21 O günlerde Kayser Avgustus'tan, tüm dünyanın sayımını amaçlayan yazılı bir buyruk çıktı. 2 Bu ilk sayım Kirinius'un Suriye valiliği döneminde oluyordu. 3 Herkes sayıma katılmak üzere kendi kentine gitti. 4 Yusuf da Galile'nin Nasıra kentinden Yahudiye'de Davut'un kentine, Beytlehem diye bilinen yere gitti. Çünkü Davut'un soyundan ve aile kuşağındandı. 5 Amacı çocuk bekleyen nişanlısı Meryem'le birlikte sayıma katılmaktı. 6 Onlar oradayken Meryem'in doğurma vakti geldi. 7 İlk oğlunu dünyaya getirdi. O'nu kundağa sarıp hayvan yemliğine yatırdı. Çünkü handa kendilerine yer bulamamışlardı. 8 Bu bölgede gece kırda nöbetleşerek sürülerini gözleyen çobanlar vardı. 9 Rab'bin meleği onlara göründü ve Rab'bin görkemi çevrelerinde parladı. Büyük bir korkuyla sarsıldılar. 10 Melek onlara, "Korkmayın" dedi. "İşte size tüm insanlığı ilgilendiren çok sevindirici haberi müjdeliyorum. 11 Çünkü bugün size Davut'un kentinde bir kurtarıcı doğdu. Rab olan Mesih'tir O. 12 Belirtiyi size bildiriyorum: Hayvan yemliğinde yatan, kundağa sarılı bir bebek bulacaksınız." 13 O anda, Tanrı'yı öven göksel bir topluluk meleğin yanında yer alarak hamtlar sundu: 14 "En yücelerdeki Tanrı'ya yücelik, Yeryüzünde O'nu hoşnut eden insanlara esenlik.." 15 Melekler yanlarından ayrılıp göğe çekilince, çobanlar birbirlerine, "Haydi gelin" dediler. "Beytlehem'e varalım, Rab'bin bize açıkladığı bu olayı görelim." 16 Koşarak geldiler; Meryem'i, Yusuf'u ve yemlikte yatan bebeği buldular. 17 Olayı görünce çocuğa ilişkin kendilerine açıklanan haberi yaydılar. 18 Tüm duyanlar çobanların anlattıklarına şaşıp kaldı. 19 Öte yandan Meryem bütün bunları yüreğinde saklıyor, derin derin düşünüyordu. 20 Çobanlar kendilerine açıklandığı gibi, duydukları gördükleri her şey için Tanrı'yı yücelterek ve överek geri döndüler. 21 Çocuğun sünneti için gerekli sekiz gün dolunca, anne karnına düşmeden önce melek aracılığıyla bildirildiği gibi O'na İsa adı verildi. 22 Musa'nın ruhsal yasasına göre paklanma günü gelince, Yusuf'la Meryem çocuğu Yeruşalim'e Rab'be sunmaya götürdüler. 23 Rab'bin ruhsal yasasında, "İlk doğan her erkek Rab için kutsal sayılacaktır" diye yazılı olduğundan, 24 bir çift kumru ya da iki güvercin yavrusu sunmaya gelmişlerdi. Bu, Rab'bin ruhsal yasasında belirtilmiştir. 25 Yeruşalim'de Simeon adında bir adam vardı. Doğru ve tanrısayar biriydi o. İsrail'in avunç bulacağı günü beklemekteydi. Kutsal Ruh onun üzerindeydi. 26 Rab'bin Mesih'ini görmeden ölmeyeceği Kutsal Ruh aracılığıyla kendisine bildirilmişti. 27 Simeon Ruh yönetiminde tapınağa geldi. Anneyle baba ruhsal yasanın gereğini uygulamak üzere çocuk İsa'yı tapınağa getirdiklerinde 28 Simeon O'nu kucağına aldı; Tanrı'ya yücelikle yüklü sözler söyledi: 29 "Ey egemen Rab, verdiğin söz uyarınca gayrı uşağını esenlikle bu yaşamdan ayırabilirsin. 30 Çünkü gözlerim kurtarışını gördü. 31 Tüm insanlığın önünde hazırladığın bu kurtarış uluslara 32 Tanrı açıklamasını sağlayan ışık ve halkın İsrail'e yüceliktir." 33 Annesiyle babası çocuk için bildirilen sözlere şaştılar. 34 Simeon onları kutsayarak çocuğun annesi Meryem'e, "İşte bu çocuk İsrail'de birçoklarının düşmesi ve kalkması içindir" dedi. "Hem de ona karşı konuşulacak bir belirtidir. 35 Bir kılıç senin canını da delip geçecek. Öyle ki, birçok kişinin yüreğindeki düşünceler açığa çıksın." 36 Orada Anna adında bir peygamber de bulunuyordu. Fanuel'in kızıydı kendisi. Aşer oğulları kuşağından çok yaşlı bir kadın. Kızlığından sonra eşiyle yalnızca yedi yıl yaşamıştı. 37 Seksen dört yıldır da duldu. Tapınaktan hiç ayrılmaz, gece gündüz oruçla duayla Tanrı'ya tapınırdı. 38 Anna o saatte yaklaşıp Tanrı'ya şükrederek, Yeruşalim'in kurtuluşunu gözleyen herkese İsa'dan söz etti. 39 Anneyle baba, Rab'bin yasası uyarınca gereken her şeyi yaptıktan sonra, Galile'ye, kendi kentleri Nasıra'ya döndüler. 40 Çocuk bilgiyle dolarak gelişiyor, güçleniyordu. Tanrı iyiliği O'nun üzerindeydi. 41 İsa'nın anası babası her yıl Passah Kutlayışı'nda Yeruşalim'e giderlerdi. 42 İsa on iki yaşına girince, kutlama töresi uyarınca kente çıktılar . 43 Orada gerektiği kadar kaldılar. Geri dönmek için yola koyulduklarında çocuk İsa Yeruşalim'de kaldı. Anasıyla babası bunu bilmiyorlardı. 44 O'nun yolcular arasına katıldığını sanmışlardı. Bir günlük yol yürüdükten sonra, akrabalarla tanışlar arasında kendisini aradılar. 45 Bulamayınca, O'nu aramak için gerisin geriye Yeruşalim'e döndüler. 46 Üç gün sonra O'nu tapınakta öğretmenler arasında oturur buldular. Onların dediklerini dinliyor, kendilerinden sorular soruyordu. 47 O'nu dinleyenlerin tümü anlayışına ve verdiği yanıtlara şaşırıyordu. 48 Onlar O'nu görünce şaşırdılar. Annesi, "Çocuğum, neden bunu bize ettin?" dedi. "Bak, babanla ben kaygı içinde seni arıyoruz." 49 İsa, "Nasıl olur da beni ararsınız?"dedi. "Babamın evinde bulunmam gerektiğini bilmiyor musunuz?" 50 Gelgelelim, onlar kendilerine söylediklerinden bir anlam çıkaramadı. 51 İsa onlarla birlikte yola koyuldu. Nasıra'ya gelip kendilerine bağımlı oldu. Annesi bütün sözleri yüreğinde tutuyordu. 52 İsa bilgice ve boyca gelişiyor, Tanrı ve insanlar önünde iyilik buluyordu. İncil — Thomas Cosmades