizim için hazırlayın." 16 Öğrencileri de çıkıp gittiler ve şehre geldiler, kendilerine söylediği gibi buldular; ve Fıshı hazırladılar. 17 Ve akşam olunca İsa Onikilerle birlikte geldi.* 18 Ve sofrada oturup yerlerken İsa, "Doğrusu size derim, sizlerden biri, benimle birlikte yiyen biri, beni ele verecek" dedi. 19 Onlar da kederlenmeye ve birer birer kendisine, "Ben miyim?" demeye başladılar; başka biri de, "Ben miyim?" dedi. 20 Ama O cevap verip onlara dedi: "Benimle birlikte sahana banan Onikilerden biridir. 21 Gerçekten İnsanoğlu kendisi hakkında yazılmış olduğu gibi gidiyor; ama vay o adama ki, İnsanoğlu onun aracılığıyla ele verilmiş olur! O adam doğmamış olsaydı kendisi için iyi olurdu." 22 Ve onlar yemek yerken, İsa ekmek aldı, kutsayıp kırdı ve onlara vererek, "Alın, yiyin; bu benim bedenimdir" dedi. 23 Ve kâseyi aldı, teşekkür sununca onlara verdi; hepsi de ondan içtiler. 24 Ve onlara dedi: "Bu benim kanımdır ki, birçokları için dökülen Yeni Antlaşma kanıdır. 25 Doğrusu size derim ki, Tanrı'nın krallığında onu yeni olarak içeceğim o güne dek, artık asmanın ürününden hiç içmeyeceğim." 26 Ve bir ilâhi söyledikten sonra çıkıp zeytinlik dağına gittiler. 27 Ve İsa onlara dedi:* "Bu gece hepiniz bende tökezleyeceksiniz; çünkü yazılmıştır: 'Çobanı vuracağım ve koyunlar dağılacaklar.' 28 Ama ben dirildikten sonra, sizden önce Galile'ye gideceğim." 29 Ama Petrus O'na, "Eğer hepsi tökezleseler bile, yine de ben tökezlemem" dedi. 30 İsa da ona dedi: "Doğrusu sana derim ki bugün, bu gece, horoz iki kez ötmeden önce, sen beni üç kez inkâr edeceksin." 31 Ama Petrus daha çok hararetle, "Eğer benim için, seninle birlikte ölmek gerekirse de seni asla inkâr etmem" dedi. Ve hepsi de aynı şekilde söylediler. 32 Ve Getsemane denilen bir yere geldiler; ve öğrencilerine, "Ben dua ederken siz burada oturun" dedi.* 33 Petrus'u, Yakub'u ve Yuhanna'yı beraberinde aldı;* ve dehşete düşmeye ve pekçok sıkılmaya başladı. 34 Ve onlara dedi:* "Canım ölüm derecesinde çok kederlidir; burada kalın ve uyanık durun." 35 Ve biraz ileriye gidip yere kapandı ve, 'eğer mümkünse o saat kendisinden geçsin' diye dua etti. 36 Ve dedi: "Abba, Baba; sana herşey mümkündür; bu kâseyi benden uzaklaştır; yine de benim istediğim değil, ama senin istediğin olsun." 37 Ve gelip onları uyumakta buldu;* ve Petrus'a dedi:* "Simun, uyuyor musun? Bir saat uyanık duramadın mı? 38 Uyanık durup dua edin ki, denenmeye girmeyesiniz. Gerçekten ruh isteklidir, ama beden° zayıftır." 39 Ve yine uzaklaşıp, aynı sözü söyleyerek dua etti. 40 Ve geri dönüp onları yine uyumakta buldu; çünkü onların gözleri ağırlaşmıştı; ve O'na ne cevap vereceklerini bilmiyorlardı. 41 Ve üçüncü kez gelip onlara dedi:* "Artık uyumaya devam edin ve rahat edin. Yeter; saat geldi; işte, İnsanoğlu günahkârların eline veriliyor. 42 Kalkın, gidelim; işte, beni ele veren yaklaştı." 43 Ve hemen, O daha konuşurken, Onikilerden biri olan Yahuda ve onunla birlikte, başkâhinler, yazıcılar ve ihtiyarlartarafından gönderilmiş kılıçlı ve sopalı büyük bir kalabalık geldi.