91 Onlara dedi: "Doğrusu size derim, burada duranlardan bazıları var ki, Tanrı'nın krallığının kudretle geldiğini görmeden ölümü asla tatmayacaklardır." 2 Ve altı gün sonra İsa Petrus'u, Yakub'u ve Yuhanna'yı beraberinde aldı;* ve onları yalnız başlarına, ayrı olarak yüksek bir dağa götürdü.* Ve onların önünde görünümü değişti. 3 Ve O'nun giysileri parlak, aşırı derecede beyaz, kar gibi oldular; öylesine ki, yeryüzünde hiçbir çamaşırcı onları öyle ağartamaz. 4 Ve Musa ile birlikte İlya, onlara göründü ve onlar İsa ile konuşuyorlardı. 5 Petrus da cevap verip İsa'ya, "Rabbi, bizim için burada bulunmak iyidir. Biri sana, biri Musa'ya ve biri İlya'ya üç çardak kuralım" dedi. 6 Çünkü ne diyeceğini bilmiyordu; çünkü çok korkmuşlardı. 7 Ve onları gölgeleyen bir bulut geldi; ve buluttan, "Benim sevgili Oğlum budur; O'nu dinleyin!" diye bir ses geldi. 8 Ve birden çevrelerine baktılar, ama yanlarında artık İsa'dan başka kimseyi görmediler. 9 Ve dağdan inerlerken, İnsanoğlu ölüler arasından dirilmeden gördüklerini kimseye söylemesinler diye onlara emretti. 10 Onlar da o sözü kendi aralarında saklayıp ölüler arasından dirilmenin ne olduğunu tartışıyorlardı. 11 Ve O'na sorup dediler: "Neden yazıcılar, önce İlya gelmelidir diyorlar?" 12 O da cevap verip onlara dedi: "Gerçekten İlya önce gelir herşeyi yeniden düzenler; ve nasıl ki İnsanoğlu hakkında da, 'Çok şeyler çekecek ve hiçe sayılacaktır' diye yazılmıştır. 13 Ama ben size derim ki, İlya da gelmiştir ve onun hakkında yazılmış olduğu gibi, ona her dilediklerini yaptılar." 14 Ve öğrencilerin yanına geldiğinde, onların çevresinde büyük bir kalabalık ve onlarla tartışan yazıcıları gördü. 15 Ve hemen, bütün kalabalık O'nu görünce çok şaştılar; ve O'na koşup kendisini selâmladılar. 16 O da yazıcılara, "Onlarla ne tartışıyorsunuz?" diye sordu. 17 Kalabalıktan biri cevap verip dedi: "Öğretmen, dilsiz bir ruhu olan oğlumu sana getirdim; 18 Ve ruh onu her nerede yakalarsa yere çarpıyor. O da köpürüyor, dişlerini gıcırdatıyor ve kuruyor. Ve onu çıkarsınlar diye öğrencilerine söyledim ve güçleri yoktu." 19 Ama İsa ona cevap verip dedi:*"Ey imansız kuşak! Ne zamana kadar sizinle birlikte olacağım? Ne zamana kadar size katlanacağım? Onu bana getirin." 20 Ve onu kendisine getirdiler. Ve çocuk O'nu görünce, ruh onu hemen çırpınmalara soktu; ve yere düşüp köpürerek yuvarlandı. 21 Ve İsa babasına, "Ona bu durum olalı ne kadar zamandır?" diye sordu. O da dedi: "Çocukluktan beri. 22 Ve onu yok etsin diye birçok kez hem ateşin, hem suyun içine attı; ama eğer bir şey yapabilirsen, bize acıyarak yardım et." 23 İsa da ona dedi: "Eğer iman edebilirsen! İman edene her şey mümkündür." 