41 Böylece İsa Yuhanna'dan daha çok öğrenci edinip vaftiz ediyor diye Ferisilerin duyduğunu Rab öğrenince, 2 (Gerçi İsa'nın kendisi değil, ama öğrencileri vaftiz ediyorlardı); 3 Yahudiye'yi bırakıp yine Galile'ye gitti. 4 Ve onun Samiriye'den geçmesi gerekiyordu. 5 Onun için Yakub'un, kendi oğlu Yusuf'a vermiş olduğu toprağa yakın, Samiriye'nin Sihar denilen şehrine geldi.* 6 Yakub'un kuyusu oradaydı. Bunun için İsa yolculuktan yorulmuş olarak, kuyunun başında öylece oturdu; saat altı sularıydı. 7 Samiriye'den bir kadın su çekmeye geldi.* İsa ona, "İçmek için bana su ver" dedi;* 8 (Çünkü öğrencileri yiyecek satın almak için şehre gitmişlerdi). 9 O zaman Samiriyeli kadın O'na dedi:* "Sen Yahudiyken, nasıl olur da bir Samiriyeli kadın olan benden içmek için su istersin?" Çünkü Yahudilerin Samiriyelilerle ilişkileri yoktur. 10 İsa cevap verip ona dedi: "Eğer sen Tanrı'nın armağanınıve sana, 'İçmek için bana su ver' diyenin kim olduğunu bilseydin, sen O'ndan isterdin, O da sana diri su verirdi." 11 Kadın O'na dedi:* "Efendi, su çekecek bir şeyin yok, kuyu da derin; öyleyse sende nereden diri su olur? 12 Sen, bu kuyuyu bize veren ve kendisiyle oğulları ve davarları ondan içmiş olan atamız Yakup'tan daha büyük müsün?" 13 İsa cevap verip ona dedi: "Bu sudan her içen yine susayacak; 14 Ama benim kendisine vereceğim sudan her kim içerse sonsuza dek susamaz; ama kendisine vereceğim su, onda ebedi hayat için fışkıran bir su pınarı olacaktır." 15 Kadın O'na dedi:* "Efendi, bu suyu bana ver ki susamayayım, ne de su çekmek için buraya geleyim." 16 İsa ona, "Git, kocanı çağır ve buraya gel" dedi.* 17 Kadın cevap verip, "Kocam yoktur" dedi. İsa ona, "Kocam yoktur diye iyi söyledin" dedi;* 18 "Çünkü beş kocan vardı ve şimdi sendeki olan, kocan değildir; bunu doğru olarak söyledin." 19 Kadın O'na dedi:* "Efendi, görüyorum ki, sen bir peygambersin. 20 Atalarımız bu dağda tapındılar; ve siz, tapınılması gereken yerin Yeruşalem'de olduğunu söylersiniz." 21 İsa ona dedi:* "Kadın, bana inan, saat geliyor ki, o zaman Baba'ya ne bu dağda, ne de Yeruşalem'de tapınacaksınız. 22 Siz bilmediğinize tapınıyorsunuz, biz bildiğimize tapınıyoruz; çünkü kurtuluş Yahudilerdendir. 23 Ama gerçek tapınanların Baba'ya ruhta ve gerçekte tapınacakları saat geliyor ve şimdidir; çünkü Baba da kendisine böyle tapınanları arar. 24 Tanrı Ruh'tur ve O'na tapınanların ruhta ve gerçekte tapınmaları gerektir." 25 Kadın O'na, "Biliyorum ki, Hristos denilen Mesih gelecek; O gelince bize her şeyi bildirecektir" dedi.* 26 İsa ona, "Seninle konuşan ben, O'yum" dedi.* 27 Ve bunun üzerine öğrencileri geldiler ve O'nun bir kadınla konuşmakta olduğuna şaştılar; bununla beraber hiçbiri, "Ne arıyorsun?" ya da "Neden o kadınla konuşuyorsun?" demedi. 