* 44 Şimdi, O'nu ele veren, "Kimi öpersem, O'dur; O'nu yakalayın ve güvenlik altında götürün" diye onlara bir işaret vermişti. 45 Ve gelip hemen O'na yaklaşarak, "Rabbi, Rabbi" dedi; ve O'nu hararetle öptü. 46 Onlar da ellerini üzerine atıp O'nu yakaladılar. 47 Ama yanında duranlardan biri, kılıcını çekip başkâhininkölesine vurdu ve onun kulağını kopardı. 48 Ve İsa cevap verip onlara dedi: "Bir hayduta karşıymış gibi kılıçlar ve sopalarla mı beni yakalamaya çıktınız? 49 Her gün öğreterek tapınakta sizinle beraberdim ve beni yakalamadınız. Ama bu, Kutsal Yazılar yerine gelsin diye oluyor." 50 Ve öğrencilerin hepsi O'nu bırakıp kaçtılar. 51 Çıplak bedeni üzerine keten bez sarınmış bir genç O'nun ardından gidiyordu; ve genç adamlar onu yakaladılar; 52 Ama o, keten bezi bırakıp çıplak olarak onlardan kaçtı. 53 Ve İsa'yı başkâhine götürdüler. Ve bütün başkâhinler, ihtiyarlar ve yazıcılar orada O'nun yanında bir araya geldiler. 54 Petrus da başkâhinin avlusunun içine kadar O'nu uzaktan izledi; ve memurlarla birlikte oturup ateşin yanında ısınıyordu. 55 Şimdi, başkâhinler ve meclisin tamamı, İsa'yı ölüme çarptırmak için kendisine karşı tanıklık aradılar ve hiç bulmadılar. 56 Çünkü birçokları O'na karşı yalan tanıklık ettiler; ve tanıklıkları birbirinin aynısı değildi. 57 Bazıları da kalkıp O'na karşı yalan tanıklık ederek dediler: 58 "Biz O'nun, 'elle yapılmış olan bu tapınağı yıkacağım ve üç günde elle yapılmamış başka birini bina edeceğim' dediğini işittik." 59 Ve böyle de tanıklıkları birbirinin aynısı değildi. 60 Ve başkâhin ortalıkta ayağa kalkıp İsa'ya sorarak dedi: "Sen hiç cevap vermiyor musun? Bunların sana karşı ettikleri tanıklık nedir?" 61 Ama O sustu ve hiç cevap vermedi. Başkâhin O'na yine sorup kendisine dedi:* "Övgüye lâyık Olan'nın Oğlu Mesih sen misin?" 62 İsa da dedi: "Benim. Ve İnsanoğlu'nun Kudret'in sağında oturduğunu ve göğün bulutlarıyla geldiğini göreceksiniz." 63 Başkâhin de giysilerini yırtıp dedi:* "Artık tanıklara ne ihtiyacımız var? 64 Küfürü işittiniz; size nasıl görünür?" Ve onların hepsi, ölümü hak etti diye O'nu mahkûm ettiler. 65 Bazısı O'nun üzerine tükürmeye ve O'nun yüzünü örtüp yumruklamaya ve O'na, "Peygamberlik et" demeye başladılar; memurlar da O'nu tokatladılar. 66 Ve Petrus aşağıda, avludayken, başkâhinin hizmetçi kızlarından biri geldi;* 67 Ve Petrus'u ısınmakta görünce ona bakıp, "Sen de Nasıralı İsa'yla birlikteydin" dedi.* 68 Ama o, "Senin ne dediğini, ne biliyor ne de anlıyorum" diyerek inkâr etti. Ve kapının giriş yerine çıktı; ve horoz öttü. 69 Ve hizmetçi kız onu yine görüp yakında duranlara, "Bu onlardandır" demeye başladı. 70 O ise yine inkâr etti. Ve biraz sonra, yakında duranlar yine Petrus'a dediler: "Gerçekten sen onlardansın; çünkü sen de Galilelisin ve konuşman ona benziyor." 71 Ama o, lânet etmeye ve and etmeye başlayarak, "Sözünü ettiğiniz bu adamı tanımam" dedi. 72 Ve horoz ikinci kez öttü. Petrus da İsa'nın kendisine, "Horoz iki kez ötmeden önce, sen beni üç kez inkâr edeceksin" dediği sözü hatırladı; ve onun üzerinde düşünerek ağladı. İncil — Bünyamin Candemir