41 VE ben döndüm, ve güneş altında yapılan bütün işkenceleri gördüm; ve işte, ezilenlerin gözyaşları! ve onları teselli eden yok; ve onları ezenler tarafından zorbalık! ve onları teselli eden yok. 2 Ve ben hâlâ sağ bulunan yaşıyanlardan ziyade çoktan ölmüş olan ölüleri övdüm; 3 ve doğmamış ve güneş altında yapılan kötü işi görmemiş olanı bunların ikisinden ziyade mutlu saydım. 4 Ve her emeği ve iyi giden işi gördüm ki, bir kimsenin komşusu tarafından kıskanılması bundan dolayıdır. Bu da boş, ve yeli kavramağa çalışmaktır. 5 Akılsız ellerini kavuşturur, ve kendi etini yer. 6 Rahatla bir avuç dolusu, emekle ve yeli kavramağa çalışarak iki avuç dolusundan iyidir. 7 Ve ben döndüm, ve güneş altında boşluk gördüm. 8 Bir adam var, ona ikinci yok; oğlu da kardeşi de yok; ve bütün emeğinin sonu yok; ve gözleri zenginliğe doymıyor. Öyle ise ben kimin için emek çekeyim, ve canımı iyilikten mahrum edeyim? diyor. Bu da boş ve kötü bir zahmet. 9 İki kişi bir kişiden iyidir, çünkü emekleri için iyi ücretleri olur. 10 Çünkü düşerlerse, biri arkadaşını kaldırır; fakat yalnız olup düşenin vay başına! onu kaldıracak kimse yoktur. 11 Hem de iki kişi beraber yatarlarsa, ısınırlar; fakat tek başına bir adam nasıl ısınabilir? 12 Bir adam tek başına olanı yenerse, iki kişi ona karşı koyar; üç kat iplik de çabuk kopmaz. 13 Fakir ve hikmetli genç, artık öğüt almayı bilmiyen kocamış ve akılsız kıraldan iyidir. 14 Çünkü hapishaneden kıral olmak için çıktı; ve kendi ülkesinde fakir doğmuştu. 15 Güneş altında yürüyen bütün yaşıyanları onun yerine duran ikinci genç ile beraber gördüm. 16 Bütün kavmın, başlarında olduğu bütün adamların sonu yoktu; fakat kendisinden sonra gelenler onunla sevinmiyeceklerdir. Gerçek bu da boş, ve yeli kavramağa çalışmaktır. İncil — Kitab-ı Mukaddes