1151 BİZE değil, ya RAB, bize değil, Fakat senin inayetin ve hakikatin uğruna, Kendi ismine izzet ver. 2 Niçin milletler desin: Hani, onların Allahı nerede? 3 Fakat Allahımız göklerdedir; Dilediği her şeyi yaptı. 4 Onların putları gümüş ve altındır, İnsan ellerinin işi. 5 Ağızları vardır, ve söylemezler; Gözleri vardır, ve görmezler; 6 Kulakları vardır, ve işitmezler; Burunları vardır, ve koku almazlar; 7 Elleri vardır, ve el sürmezler; Ayakları vardır, ve yürümezler; Boğazları ile ses vermezler. 8 Onları yapanlar ve onlara güvenen her adam, Onlar gibi olacak. 9 Ey İsrail, RABBE güven; Onların yardımı ve kalkanı odur. 10 Ey Harun evi, RABBE güvenin; Onların yardımı ve kalkanı odur. 11 Ey RABDEN korkanlar, RABBE güvenin; Onların yardımı ve kalkanı odur. 12 RAB bizi andı; bizi mubarek kılacak; İsrail evini mubarek kılacak; Harun evini mubarek kılacaktır. 13 RABDEN korkanları, Küçüklerle büyükleri mubarek kılacaktır. 14 RAB sizi, Sizi ve oğullarınızı çoğaltsın. 15 Siz gökleri ve yeri yaratan RABBİN mubareklerisiniz. 16 Gökler RABBİN gökleridir; Fakat yeri âdem oğullarına verdi. 17 Ölüler ve bütün sükût diyarına inenler, RABBE hamdetmez. 18 Fakat biz şimdiden ebede kadar, RABBİ takdis edeceğiz. RABBE hamdedin. İncil — Kitab-ı Mukaddes