24 Ve çocuğun babası hemen haykırarak gözyaşlarıyla, "İman ederim Rab; benim imansızlığıma yardım et" dedi. 25 Ama İsa kalabalığın birlikte koşup geldiğini görünce, murdar ruhu azarlayıp ona, "Dilsiz ve sağır ruh, sana emrediyorum, ondan çık ve artık ona girme" dedi. 26 Ruh da bağırarak ve onu çok çırpınmalara sokarak dışarı çıktı. Sanki ölü gibi oldu; öyle ki birçokları, "O öldü" dediler. 27 Ama İsa onu elinden tutup kaldırdı; o da kalktı. 28 Ve eve girince, öğrencileri ayrı olarak O'ndan sordular: "Neden biz onu kovamadık?" 29 O da onlara, "Bu tür, dua ve oruçtan başka hiçbir şeyle dışarı çıkmaz" dedi. 30 Ve oradan çıkıp Galile'den geçtiler; ve kim seninbunu bilmesini istemiyordu. 31 Çünkü öğrencilerine öğretip onlara diyordu: "İnsanoğlu, insanların ellerine teslim edilecek ve O'nu öldürecekler; ve öldürüldükten sonra üçüncü günde dirilecektir." 32 Ama onlar bu sözü anlamıyor ve ondan sormaya korkuyorlardı. 33 Ve Kafernahum'a geldi; ve evdeyken onlara sordu: "Yolda kendi aranızda ne tartışıyordunuz?" 34 Ama onlar sustular; çünkü yolda birbirleriyle, kimin en büyük olduğunu tartışmışlardı. 35 Ve oturunca Onikileri çağırıp onlara dedi:* "Eğer bir kimse birinci olmak isterse, hepsinin sonuncusu ve hepsinin hizmetçisi olacaktır." 36 Ve küçük bir çocuğu alıp onu ortalarında durdurdu; ve onu kolları arasına alarak onlara dedi: 37 "Her kim bunun gibi çocuklardan birini benim adımla kabul ederse, beni kabul eder; ve her kim beni kabul ederse, beni değil, ama beni göndereni kabul eder." 38 Yuhanna O'na cevap verip dedi: "Öğretmen, senin adınla cinler kovan ve ardımızca gelmeyen birini gördük ve ona engel olduk, çünkü ardımızca gelmiyordu." 39 Ama İsa dedi: "Ona engel olmayın; çünkü adımla kudretli bir iş yapıp da hemen ardından benim hakkımda kötü konuşabilecek bir kimse yoktur. 40 Çünkü bize karşı olmayan, bizden yanadır. 41 Çünkü, doğrusu size derim, Mesih'e ait olduğunuz için her kim adımla size içmek için bir bardak su verirse, ödülünü asla kaybetmeyecektir. 42 Ve bana iman eden bu küçüklerden birinin tökezlemesine kim neden olursa, boynuna bir değirmen taşı takılıp denize atılması kendisi için daha iyidir. 43 Eğer elin tökezlemene neden oluyorsa, onu kes; senin için hayata sakat olarak girmek, iki el sahibi olarak cehenneme, sönmez ateşin içine gitmekten daha iyidir. 44 Orada onların kurdu ölmez ve ateşi sönmez. 45 Ve eğer ayağın tökezlemene neden oluyorsa, onu kes; senin için hayata sakat olarak girmek, iki ayak sahibi olarak cehenneme, sönmez ateşin içine atılmaktan daha iyidir. 46 Orada onların kurdu ölmez ve ateşi sönmez. 47 Ve eğer gözün tökezlemene neden oluyorsa, çıkarıp onu at; senin için Tanrı'nın krallığına tek gözle girmek, iki göz sahibi olarak ateş cehennemine atılmaktan daha iyidir. 48 Orada onların kurdu ölmez ve ateşi sönmez. 49 Çünkü herkes ateşle tuzlanacaktır; ve her kurban tuzla tuzlanacaktır. 50 Tuz iyidir; ama, eğer tuz tuzluluğunu yitirirse, ona neyle tat verirsiniz? Kendinizde tuz olsun ve birbirinizle barış içinde olun." İncil — Bünyamin Candemir