121 KÖTÜ günler gelmeden, ve: Onlardan zevk almıyorum, diyeceğin yıllar yaklaşmadan, 2 güneş ve ışık, ay ve yıldızlar kararmadan, ve yağmurdan sonra bulutlar geri dönmeden, gençliğinin günlerinde seni Yaratanı hatırla; — 3 o günde ki, evi bekliyenler titriyecekler, ve kuvvetliler iğilecekler, ve övütücüler azaldıkları için işten kalacaklar, ve pencerelerden bakanlar kararacaklar, 4 ve değirmen sesi yavaşlanınca sokağa açılan çift kapı kapanacak; ve adam kuş sesine kalkacak, ve bütün musiki kızlarının sesi alçalacak; 5 hem de yüksek yerden korkacaklar, ve yolda dehşetler olacak; ve badem ağacı çiçeklenecek, ve çekirge ağır gelecek, ve arzu zayıflıyacak; çünkü insan kendi ebediyet evine gidecek, ve yas tutanlar sokakta dolaşacaklar; — 6 gümüş tel kopmadan, ve altın tas kırılmadan, ve testi çeşmede parçalanmadan, ve kuyuda su dolabı kırılmadan, 7 ve toprak yere, evelki haline dönmeden, ve ruh onu veren Allaha dönmeden, seni Yaratanı hatırla. 8 Boşların boşu, Vaiz diyor; her şey boş. 9 Bundan başka Vaiz hikmetli olduğu için hâlâ kavma bilgi öğretiyordu; ve kulak verdi ve araştırdı, ve bir çok meselleri sıraya koydu. 10 Vaiz hoş sözleri, ve doğrulukla yazılmış olanı, hakikat sözlerini bulmağa çalıştı. 11 Hikmetlilerin sözleri üğendireler gibidir; ve meclis üstadlarının sözleri iyi çakılmış çiviler gibidir; bir çoban tarafından verilmişlerdir. 12 Ve bundan başka, ey oğlum, sakın; çok kitaplar yapmanın sonu yoktur; ve çok okumak beden yorgunluğudur. 13 İşin sonu şudur; her şey işitildi: Allahtan kork, ve onun emirlerini tut; çünkü insanın bütün vazifesi budur. 14 Çünkü iyi olsun kötü olsun, her gizli şeyle beraber her işi Allah hükme götürecektir. İncil — Kitab-ı Mukaddes