11 Ve vaki oldu ki, biraz sonra, İsa Nain denilen bir şehre gitti; şakirtleri ve ahaliden büyük bir kalabalık kendisile beraber gidiyorlardı. 12 Şehrin kapısına yaklaştığı zaman, işte, anasının bir tanecik oğlunun cenazesi çıkarılıyordu; ve kadın dul idi; şehrin bir çok halkı onunla beraberdi. 13 Rab anayı görünce, ona acıdı, ve kendisine: Ağlama, dedi. 14 Yaklaşıp tabuta dokundu; ve taşıyanlar durdular. İsa dedi: Ey genç, sana diyorum: Kalk. 15 Ölü kalktı, oturdu, ve konuşmağa başladı. İsa onu anasına verdi. 16 Herkesi korku aldı; ve: Aramızda büyük bir peygamber çıktı; ve: Allah kendi kavmını ziyaret etti, diyerek Allaha hamdediyorlardı. 17 İsa hakkındaki bu söz bütün Yahudiyede ve bütün çevrede yayıldı. İncil — Kitab-ı Mukaddes