261 Ve öyle oldu ki İsa, bütün bu sözleri bitirince öğrencilerine dedi: 2 "İki gün sonra Fısıh bayramı olduğunu biliyorsunuz; ve İnsanoğlu çarmıha gerilmek üzere ele verilecektir." 3 O zaman başkâhinler ve yazıcılar ve halkın ihtiyarları Kayafa adındaki başkâhinin sarayında toplandılar; 4 Ve İsa'yı hile ile yakalayıp öldürmek için birlikte danıştılar. 5 Ama, "Halk arasında bir kargaşalık çıkmasın diye bayramda olmasın" dediler. 6 Ve İsa Beytanya'da cüzamlı Simun'un evindeyken, 7 Çok değerli yağ içeren bir kaymaktaşı kabı olan bir kadın O'na gelip, O sofrada otururken yağı O'nun başına döktü. 8 Ama öğrenciler bunu görünce öfkelenip dediler: "Ne için bu harcama? 9 "Çünkü bu yağ çok pahalıya satılabilir ve yoksullara verilebilirdi." 10 Ama İsa bunu bilerek onlara dedi: "Neden kadını rahatsız ediyorsunuz? Çünkü o bana iyi bir iş yaptı. 11 Çünkü yoksullar her zaman sizinle birlikteler, ama ben her zaman sizin yanınızda değilim. 12 Çünkü kadın, bu değerli yağı bedenimin üzerine dökmekle, benim gömülmem için bunu yaptı. 13 Doğrusu size derim, bu İncil bütün dünyanın her neresinde vaaz edilirse, bu kadının yaptığı iş hakkında da, onun anılması için söz edilecektir." 14 O zaman, Yahuda İskariyot adında olan Onikilerden biri başkâhinlere gidip dedi: 15 "Bana ne vermek istiyorsunuz ki, ben de O'nu sizin elinize vereyim?" Onlar da kendisine otuz parça gümüş kararlaştırdılar. 16 Ve o andan sonra O'nu ele vermesi için fırsat aradı. 17 Şimdi, mayasız ekmek bayramının birinci gününde öğrenciler İsa'ya gelip dediler: "Fıshı yemek üzere senin için nerede hazırlamamızı istersin?" 18 O da dedi: "Şehre girip filan kişiye gidin ve ona deyin ki, 'Öğretmen, zamanım yakındır, öğrencilerimle birlikte senin evinde Fıshı yapacağım diyor.'" 19 Ve öğrenciler, İsa'nın kendilerine emrettiği gibi yaptılar; ve Fıshı hazırladılar. 20 Ve akşam olunca Onikilerle birlikte sofraya oturdu. 21 Ve onlar yemek yerlerken İsa, "Doğrusu size derim ki, sizden biri beni ele verecek" dedi. 22 Onlar da son derece kederlenerek her biri O'na, "Ben miyim, ya Rab?" demeye başladı. 23 O da cevap verip, "Beni ele verecek olan, benimle birlikte elini sahana daldırandır" dedi. 24 "Gerçekten İnsanoğlu, kendisi hakkında yazılmış olduğu gibi gider; ama vay o adama ki, İnsanoğlu onun aracılığıyla ele veriliyor! O adam doğmamış olsaydı kendisi için iyi olurdu." 25 O'nu ele veren Yahuda cevap verip, "Ben miyim, Rabbi?" dedi. İsa ona, "Sen söylemiş oldun" dedi. 26 Ve onlar yemek yerlerken, İsa ekmeği aldı ve onu kutsayarak kırdı; öğrencilere verip, "Alın, yiyin; bu benim bedenimdir" dedi. 27 Ve kâseyi aldı ve teşekkür ederek onlara verip dedi: "Ondan hepiniz için. 28 Çünkü bu benim kanımdır, günahların bağışlanması için birçokları uğruna dökülen Yeni Antlaşma kanıdır. 29 Ama ben size derim ki, Babam'ın krallığında sizinle birlikte onu yeni olarak içeceğim o güne dek, bundan sonra asmanın bu meyvesinden hiç içmeyeceğim." 30 Ve bir ilâhî söyleyip çıktılar ve Zeytinlik dağına gittiler. 31 O zaman İsa onlara dedi:* "Bu gece hepiniz bende tökezleyeceksiniz. Çünkü yazılmıştır: 'Çobanı vuracağım ve sürünün koyunları her tarafa dağılacak.' 32 Ama ben dirildikten sonra sizden önce Galile'ye gideceğim." 33 Ve Petrus cevap vererek O'na, "Eğer hepsi sende tökezleseler bile, ben asla tökezlemeyeceğim" dedi. 34 İsa ona, "Doğrusu sana derim ki, bu gece horoz ötmeden önce, sen beni üç kez inkâr edeceksin" dedi. 35 Petrus O'na, "Benim için seninle birlikte ölmek gerekse bile, seni asla inkâr etmem" dedi. Bütün öğrenciler de aynı şekilde dediler. 36 Sonra İsa onlarla birlikte Getsemani denen bir yere gelip öğrencilere dedi:* "Ben gidip orada dua edinceye dek siz burada oturun." 37 Ve Petrus ile Zebedi'nin iki oğlunu beraberinde alarak kederlenmeye ve çok üzülmeye başladı. 38 O zaman onlara dedi:* "Canım ölüm derecesinde çok kederlidir. Burada kalın ve benimle birlikte uyanık durun." 39 Ve biraz ileri giderek yüzüstü yere kapandı, dua ederek dedi: "Ey Babam, eğer mümkünse bu kâse benden geçsin; yine de benim istediğim gibi değil, ama senin istediğin gibi olsun." 