201 Şimdi, haftanın ilk günü daha karanlıkken, Magdalalı Meryem erkenden mezara gelip taşın mezardan kaldırılmış olduğunu gördü.* 2 O zaman koşup Simun Petrus'a ve İsa'nın sevdiği öbür öğrenciye gelip onlara, "Rab'bi mezardan alıp götürdüler ve O'nu nereye koydular bilmiyoruz" dedi.* 3 Bunun üzerine Petrus ile öbür öğrenci dışarı çıkıp mezara geldiler. 4 Ve ikisi birlikte koşuyordu; ve öbür öğrenci Petrus'tan daha hızlı koşup mezara önce geldi; 5 Ve eğilip baktı,* keten bezlerin yerde serili olduğunu gördü;* ama içeri girmedi. 6 O zaman Simun Petrus onun ardından gelip mezarın içine girdi; ve keten bezleri yerde serilmiş, 7 Ve O'nun başına sarılmış olan mendili, keten bezlerle birlikte olmayıp, ama ayrıca dürülmüş başka bir yerde gördü.* 8 Bunun üzerine, o zaman mezara ilk gelen öbür öğrenci de girip gördü ve iman etti. 9 Çünkü O'nun ölüler arasından dirilmesi gerektiğini belirten Kutsal Yazı'yı henüz bilmiyorlardı. 10 Böylece öğrenciler yine evlerine gittiler. 11 Ama Meryem ağlayarak dışarda mezarın yanında duruyordu. Böylece o ağlarken eğilip mezarın içine baktı; 12 Ve biri İsa'nın cesedinin yattığı yerin başucunda, biri de ayakucunda oturan, beyazlar içinde iki melek gördü.* 13 Ve onlar kendisine, "Kadın, niçin ağlıyorsun?" dediler.* O da onlara dedi:* "Çünkü Rabbimi alıp götürdüler ve O'nu nereye koyduklarını bilmiyorum." 14 Bu şeyleri söyleyince geriye doğru döndü ve İsa'yı ayakta durmakta gördü;* ve O'nun İsa olduğunu anlamadı. 15 İsa ona, "Kadın, niçin ağlıyorsun? Kimi arıyorsun?" dedi.* Meryem O'nun bahçıvan olduğunu sanarak O'na dedi:* "Efendi, eğer O'nu sen götürdünse, nereye koyduğunu bana söyle, ben de O'nu alıp götüreyim." 16 İsa ona, "Meryem!" dedi.* Meryem dönüp O'na İbranice, "Rabbuni!" dedi* ki, 'Öğretmen' demektir. 17 İsa ona dedi:* "Bana dokunma; çünkü daha Baba'nın yanına çıkmadım; ama kardeşlerime git ve onlara söyle, 'Benim Babamın ve sizin Babanızın, benim Tanrımın ve sizin Tanrınızın yanına çıkıyorum." 18 Magdalalı Meryem gelip öğrencilere, Rab'bi gördüğünü ve O'nun kendisine bu şeyleri söylediğini bildirdi. 19 Böylece haftanın ilk günü olan o gün, akşam olunca, Yahudilerin korkusundan öğrencilerin toplandıkları yerin kapıları kapalıyken, İsa geldi ve ortada durup onlara, "Size esenlik!" dedi.* 20 Ve bunu söyleyince onlara ellerini ve böğrünü gösterdi. Onun için öğrenciler Rab'bi görünce sevindiler. 21 Bunun üzerine İsa yine onlara dedi: "Size esenlik! Baba beni gönderdiği gibi ben de sizi gönderiyorum." 22 Ve bunu söyleyince, onların üzerine üfledi ve onlara dedi:* "Kutsal Ruh'u alın; 23 Kimin günahlarını bağışlarsanız, onlara bağışlanmış olur; kimlerinkini alıkoyarsanız, alıkonmuş olur." 24 Ama Onikilerden biri, Didimos denilen Tomas, İsa geldiğinde onlarla birlikte değildi. 25 Bunun için öbür öğrenciler ona, "Rab'bi gördük" dediler. Ama o onlara, "O'nun ellerinde çivilerin izini görmedikçe ve çivilerin izine parmağımı koymadıkça ve elimi böğrüne koymadıkça asla inanmam" dedi. 26 Ve sekiz gün sonra O'nun öğrencileri yine içerdeydiler, Tomas da onlarla birlikteydi. Kapılar kapalıyken İsa gelip ortada durdu ve, "Size esenlik!" dedi. 27 Ondan sonra Tomas'a dedi:* "Parmağını buraya getir ve ellerime bak; elini de getir, böğrüme koy; ve imansız olma, ama imanlı ol." 28 Tomas da cevap verip O'na, "Rabbim ve Tanrım!" dedi. 29 İsa ona dedi:* "Tomas, beni gördüğün için iman ettin; görmeyip de iman edenlere ne mutlu!" 30 Böylece İsa, öğrencilerinin önünde bu kitapta yazılmamış başka birçok belirtiler yaptı. 31 Ama İsa'nın, Tanrı'nın Oğlu Mesih olduğuna iman edesiniz ve iman edip O'nun adıyla hayata sahip olasınız diye bunlar yazılmıştır. İncil — Bünyamin Candemir