Araçlar Gözat
221 "Kardeşler ve büyükler, şu anda sizlere bildireceğim savunmamı dinleyin." 2 Pavlos'un kendileriyle İbranice konuştuğunu duyunca halk daha da suskunlaştı. Pavlos anlatmaya başladı: 3 "Ben Kilikya'nın Tarsus kentinde doğmuş bir Yahudi'yim. Yetişmem ise bu kentteoldu. Gamaliel'in dizi dibinde, ataların yasasına sımsıkı bağlılıkla eğitildim. Bugün burada bulunan hepiniz gibi ben de Tanrı'nın ateşli bir bağlısıydım. 4 Bu Yol'a saldırmam onları öldürmeye dek gitti. Erkekleri de kadınları da bağlayıp cezaevine attırdım. 5 Başrahiple tüm İhtiyarlar Kurulu buna tanıklık edebilir. Kendilerinden Yahudi kardeşlere yazılmış mektuplar almış, Şam'a gidiyordum. Amacım orada bulunanları da bağlı olarak Yeruşalim'e getirip cezaya çarptırmaktı." 6 "Derken şöyle bir gelişim oldu: Yolda gitmekte ve Şam'a yaklaşmaktaydım ki, öğle vakti ansızın gökten güçlü bir ışık parladı çevremde. 7 Yere düştüm ve bir sesin bana, 'Saul, Saul niçin bana saldırıda bulunuyorsun?'dediğini duydum. 8 Sordum: 'Sen kimsin, ya Rab?' O bana, 'Ben senin saldırdığın Nasıralı İsa'yım'diye yanıt verdi. 9 Yanımdakiler ışığı gördülerse de benimle konuşanın sesini duymadılar. 10 'Ne yapayım, ya Rab?' dedim. Rab bana, 'Ayağa kalk, Şam'a git'dedi. 'Orada yapman için saptanmış bulunan her şey sana bildirilecektir.' 11 O ışığın görkeminden gözlerim görmez oldu. Yol arkadaşlarımca elimden tutularak yöneltildim; böylece Şam'a vardım. 12 "Şam'da yaşayan tüm Yahudiler'ce hakkında iyi tanıklık edilen, ruhsal yasa uyarınca tanrısayar bir adam vardı. Adı Hananya olan bu insan 13 geldi; ayakta durarak bana, 'Saul kardeş' dedi. 'Gözlerin yeniden görsün.' O anda görüşüme kavuştum ve kendisini gördüm. 14 Bana şunları söyledi: 'Atalarımızın Tanrısı seni kendi isteğini tanımaya, Hak Olan'ı görmeye ve kendi ağzının sesini duymaya atadı. 15 Çünkü sen gördüğün ve duyduğun konular üzerinde tüm insanlara O'nun için tanıklık edeceksin. 16 Şimdi niçin duraksıyorsun? Kalk, vaftiz ol. O'nun adını çağırarak günahlarından arın.'" 17 "Yeruşalim'e dönüp tapınakta dua ediyordum ki, dalınca geldim, 18 Rab'bi gördüm. Bana, 'Çabuk davran, vakit geçirmeden Yeruşalim'den git'dedi. 'Çünkü bana ilişkin tanıklığını olumlu karşılamayacaklar.' 19 Ben, 'Ya Rab' dedim. 'Her sinagogta sana inananları cezaevine kapatıp döven kişinin ben olduğumu biliyorlar. 20 Senin için tanıklıkta bulunan Stefanos'un kanı akıtılırken, ben orada durmuş yapılanı onaylıyor ve onun canına kıyanların giysilerini gözetiyordum.' 21 Rab, 'Git'dedi. 'Çünkü seni uzaklardaki uluslara göndereceğim.'" 22 Bu sözü söyleyinceye dek Pavlos'u dinlediler. Ansızın seslerini yükselterek, "Böyle bir insanı yeryüzünden kaldır" diye bağırdılar. "Yaşamak yaraşmaz ona." 23 Onlar bağırmakta, giysilerini çıkarıp fırlatmakta ve havaya toz savurmaktayken, 24 komutan Pavlos'un kışlaya getirilmesi için buyruk verdi. Halkın neden kendisine karşı böylesi bağırıp çağırdığını öğrenmek için Pavlos'un kamçılanarak sorguya çekilmesini buyurdu. 25 Kendisini sırımla bağladıklarında Pavlos orada duran yüzbaşıya, "Roma uyruklu bir yurttaşı -hem de suçlu çıkarılmamış bir insanı- kamçıyla dövmek sizce yasaya uygun mudur?" diye sordu. 26 Yüzbaşı bu sözü duyunca komutana giderek, "Ne yapıyorsun sen?" dedi. "Bu adam Romalı bir yurttaş!" 27 Komutan Pavlos'un yanına gelip, "Söyle bana, Romalı mısın sen?" dedi. Pavlos, "Evet" diye yanıt verdi. 28 Komutan, "Ben bu yurttaşlığı çok para karşılığında elde ettim" dedi. Pavlos, "Bense yurttaş olarak doğdum" diye yanıtladı. 29 Pavlos'u sorguya çekmeye hazırlananlar hemen onu bıraktı. Onun Romalı bir yurttaş olduğunu kavrayan komutan da korkuya düştü. Çünkü onu bağlamıştı. 30 Ertesi gün, Yahudiler'in Pavlos'u niçin suçladığını iyice öğrenmeyi tasarlayarak onu serbest bıraktı. Başrahiplerle tüm Kurul'un toplanmasını buyurdu ve komutan Pavlos'u aşağıya getirip karşılarına dikti.
İncil — Thomas Cosmades
»