28 O zaman kadın su testisini bıraktı ve şehre gidip insanlara dedi: 29 "Gelin, yaptığım bütün şeyleri bana söyleyen adamı görün; acaba Mesih bu mudur?" 30 Bu yüzden onlar şehirden çıkıp kendisine geliyorlardı. 31 Bu arada öğrencileri, "Rabbi, ye" diyerek O'na rica ediyorlardı. 32 Ama O onlara, "Sizin bilmediğiniz benim yiyecek bir yemeğim var" dedi. 33 Bu nedenle öğrenciler birbirlerine, "Biri O'na yemek için birşey mi getirdi?" dediler. 34 İsa onlara dedi:* "Benim yemeğim, beni gönderenin isteğini yapmak ve O'nun işini tamamlamaktır. 35 Siz, ürün biçmenin gelmesine daha dört ay var demiyor musunuz? İşte, size diyorum, gözlerinizi kaldırın ve tarlalara bakın; çünkü zaten biçilmek üzere ağarmışlar. 36 Ve hem eken hem de biçen birlikte sevinsinler diye, biçen karşılık alır ve sonsuz hayat için meyve toplar. 37 Çünkü, 'Biri eker, başkası biçer' sözü bunda doğrudur. 38 Ben sizi, emek vermediğinizi biçmeye gönderdim; başkaları emek verdiler ve siz onların emeğine girdiniz." 39 Ama, "Yaptığım bütün şeyleri bana söyledi" diye tanıklık eden kadının sözünden dolayı o şehirden Samiriyelilerin birçoğu O'na iman ettiler. 40 Böylece Samiriyeliler O'na geldikleri zaman, onlarda kalması için kendisine yalvardılar; O da orada iki gün kaldı. 41 Ve O'nun sözü üzerine daha birçokları iman etti. 42 Ve kadına dediler: "Bizim iman etmemiz artık senin söylemenden dolayı değildir; çünkü biz kendimiz işittik ve bunun gerçekten dünyanın kurtarıcısı Mesih'in kendisi olduğunu biliyoruz." 43 Ama o iki günden sonra İsa oradan çıkıp Galile'ye gitti; 44 Çünkü İsa'nın kendisi, bir peygamberin kendi memleketinde saygınlığı olmadığına tanıklık etmişti. 45 Onun için Galile'ye geldiği zaman, bayramda O'nun Yeruşalem'de yaptığı bütün şeyleri görmüş olan Galileliler O'nu kabul ettiler; çünkü onlar da bayrama gitmişlerdi. 46 Böylece İsa, suyu şarap yaptığı Galile'nin Kana şehrine yine geldi. Ve orada, oğlu Kefernahum'da hasta olan bir saray görevlisi vardı. 47 Adam, İsa'nın Yahudiye'den Galile'ye gelmiş olduğunu duyunca yanına gitti ve inip oğlunu iyileştirsin diye O'na yalvardı; çünkü ölmek üzereydi. 48 O zaman İsa ona, "Belirtiler ve harikalar görmedikçe asla iman etmeyeceksiniz" dedi. 49 Saray görevlisi O'na, "Efendi, çocuğum ölmeden önce aşağı in!" dedi.* 50 İsa ona, "Git, oğlun yaşıyor" dedi.* Ve adam, İsa'nın kendisine söylediği söze iman edip gitti. 51 Ama o daha inmekteyken köleleri onu karşılayıp, "Oğlun yaşıyor" diyerek, haber getirdiler. 52 O zaman onun iyileşmeye başladığı saati onlardan sordu. Onlar da kendisine, "Dün yedinci saatte ateş onu bıraktı" dediler. 53 Böylece baba, İsa'nın kendisine, "Oğlun yaşıyor" dediği o saatte olduğunu anladı; ve kendisiyle bütün ev halkı iman etti. 54 Bu, Yahudiye'den Galile'ye gelişinde, İsa'nın tekrar yapmış olduğu ikinci belirtidir. İncil — Bünyamin Candemir