121 Onun için Fısıh'tan altı gün önce, İsa Beytanya'ya geldi; ölmüş olan ve ölüler arasından diriltmiş olduğu Lazar oradaydı. 2 Böylece orada kendisine bir akşam yemeği yaptılar ve Marta hizmet ediyordu; ama Lazar O'nunla birlikte sofrada oturanlardan biriydi. 3 Böylece Meryem, bir litre çok değerli saf sümbül yağı alıp İsa'nın ayaklarına sürdü ve saçlarıyla ayaklarını sildi; ve ev yağın kokusuyla doldu. 4 Bunun üzerine öğrencilerinden biri, O'nu ele verecek olan Yahuda İskaryot dedi:* 5 "Neden bu yağ üç yüz dinara satılıp fakirlere verilmedi?" 6 Ama bunu, fakirleri kayırdığı için değil, ama hırsız olduğu için ve kese kendisinde olup içine konulanı aşırdığı için söyledi. 7 Bunun için İsa dedi: "Kadını bırak; bunu benim gömüleceğim gün için sakladı. 8 Çünkü fakirler her zaman sizinle birlikte bulunurlar, ama ben her zaman sizinle birlikte bulunmam." 9 Böylece Yahudilerden büyük bir kalabalık O'nun orada olduğunu öğrendiler; ve yalnız İsa için değil, ama O'nun ölülerden dirilttiği Lazar'ı da görmek için geldiler. 10 Ama başkâhinler, Lazar'ı da öldürsünler diye danıştılar. 11 Çünkü ondan dolayı birçok Yahudi gidip İsa'ya iman ediyordu. 12 Ertesi gün, bayrama gelen büyük bir kalabalık İsa'nın Yeruşalem'e gelmekte olduğunu duyunca, 13 Hurma dalları alıp O'nu karşılamaya çıktılar; ve, "Hosanna, Rab'bin adıyla gelen İsrail'in Kralı kutludur!" diye bağırıyorlardı. 14 Ve İsa bir sıpa bulup üzerine bindi; yazılmış olduğu gibi: 15 "Korkma, ey Sion kızı; işte, Kralın bir eşek sıpası üzerine binmiş geliyor." 16 O'nun öğrencileri ilkin bu şeyleri anlamadılar; ama İsa yüceltildiğinde, o zaman bu şeylerin O'nun hakkında yazılmış olduğunu ve O'na kendilerinin bu şeyleri yaptıklarını hatırladılar. 17 Böylece Lazar'ı mezardan çağırıp onu ölüler arasından dirilttiği zaman, kendisiyle birlikte bulunan kalabalık tanıklık etti. 18 Bundan dolayı da kalabalık O'nu karşıladı, çünkü O'nun bu belirtiyi yaptığını duymuşlardı. 19 Bunun üzerine Ferisiler kendi aralarında, "Görüyorsunuz ki hiçbir şeye yaramıyorsunuz; işte, dünya O'nun ardından gitti" dediler. 20 Şimdi, bayramda tapınmak üzere Yeruşalem'e çıkanların arasında bazı Yunanlılar vardı. 21 Bunun üzerine bunlar, Galile'nin Beytsayda şehrinden olan Filipus'a geldiler; ve "Efendi, İsa'yı görmek istiyoruz" diyerek, ondan dilekte bulundular. 22 Filipus gelip Andreas'a söyledi* ve tekrar Andreas ile Filipus gelip İsa'ya söylediler.* 23 Ama İsa onlara cevap verip dedi: "İnsanoğlu'nun yüceltileceği saat geldi. 24 Doğrusu, doğrusu size derim, buğday tanesi yere düşüp ölmedikçe, o yalnız kalır; ama ölürse çok ürün verir. 25 Canını seven onu kaybeder ve bu dünyada canından nefret eden, onu sonsuz hayat için saklar. 26 Bir kimse bana hizmet ederse, ardımdan gelsin ve ben neredeysem hizmetçim de orada olacaktır; ve eğer biri bana hizmet ederse, Baba onu onurlandıracaktır. 27 Şimdi canım sıkılmıştır ve ne diyeyim? 'Ey Baba, beni bu saatten kurtar' mı? Ama bunun için ben bu saate geldim. 28 Ey Baba, adını yücelt." Bunun üzerine gökten, "Hem yücelttim, hem de yine yücelteceğim" diye bir ses geldi. 29 Bundan dolayı orada duran ve bunu işiten kalabalık, "Gök gürledi" diyordu; başkaları, "O'nunla bir melek konuştu" diyordu. 30 İsa cevap verip dedi: "Bu ses benim için değil, ancak sizin için geldi. 31 Bu dünyanın yargısı şimdidir; bu dünyanın reisi şimdi dışarı atılacaktır. 32 Ve ben yerden yukarı kaldırılırsam bütün insanları kendime çekeceğim." 33 Ama O bunu, ne çeşit ölümle öleceğini belirtmek için söyledi. 34 Kalabalık O'na cevap verdi: "Yasadan, Mesih'in sonsuza dek kalacağını duyduk ve sen nasıl, 'İnsanoğlu'nun yukarı kaldırılması gerektir' diyorsun? Bu İnsanoğlu kimdir?" 35 Bunun üzerine İsa onlara dedi: "Kısa bir süre daha nur sizinle beraberdir. Nurunuz varken yürüyün ki, karanlık sizi basmasın; ve karanlıkta yürüyen nereye gittiğini bilmez. 36 Nurunuz varken nura iman edin ki, nurun oğulları olasınız." İsa bu şeyleri söyledi ve uzaklaşıp onlardan gizlendi. 37 Ama onların önünde o kadar çok belirtiler yapmış olduğu hâlde O'na iman etmediler; 38 Öyle ki, Yeşaya peygamberin söylediği şu söz yerine gelsin: "Ya Rab, verdiğimiz habere kim inandı? Ve Rab'bin bazusu kime açıklandı?" 39 Bu nedenle iman edemiyorlardı; çünkü Yeşaya yine demiştir: 40 "Onların gözlerini kör etti ve yüreklerini katılaştırdı ki, gözleriyle görmesinler ve yürekleriyle anlamasınlar ve dönmesinler, ben de onları iyileştirmeyeyim." 41 Yeşaya O'nun yüceliğini gördüğünde bu şeyleri söyledi ve O'na ilişkin konuştu. 42 Bununla beraber, reisler arasından bile birçoğu O'na 43 Çünkü insan yüceliğini Tanrı'nın yüceliğinden daha çok sevdiler. 44 Ama İsa bağırıp dedi: "Bana iman eden bana değil, ancak beni gönderene iman eder; 45 Ve beni gören, beni göndereni görür. 46 Bana iman eden herkes karanlıkta kalmasın diye, ben dünyaya nur olarak geldim. 47 Ve bir kimse sözlerimi işitir de iman etmezse, onu ben yargılamam; çünkü ben dünyayı yargılayayım diye değil, ancak dünyayı kurtarmaya geldim. 48 Beni reddeden ve sözlerimi kabul etmeyen kişiyi yargılayacak biri vardır; benim söylediğim söz, o son günde onu yargılayacaktır. 49 Çünkü ben kendiliğimden konuşmadım; ama beni gönderen Baba, kendisi ne söyleyeceğimi ve ne konuşacağımı bana emretti. 50 Ve O'nun emrinin sonsuz hayat olduğunu bilirim. Bunun için her ne söylüyorsam, Baba'nın bana dediği gibi, öylece söylüyorum." İncil — Bünyamin Candemir