91 Sonra şunu ekledi: "Doğrusu size derim ki, burada duranlar arasında Tanrı hükümranlığının güçle gelişini görmeden önce ölümü tatmayacak olanlar vardır. " 2 Aradan altı gün geçince İsa Petros'u, Yakup'u ve Yuhanna'yı yanına aldı; onları öbürlerinden ayrı olarak yüksek bir dağa yöneltti. Gözleri önünde görünüşü değişti. 3 Giysileri parıltıdan apak oldu. Yeryüzünde hiçbir arıtma öğesinin ağartamayacağı bir aklıktı bu. 4 Derken İlyas'la Musa göründü onlara. İsa'yla görüşüyorlardı. 5 Petros İsa'ya, "Ya Rabbi " dedi. "Burada bulunmamız ne iyi! Üç çadır kuralım: Biri sana, biri Musa'ya, biri de İlyas'a." 6 Ne dediğini kendisi de bilmiyordu. Çünkü üçü de korku içindeydi. 7 Derken bir bulut inip onlara gölge saldı. Buluttan bir ses geldi: "Sevgili Oğlum budur, O'nu dinleyin!" 8 Öğrenciler bir çırpıda çevreye göz attı, ama İsa'dan başkasını göremediler. 9 Dağdan inerlerken, İnsanoğlu ölüler arasından dirilinceye dek gördüklerini hiç kimseye anlatmamaları için İsa onları uyardı. 10 Öğrenciler bu öğüdü tuttu; ölülerden dirilmenin de ne anlama gelebileceğini aralarında tartıştılar. 11 İsa'ya bir soru sordular: "Dinsel yorumcular acaba niçin ilkin İlyas'ın gelmesi gerekir, diyorlar?" 12 İsa, "Evet"dedi. "İlkin İlyas gelir ve her şeyi düzene koyar. Ama neden İnsanoğlu'na ilişkin çok işkence çekecek ve aşağı görülecek diye yazılmıştır? 13 Gerçi İlyas gelmiş bulunuyor. Ama size derim ki, kendisine ilişkin yazılmış olduğu gibi, ona gönüllerinin dilediğini yaptılar. " 14 Öğrencilerin yanına döndüklerinde, onların çevresini büyük bir topluluğun sardığını ve dinsel yorumcuların onlarla tartıştığını gördüler. 15 Orada toplananların tümü İsa'yı görünce şaşkınlığa düştü, koşup O'nu karşıladılar. 16 İsa onlara, "Aranızda ne tartışıyorsunuz?"diye sordu. 17 Topluluk arasından bir adam O'nu yanıtladı: "Öğretmen, içinde dilsiz bir ruh bulunan oğlumu sana getirdim. 18 Onu nerede tutarsa yere atıyor. Çocuğun ağzı köpükleniyor, dişlerini gıcırdatıyor, kaskatı kesiliyor. Öğrencilerinden onu çıkarmalarını diledim, ama güçleri yetmedi." 19 İsa, "Ey imansız kuşak!"dedi. "Daha ne kadar sizlerle kalacağım? Daha ne kadar sizlere katlanacağım? Onu bana getirin." 20 Çocuğu İsa'ya getirdiler. Kötü ruh O'nu görür görmez çocuğu sarstı. Çocuk yere düştü, ağzı köpüklenerek debelendi. 21 İsa çocuğun babasına sordu: "Ne zamandan beri ona bu hal geldi?"Baba, "Çocukluğundan beri" diye yanıtladı. 22 "Kötü ruh onu yok etmek için pek çok kez ateşe de attı suya da. Bir şey yapabilirsen bize acı ve yardım et." 23 İsa onu yanıtladı: "Bir şey yapabilirsen mi? İman edene her şey olanaklıdır." 24 Çocuğun babası o anda bağırdı: "İman ediyorum; yetersiz imanıma yardım et!" 25 Topluluğun üşüştüğünü gören İsa, kötü ruhu payladı: "Dilsiz ve sağır ruh, sana buyuruyorum; çocuktan çık ve bir daha ona girme!" 26 Ruh çığlık atarak ve çocuğu zorlu zorlu sarsarak çıktı. Çocuk ölü gibi oldu. Çoğunluk, "Öldü" diyordu. 27 Ama İsa onu elinden tutup kaldırdı. Çocuk ayağa kalktı. 28 İsa eve girince öğrencileri özel olarak kendisine sordu: "Biz niçin onu çıkaramadık?" 29 İsa, "Bu tür kötü ruh duadan başka hiçbir yolla çıkmaz"diye yanıtladı. 30 Oradan ayrılıp Galile'yi aştılar. İsa kimsenin bunu bilmesini istemiyordu. 31 Çünkü öğrencilerine öğretmekteydi. Onlara, "İnsanoğlu insanların eline teslim edilecek; O'nu öldürecekler, ama öldürüldükten üç gün sonra dirilecek"dedi. 32 Ne var ki, bu sözü anlamadılar. O'na sormaya da çekindiler. 33 Kafernahum'a vardılar. İsa eve girince öğrencilere sordu: "Neydi yolda tartıştığınız?" 34 Sustular. Çünkü yolda giderken, içlerinde kimin en üstün olduğunu tartışmışlardı. 35 İsa oturunca On İkiler'i çağırıp, "En üstün olmak isteyen, hepinizin arasında sonuncu ve hepinizin hizmet görücüsü olsun"dedi. 36 Sonra bir çocuğu elinden tutup ortalarında durdurdu. Çocuğu kolları arasına alarak kendilerine, 37 "Kim bu çocuklardan birini benim adıma kabul ederse beni kabul eder"dedi. "Ve kim beni kabul ederse beni değil, ama beni göndereni kabul eder." 38 Yuhanna İsa'ya, "Öğretmen!" dedi. "Bir adama rastladık. Adınla cinleri çıkarıyordu. Onu engelledik. Çünkü bizlerle gelmiyor." 39 İsa, "Ona engel olmayın"dedi. "Çünkü hiç kimse adımla güçlü bir iş yapıp da hemen ardından beni kötüleyemez. 40 Çünkü bize karşı olmayan bizden yanadır. 41 Doğrusu size derim ki, Mesih bağlısı olduğunuz için her kim benim adımla sizlere bir bardak su içirirse, karşılığını hiç yitirmeyecektir." 42 "Bana iman eden şu küçüklerden birini kim suça sürüklerse, boynuna iri bir değirmen taşı bağlanıp denize atılması kendisi için daha iyidir. 43 Eğer elin seni suça sürüklüyorsa onu kes! Yaşama kolsuz girmen iki kol sahibi olarak cehenneme, hiç sönmeyen ateşe gitmenden daha iyidir. 44 45 Eğer ayağın seni suça sürüklüyorsa onu kes! Yaşama ayaksız girmen iki ayak sahibi olarak cehenneme atılmandan daha iyidir. 46 47 Eğer gözün seni suça sürüklüyorsa onu oy! Tanrı'nın hükümranlığına tek gözle girmen, iki göz sahibi olarak cehenneme atılmandan daha iyidir. 48 Orada 'onları yiyen kurt ölmez ve ateş sönmez.' 49 "Çünkü herkes ateşle tuzlanacaktır. 50 Tuz iyi bir şeydir. Ama tuz tuzluluğunu yitirirse bir daha neyle ona tuz tadı verilebilir? Kendinizde tuz olsun ve birbirinizle barış içinde yaşayın." İncil — Thomas Cosmades