26 Kardeşler, İbrahim neslinin çocukları, ve aranızda olup Allahtan korkanlar, bu kurtuluş sözü bize gönderilmiştir. 27 Çünkü Yeruşalimde oturanlarla reisleri onu tanımadılar, ve onu mahkûm ederek, her Sebt günü okunan peygamberlerin sözlerini yerine getirdiler. 28 Ve öldürülmesi için hiç bir sebep bulmadıkları halde, öldürülsün diye Pilatustan istediler. 29 Ve onun için yazılmış olan bütün şeyleri yerine getirince, onu ağaçtan indirip kabre koydular. 30 Fakat Allah onu ölülerden kıyam ettirdi. 31 Ve kendisile beraber Galileden Yeruşalime çıkmış olanlara bir çok günler göründü, şimdi onlar halk önünde onun şahitleridir. 32 Ve atalara olan vadi size müjdeliyoruz; 33 Allah bu vadi çocuklarımıza İsayı kıyam ettirmekle yerine getirdi; nitekim ikinci mezmurda da yazılmıştır: "Sen benim oğlumsun, ben seni bugün tevlit ettim." 34 Ve artık çürümeye dönmemek üzre onu ölülerden kıyam ettirdiğine dair şöylece demiştir: "Davudun mukaddes ve emin bereketlerini size vereceğim." 35 Ve bunun için bir başka yerde diyor: "Mukaddesini çürüme görmeğe vermiyeceksin." 36 Çünkü Allahın muradına göre kendi nesline hizmet ettikten sonra, Davud uykuya vardı, ve babalarına katılıp çürüme gördü; 37 fakat Allahın kıyam ettirdiği zat çürüme görmedi. 38 İmdi kardeşler, bilmiş olun ki, günahların bağışlanması onunla size ilân olunuyor. 39 Ve iman eden herkes, Musanın şeriatile suçsuz sayılamadığınız bütün şeylerden, onunla suçsuz sayılır. 40 İmdi sakının, peygamberlerde denilmiş olan sizin başınıza gelmesin: 41 "Bakın, ey sizler, hor görenler, şaşın ve helâk olun; Çünkü sizin günlerinizde ben bir iş işliyorum, Bir iş ki, size biri beyan etse, hiç inanmazsınız." 42 Ve dışarı çıktıkları zaman, bu sözlerin gelecek Sebt günü kendilerine söylenmesini yalvardılar. 43 Ve havra dağıldığı zaman, Yahudilerden ve dindar mühtedilerden bir çoğu Pavlusun ve Barnabasın ardınca gittiler; ve onlar da bunlara söyliyerek Allahın inayetinde sabit olmağa kendilerini teşvik ediyorlardı. 44 Ertesi Sebt günü hemen bütün şehir Rabbin sözünü dinlemek için toplandı. 45 Fakat Yahudiler kalabalıkları görünce, kıskançlıkla doldular, ve Pavlusun söylediği şeylere karşı koyarak küfrettiler. 46 Pavlus ve Barnabas cesaretle söyliyip dediler: Allahın kelâmı önce size söylenmek gerekti. Mademki siz onu kendinizden atıyorsunuz, ve ebedî hayata lâyık olmadığınıza siz hükmediyorsunuz, işte, biz de Milletlere dönüyoruz. 47 Çünkü Rab bize şöyle emreylemiştir: "Seni Milletlere ışık olarak koydum, Ki yerin ucuna kadar kurtarış için olasın." 48 Ve Milletler bunu işitince, sevinip Rabbin sözünü taziz ettiler; ve ebedî hayata takdir olunanların hepsi iman eylediler. 49 Ve Rabbin sözü bütün memlekette yayılıyordu. İncil — Kitab-ı Mukaddes