31 Ve O yine havraya girdi; ve orada eli kurumuş bir adam vardı. 2 Onlar da kendisini suçlayabilsinler diye, Şabat günü ona şifa verip vermeyeceğini gözetliyorlardı. 3 Ve O, eli kurumuş adama, "Kalk, ortaya çık!" dedi.* 4 Ve onlara dedi:* "Şabat günü iyilik yapmak mı, yoksa kötülük yapmak mı yasaldır? Hayat kurtarmak mı, yoksa öldürmek mi?" Onlar ise sustular. 5 Ve etrafa, onlara öfkeyle bakıp onların yüreklerinin katılığından kederlenerek, adama, "Elini uzat!" dedi.* O da uzattı ve eli diğeri gibi sağlam oldu. 6 Ferisiler dışarı çıkıp O'nu nasıl yok edebileceklerini hemen Hirodesçilerle birlikte O'na karşı danıştılar. 7 Ve İsa öğrencileriyle birlikte denize çekildi; ve Galile'den ve Yahudiye'den, 8 Ve Yeruşalem'den, İdumea'dan ve Ürdün ırmağı ötesinden büyük bir kalabalık O'nun ardından gitti; ve Sur ile Sayda çevrelerinden büyük bir kalabalık, O'nun büyük şeyler yaptığını işiterek kendisine geldiler. 9 O da, kalabalıktan dolayı küçük bir kayığın kendisini hazır beklemesini öğrencilerine söyledi; ta ki, kendisini sıkıştırmasınlar. 10 Çünkü birçoklarını iyileştirdi; öyle ki, dertleri olanların hepsi, O'na dokunmak için üzerine üşüştüler. 11 Ve murdar ruhlar O'nu gördükleri zaman, önünde yere düşüp, "Sen Tanrı'nın Oğlusun" diyerek bağırırlardı. 12 Ve kendisini açığa vurmasınlar diye onları çok azarlardı. 13 Ve dağa çıkıp istediklerini yanına çağırdı;* onlar da yanına gittiler. 14 Ve kendisiyle birlikte bulunsunlar ve onları vaaz etmeye göndersin, 15 Ve hastalıkları iyileştirmeye ve cinleri kovmaya yetkileri olsun diye, şu on iki kişiyi atadı: 16 Petrus adını verdiği Simun; 17 Ve Zebedinin oğlu Yakub ve Yakub'un kardeşi Yuhanna, ki onlara Boanerges, yani gök gürlemesi oğulları adını verdi; 18 Ve Andreas ve Filippus ve Bartolomeos ve Matta ve Tomas ve Alfeos'un oğlu Yakup ve Taddeos ve Kenanlı Simun; 19 VeYahuda İskariyot ki, bu da O'nu ele verdi. 20 Ve bir eve geldiler; yine bir kalabalık toplandı;*öyle ki, ekmek bile yiyemiyorlardı. 21 Yakınları da bunu duyunca, O'nu yakalamaya çıktılar; çünkü, 'kendinde değildir' dediler. 22 Yeruşalem'den inen yazıcılar, "O'nda Beelzebul var ve cinlerin reisi aracılığıyla cinleri kovuyor" dediler. 23 O da, onları yanına çağırarak kendilerine benzetmelerle konuşup dedi: "Şeytan, Şeytanı nasıl kovabilir? 24 Ve eğer bir krallık kendine karşı bölünmüşse, o krallık ayakta duramaz. 25 Ve eğer bir ev kendine karşı bölünmüşse, o ev ayakta duramaz. 26 Ve eğer Şeytan kendine karşı kalkıp bölündüyse, o ayakta duramaz, ancak sonu olur. 27 Hiç kimse güçlü adamın evine girip onun mallarını yağma edemez; ancak, önce güçlü adamı bağlar ve ondan sonra onun evini yağma eder. 28 Doğrusu size derim ki, bütün günahlar ve küfredecekleri bütün küfürler, insan oğullarına bağışlanacaktır; 29 Ama her kim Kutsal Ruh'a karşı küfrederse, sonsuza dek ona bağışlama yoktur; ama sonsuz hükme uğrama tehlikesindedir." 30 Çünkü onlar, "O'nda murdar bir ruh vardır" dediler. 31 O zaman O'nun annesiyle kardeşleri geldiler; dışarıda durup kendisine adam yollayarak O'nu çağırdılar. 32 Ve O'nun çevresinde bir kalabalık oturuyordu; ve kendisine, "İşte, annen ve kardeşlerin dışarıda, seni arıyorlar"dediler. 33 O da onlara cevap verip, "Kimdir benim annem ve kardeşlerim?" dedi. 34 Ve etrafına, çevresinde oturanlara bakarak dedi: "İşte, benim annem ve kardeşlerim! 35 Çünkü her kim Tanrı'nın isteğini yaparsa, kardeşim, kızkardeşim ve annem odur." İncil — Bünyamin Candemir