161 Ve tapınaktan yedi meleğe, "Gidin ve Allah'ın öfkesinin yedi tasını yeryüzüne boşaltın" diyen yüksek bir ses işittim. 2 Ve birincisi gitti ve tasını yer üzerine boşalttı; ve canavarın damgası kendisinde olan ve onun şekline tapan adamlar üzerinde kötü ve ıstırap verici yaralar mey-dana geldi. 3 Ve ikinci melek tasını denize boşalttı; ve ölü bi-rinin kanı gibi deniz kan oldu; ve denizde her yaşayan can öldü. 4 Ve üçüncü melek tasını ırmaklara ve suların pı-narlarına boşalttı; ve onlar kan oldular. 5 Ve sular meleğinin şöyle dediğini işittim: "Ey var olan ve var olmuş olan ve kutsal olan Rab! Adilsin, çünkü bu şeyleri sen yargıladın; 6 Çünkü kutsalların ve peygamberlerin kanını döktüler; sen de içmek için onlara kan verdin; çünkü lâyıktırlar." 7 Ve tapınaktan başka birinin, "Evet, her şeye gücü olan Rab Allah, senin yargıların doğru ve adildir" dediğini işittim. 8 Ve dördüncü melek tasını güneş üzerine boşalttı;ve ona, insanları ateşle kavurma gücü verildi. 9 Ve insanlar büyük ısıyla kavruldular; ve bu belalar üze-rinde yetkisi olan Allah'ın adına küfrettiler; ve O'na yü-celik vermek için tövbe etmediler. 10 Ve beşinci melek tasını canavarın tahtı üzerine boşalttı; ve onun krallığı kararmış oldu; ve insanlar acı-dan dillerini ısırdılar; 11 Ve acılarından ve yaralarından dolayı göğün Allah'ına küfrettiler; ve kendi işlerinden tövbe etmediler. 12 Ve altıncı melek tasını büyük Fırat nehri üzeri-ne boşalttı; ve gündoğusundan gelecek olan kralların yo-lu hazırlansın diye onun suları kurudu. 13 Ve ejderin ağzından ve canavarın ağzından ve yalancı peygamberin ağzından çıkan, kurbağalara benzer üç mur-dar ruh gördüm; 14 Çünkü onlar belirtiler yapan cinlerin ruhlarıdır; onlar, her şeye gücü olan Allah'ın o büyük gününün savaşı için bir araya toplamak üzere bütün dünyanın krallarına gidi-yorlar. 15 "İşte hırsız gibi geliyorum. Çıplak dolaşmasın ve onun utancını görmesinler diye, uyanık durana ve elbiselerini koruyana ne mutlu!" 16 Ve onları İbranice'de Armageddon denilen yere topla-dılar. 17 Ve yedinci melek tasını havaya boşalttı; ve gök-lerin tapınağından ve tahttan, "yerine getirilmiştir!" diye yüksek bir ses çıktı; 18 Ve sesler ve gök gürlemeleri ve şimşekler vardı; ve bü-yük bir deprem oldu; öyle büyük, öyle güçlü bir deprem ki, insanların yeryüzünde var olduğundan beri böylesi ol-mamıştır. 19 Ve büyük şehir üç parça oldu; ve ulusların şehirleri yı-kıldı; ve kendi gazabının öfkesi şarabının kasesi ona ve-rilmek üzere büyük Babil, Allah'ın önünde anıldı. 20 Ve her ada kaçtı ve dağlar bulunmaz oldular. 21 Ve gökten, insanların üzerine bir talant ağırlığı kadar büyük dolu yağdı; ve dolu belasından ötürü insanlar Al-lah'a küfrettiler; çünkü bela aşırı derecede büyüktü. İncil — Bünyamin Candemir