81 Ama İsa Zeytinlik dağına gitti. 2 Ve sabah erkenden yine tapınağa geldi ve bütün halk O'nun yanına geldi; ve oturup onlara öğretmekteydi. 3 Ve yazıcılarla Ferisiler O'na, zinada yakalanmış bir kadın getirdiler; ve onu ortaya koyarak, 4 Kendisine dediler: "Öğretmen, bu kadın tam zina işlemekteyken yakalanmıştır. 5 Şimdi Musa, Yasa'da bu gibilerin taşlanmasını bize emretmiştir; onun için sen ne dersin?" 6 Ama bunu, O'nu suçlayacak birşeyleri olsun diye, kendisini deneyerek söylediler. Oysa İsa eğilmiş, parmağıyla yerde yazı yazıyordu. 7 Ama kendisine sormaya devam edince doğruldu ve onlara, "Aranızda günahsız olan, ona ilk taşı o atsın" dedi. 8 Ve yine eğilip yerde yazı yazdı. 9 Ama onlar bunu işitince ve vicdanları tarafından suçlanmış olunca, yaşlılardan başlayarak sonuncusuna dek birer birer çıktılar; ve İsa tek başına kaldı, kadın da ortada duruyordu. 10 Ve İsa doğrulup kadından başka kimseyi görmeyince ona, "Kadın, o suçlayanların nerede? Kimse seni mahkûmetmedi mi?" dedi. 11 O da, "Hiç kimse, ya Rab" dedi. Ve İsa ona, "Ne de ben seni mahkûm ederim; git ve artık günah işleme" dedi. 12 Böylece İsa yine onlara konuşup dedi: "Ben dünyanın nuruyum; benim ardımdan gelen asla karanlıkta yürümez, ama hayat nuruna sahip olur." 13 Bunun için Ferisiler O'na, "Sen kendin hakkında tanıklık ediyorsun; tanıklığın doğru değildir" dediler. 14 İsa cevap verip onlara dedi: "Ben kendim hakkında tanıklık etsem bile, tanıklığım doğrudur; çünkü ben nereden geldiğimi ve nereye gittiğimi bilirim; ama siz nereden geldiğimi ve nereye gittiğimi bilmezsiniz. 15 Siz bedene° göre yargılıyorsunuz; ben hiç kimseyi yargılamam. 16 Ve eğer ben yargılasam da, benim yargım doğrudur; çünkü ben yalnız değilim, ama ben ve beni gönderen Baba. 17 Ve sizin Yasanızda da, iki adamın tanıklığı doğrudur diye yazılmıştır. 18 Kendim hakkında tanıklık eden benim; ve beni gönderen Baba da benim hakkımda tanıklık eder." 19 O zaman O'na, "Baban nerede?" dediler. İsa cevap verdi: "Siz ne beni tanırsınız, ne de Babam'ı; eğer beni tanımış olsaydınız, Babam'ı da tanımış olurdunuz." 20 İsa bu sözleri tapınakta öğretirken hazinede söyledi; ve kimse O'nu yakalamadı, çünkü saati henüz gelmemişti. 21 Böylece İsa yine onlara dedi: "Ben gidiyorum ve siz beni arayacaksınız ve günahınız içinde öleceksiniz; benim gittiğim yere siz gelemezsiniz." 22 Bunun için Yahudiler dediler: "Acaba O kendini öldürecek mi ki, 'Benim gittiğim yere siz gelemezsiniz' diyor?" 23 Ve onlara dedi: "Siz aşağıdansınız, ben yukarıdanım; siz bu dünyadansınız, ben bu dünyadan değilim. 24 Bundan ötürü size, 'Günahlarınız içinde öleceksiniz' dedim; çünkü benim O olduğuma iman etmezseniz, günahlarınız içinde öleceksiniz." 25 Bunun için O'na, "Sen kimsin?" dediler. İsa da onlara dedi: "Başlangıçtan size söylediğim tam o kişiyim. 26 Sizinle ilgili söyleyecek ve yargılayacak çok şeylerim var; ama beni gönderen gerçektir ve ben O'ndan işittiklerimi dünyaya söylüyorum." 27 Kendilerine Baba'dan söz ettiğini anlamadılar. 28 Bunun için İsa onlara dedi: "İnsanoğlu'nu yukarı kaldırdığınızda, o zaman benim O olduğumu ve kendiliğimden hiçbir şey yapmadığımı bileceksiniz; ama bu şeyleri Baba'nın bana öğrettiği gibi söylüyorum. 29 Ve beni gönderen benimledir; Baba beni yalnız bırakmadı; çünkü ben her zaman O'nu hoşnut eden şeyleri yapıyorum." 30 Bu şeyleri söylerken birçokları O'na iman ettiler. 