51 YA RAB, başımıza geleni an; Bak da utancımızı gör. 2 Mirasımız yabancılara geçti, Evlerimiz ecnebilere. 3 Öksüzler olduk, baba yok; Analarımız dul kadınlar gibi. 4 Gümüş verip suyumuzu içtik; Odunumuz para ile geliyor. 5 Bizi kovanlar ensemizde; Yorgun düştük, bize rahat yok. 6 Ekmeğe doymak için, Mısıra ve Aşura el uzattık. 7 Babalarımız suç ettiler, ve artık onlar yok; Onların fesatlarını biz yüklendik. 8 Üzerimizde köleler saltanat sürmede; Onların elinden kurtaran yok. 9 Çöldeki kılıcın yüzünden, Ekmeğimizi canlarımız pahasına elde etmekteyiz. 10 Kıtlığın yakıcı sıcağından, Derimiz fırın gibi karardı. 11 Sionda kadınları, Yahuda şehirlerinde ere varmamış kızları alçalttılar. 12 Reisler ellerinden asıldılar; İhtiyarları saymadılar. 13 Değirmen taşını gençler taşıdılar; Ve odunun altında çocuklar tökezledi. 14 İhtiyarlar şehir kapısında oturmadan, Gençler ise sazlarından kesildiler. 15 Yüreğimizin meserreti kesildi; Raksımız yasa döndü. 16 Başımızdan taç düştü; Vay başımıza! çünkü suç işledik. 17 Bunun için yüreğimiz baygın; Bunlardan ötürü gözlerimiz karardı; 18 Virane olan Sion dağından ötürüdür; Onun üzerinde tilkiler geziyor. 19 Sen, ya RAB, tahtında ebediyen oturursun; Senin tahtın nesilden nesle sürer. 20 Niçin bizi ebediyen unutuyorsun, Günlerin devamınca neden bizi bırakıyorsun? 21 Bizi kendine döndür, ya RAB, ve biz döneriz; Eskisi gibi günlerimizi yenile. 22 Fakat sen bizi bütün bütün kendinden attın; Bize karşı çok öfkelisin. İncil — Kitab-ı Mukaddes