40 Ve öğrencilere gelip onları uykuda buldu;* ve Petrus'a dedi:* "Böylece, benimle birlikte bir saat uyanık duramadınız mı? 41 Uyanık durun ve dua edin ki, denenmeye girmeyesiniz; gerçekten ruh isteklidir, ama beden zayıftır." 42 Yine, ikinci kez giderek dua edip dedi: "Ey Babam, eğer ben onu içmeden bu kâsenin benden geçmesi mümkün değilse, senin isteğin olsun." 43 Ve gelip onları yine uykuda buldu; çünkü gözleri ağırlaşmıştı. 44 Onları bırakıp tekrar uzaklaştı ve aynı sözü söyleyerek üçüncü kez dua etti. 45 Ondan sonra öğrencilere gelip onlara dedi:* "şimdi artık uyumaya devam edin ve rahat edin; işte, saat yaklaştı ve İnsanoğlu günahkârların eline veriliyor. 46 Kalkın, gidelim; işte beni ele veren yaklaştı." 47 Ve O henüz konuşmaktayken, işte Onikilerden biri olan Yahuda geldi; ve beraberinde, başkâhinlerle halkın ihtiyarları tarafından gönderilmiş kılıçlı ve sopalı büyük bir kalabalık vardı. 48 O'nu ele veren, onlara bir işaret verip, "Kimi öpersem, O'dur, O'nu yakalayın" dedi. 49 Ve hemen İsa'ya yaklaşarak, "Selâm, Rabbi" dedi; ve O'nu hararetle öptü. 50 Ama İsa ona, "Arkadaş, ne amaç için geldin?" O zaman yaklaşıp İsa'ya el attılar ve O'nu yakaladılar. 51 Ve işte İsa'yla birlikte olanlardan biri el uzatıp kılıcını çekti ve başkâhinin kölesine vurup kulağını kopardı. 52 O zaman İsa ona dedi:* "Kılıcını geri yerine koy; çünkü kılıç tutanların hepsi kılıçla yok olacaklardır. 53 Yoksa ben Babamdan şimdi dileyemez miyim sanıyorsun? O da bana on iki lejyondan fazla melek sağlamaz mı sanırsın? 54 'Böyle olması gerektir' diye kutsal Yazılar o zaman nasıl yerine gelirdi?" 55 O saatte İsa kalabalıklara dedi: "Bir hırsıza karşıymış gibi beni kılıç ve sopalarla yakalamaya mı çıktınız? Ben her gün tapınakta sizinle oturup öğretiyordum ve beni yakalamadınız. 56 Ama bunun hepsi peygamberlerin yazıları yerine gelsin diye oldu." O zaman öğrencilerin hepsi O'nu bırakıp kaçtılar. 57 Ve İsa'yı yakalamış olanlar, O'nu başkâhin Kayafa'ya götürdüler; orada yazıcılar ve ihtiyarlar toplanmışlardı. 58 Ama Petrus O'nu uzaktan, başkâhinin avlusuna kadar izledi ve sonucu görmek için içeri girip hizmetçilerle birlikte oturdu. 59 Şimdi, başkâhinlerle ihtiyarlar ve tüm meclis İsa'yı ölüme çarptırmak için O'na karşı yalan tanıklık aradılar; 60 Ve birçok yalancı tanıklar ortaya çıktığı hâlde uygun kimse bulmadılar. Ama sonunda iki yalancı tanık gelip dediler: 61 "Bu adam, 'Ben Tanrı'nın tapınağını yıkabilir ve onu üç günde bina edebilirim' dedi." 62 Ve başkâhin ayağa kalkıp O'na dedi: "Sen hiç cevap vermiyor musun? Bunlar sana karşı ne tanıklıkta bulunuyor?" 63 Ama İsa sustu. Ve başkâhin cevap verip O'na dedi: "Diri olan Tanrı adı ile sana yemin ettiririm, eğer ki sen Tanrı'nın oğlu Mesih isen, bize söyle." 64 İsa ona dedi:* "Sen söylemiş oldun; yine de size derim, bundan sonra İnsanoğlu'nun, Kudret'in sağında oturduğunu ve göğün bulutları üzerinde geldiğini göreceksiniz." 65 O zaman başkâhin giysilerini yırtıp dedi: "Küfretti, tanıklara artık ne ihtiyacımız var? İşte, şimdi küfrünü işittiniz. 66 Ne düşünürsünüz?" Onlar da cevap verip, "Ölümü hak etti" dediler. 67-68 O zaman O'nun yüzüne tükürdüler; ve O'nu yumrukladılar; bazıları da, "Ey Mesih, bize peygamberlik et, sana vuran kimdir?" diyerek O'nu tokatladılar. 69 Petrus ise dışarıda avluda oturuyordu; ve kendisine bir hizmetçi kız yaklaşıp, "Sen de Galileli İsa'yla birlikteydin" dedi. 70 Ama o, hepsinin önünde, "Senin ne dediğini bilmiyorum" diyerek inkâr etti. 71 Ve kapının giriş yerine çıkınca, başka bir hizmetçi kız onu gördü; ve orada bulunanlara, "Bu adam Nasıralı İsa'yla birlikteydi" dedi.* 72 Ve o yemin ile, "Ben o adamı tanımam" diye tekrar inkâr etti. 73 Ve biraz sonra orada duranlar gelip Petrus'a, "Gerçekten sen de onlardansın; çünkü konuşman seni belli ediyor" dediler. 74 O zaman, "Ben o adamı tanımam" diye lânet etmeye ve yemin etmeye başladı. Ve hemen horoz öttü. 75 Ve Petrus İsa'nın, "Horoz ötmeden önce sen beni üç kez inkâr edeceksin" demiş olduğu sözü hatırladı. Ve dışarı çıkıp acı acı ağladı. İncil — Bünyamin Candemir