31 O zaman İsa, kendisine iman etmiş olan Yahudilere dedi: "Eğer benim sözümde durursanız, gerçekten benim öğrencilerimsiniz; 32 Ve gerçeği bileceksiniz, gerçek de sizi özgür kılacak." 33 Ona cevap verdiler: "Biz İbrahim'in soyuyuz ve hiçbir zaman kimseye kölelik etmedik; sen nasıl, 'Özgür olacaksınız' diyorsun?" 34 İsa onlara cevap verdi: "Doğrusu, doğrusu size derim ki, günah işleyen herkes günahın kölesidir. 35 Şimdi, köle sonsuza dek evde kalmaz; oğul sonsuza dek kalır. 36 Bunun için, eğer Oğul sizi özgür kılarsa, gerçekten özgür olursunuz. 37 İbrahim'in soyu olduğunuzu biliyorum; ama beni öldürmeye çalışıyorsunuz, çünkü benim sözüm sizde yer tutmuyor. 38 Ben Babam'ın yanında gördüklerimi söylüyorum; böylece siz de babanızdan gördüklerinizi yapıyorsunuz." 39 Onlar cevap verip kendisine, "Babamız İbrahim'dir" dediler. İsa onlara dedi:* "Eğer İbrahim'in çocukları olsaydınız, İbrahim'in işlerini yapardınız; 40 Ama şimdi beni, Tanrı'dan işittiğim gerçeği size söylemiş olan adamı, öldürmek istiyorsunuz; İbrahim bunu yapmadı. 41 Siz babanızın işlerini yapıyorsunuz." Bunun üzerine O'na, "Biz zinadan doğmadık; bir tek Babamız var, Tanrı!" dediler. 42 O zaman İsa onlara dedi: "Eğer Tanrı Babanız olsaydı, beni severdiniz; çünkü ben Tanrı'dan çıkıp geldim; çünkü kendiliğimden de gelmedim, ama O beni gönderdi. 43 Söylediğimi neden anlamıyorsunuz? Çünkü benim sözümü dinleyemiyorsunuz. 44 Siz babanız İblistensiniz ve babanızın arzularını yapmak istiyorsunuz. O başlangıçtan katildi ve gerçekte durmadı, çünkü onda gerçek yoktur. Yalan söylediği zaman, kendininkinden söyler; çünkü o yalancıdır ve yalanın babasıdır. 45 Ama ben gerçeği söylediğim için bana iman etmiyorsunuz. 46 Sizden kim beni günaha ilişkin olarak suçlu çıkarır? Gerçeği söylüyorsam, neden bana iman etmiyorsunuz? 47 Tanrı'dan olan Tanrı'nın sözlerini dinler; onun için siz dinlemiyorsunuz, çünkü Tanrı'dan değilsiniz." 48 O zaman Yahudiler cevap verip O'na dediler: "Senin Samiriyeli olduğunu ve sende cin bulunduğunu haklı olarak demiş olmuyor muyuz?" 49 İsa cevap verdi: "Bende cin yoktur; ancak Babam'ı onurlandırıyorum; ve siz beni aşağılıyorsunuz. 50 Ama ben kendi yüceliğimi aramıyorum; arayan ve yargılayan biri vardır. 51 Doğrusu, doğrusu size derim, eğer bir kimse sözümü tutarsa, sonsuza dek asla ölüm görmeyecektir." 52 Bunun için Yahudiler O'na dediler: "Şimdi bildik ki, sende bir cin vardır. İbrahim öldü, peygamberler de; ve sen, 'Eğer bir kimse sözümü tutarsa, sonsuza dek ölümü asla tatmayacaktır' diyorsun. 53 Sen, ölmüş olan babamız İbrahim'den daha büyük müsün? Peygamberler de öldüler; sen kendini kim sanıyorsun?" 54 İsa cevap verdi: "Eğer ben kendimi yüceltirsem, yüceliğim hiçtir; beni yücelten Babam'dır; siz ki O'nun, Tanrınız olduğunu söylüyorsunuz. 55 Ve O'nu tanımadınız; ama ben O'nu tanırım; ve eğer O'nu tanımadığımı söylersem, sizin gibi yalancı olurum; ama ben O'nu tanırım ve sözünü tutarım. 56 Babanız İbrahim günümü görecek diye sevinçle coştu; ve görüp sevindi." 57 Bunun için Yahudiler O'na, "Henüz elli yaşında değilsin de, İbrahim'i mi gördün?" dediler. 58 İsa onlara, "Doğrusu, doğrusu size derim, İbrahim olmazdan önce ben varım" dedi. 59 O zaman O'na atmak için taşlar kaldırdılar; ama İsa gizlenip onların ortasından geçerek tapınaktan çıktı; ve öylece geçip gitti. İncil — Bünyamin Candemir