Araçlar Gözat
211 Yeruşalim'e yaklaştıklarında, Zeytinlik Dağı'nda Beytfaci denen yere ulaştılar. İsa iki öğrenci gönderdi. 2 Onlara, "Karşınızdaki köye gidin"dedi. "Hemen orada bağlı duran bir eşekle yanında bir sıpa bulacaksınız. Onları çözüp bana getirin. 3 Eğer biri size bir söz söyleyecek olursa, 'Bunlar Rab için gereklidir' deyin. 'Hiç gecikmeden onları geri gönderecek.'" 4 Bu, peygamber aracılığıyla bildirilen şu söz yerine gelsin diye oldu: 5 "Sion kızına söyleyin: İşte Hükümranın sana geliyor. Yumuşak huylulukla, Bir eşeğin sırtında, Eşeğin yavrusu bir sıpa sırtında." 6 Öğrenciler gidip İsa'nın kendilerine verdiği buyruğu gerektiği gibi uyguladı. 7 Eşekle yavrusunu getirdiler, üstlerine giysilerini koydular. İsa bindi. 8 Topluluğun büyük çoğunluğu giysilerini yola serdi. Bazıları da ağaçlardan dallar kesip yola serdiler. 9 İsa'nın önünden gerisinden yürüyen topluluklar yüksek sesle bağrışıyordu: "Osanna! Davut Oğluna. Rab'bin adıyla gelen kutludur. En yücelerde Osanna!" 10 İsa, Yeruşalim'e girince tüm kent sarsıldı. Kentte herkes aynı soruyu soruyordu: "Kimdir bu?" 11 Topluluklar da yanıtlıyordu: "Bu, peygamberİsa'dır. Galile'nin Nasıra kentinden." 12 İsa tapınağa girdi ve tapınakta alışverişle uğraşan herkesi dışarı attı. Para değiştirenlerin masalarını, güvercin satıcılarının koltuklarını altüst etti. 13 Onlara, "Kutsal Kitap'ta yazılmıştır"dedi: "'Evime dua evi denecektir. Ama siz onu eşkıya yatağı yaptınız.'" 14 Tapınakta O'na gözü görmezlerle kötürümler geldi. İsa onları sağlığa kavuşturdu. 15 Ne var ki, başrahiplerle dinsel yorumcular yaptığı görkemli işleri ve tapınakta, "Osanna! Davut Oğlu'na" diyerek bağrışan çocukları görünce öfkelenerek 16 kendisine sordular: "Bunların dediğini duyuyor musun?" İsa, "Kuşkusuz!"diye karşılık verdi. "Siz şu sözü hiç okumadınız mı?" 'Yavruların ve emziktekilerin ağzından övgü hazırladın.'" 17 Onları bırakıp kentten ayrıldı. Beytanya'ya gitti, orada konakladı. 18 İsa ertesi sabah kente dönerken acıktı. 19 Yol üzerinde bir incir ağacı görünce ona yaklaştı. Ama onda yapraktan başka bir şey bulmadı. Bu nedenle ağaca, "Bundan böyle sende hiçbir vakit ürün olarak bir şey yetişmesin"dedi. İncir ağacı hemen kurudu. 20 Öğrenciler olayı görünce şaşakaldılar. "Nasıl oldu da incir ağacı bir an içinde kuruyuverdi?" diye sordular. 21 İsa onları yanıtladı: "Doğrusu size derim ki, eğer imanınız olursa ve kuşkuya düşmezseniz yapacaklarınız salt incir ağacına uygulananla kalmayacak. Şu dağa buyruk verip, 'Yerinden kalk, denize atıl' deseniz bu bile olacaktır. 22 İman ederek dua edince, dilediğiniz her şeyi alacaksınız." 23 İsa tapınağa girmiş öğretiyordu ki, halkın başrahipleri ve İhtiyarları yaklaşıp sordular: "Bu işleri hangi yetkiye dayanarak yapıyorsun? Bu yetkiyi sana veren kim?" 24 İsa, "Ben de size bir soru sorayım"diye yanıtladı, "Eğer sorumu yanıtlarsanız, ben de size bu işleri hangi yetkiyle yaptığımı söyleyeceğim. 25 Yahya'nın vaftiz etme yetkisi nereden geldi? Tanrı'dan mı, yoksa insanlardan mı?" Onlar aralarında tartışmaya koyuldu: "Eğer 'Tanrı'dandır' dersek, O bize, 'Öyleyse neden ona inanmadınız?' diye soracak. 26 Yok eğer, 'İnsanlardandır' dersek, topluluktan korkumuz var. Çünkü herkes Yahya'yı peygamber olarak tutuyor." 27 İsa'yı yanıtlayarak, "Bilmiyoruz" dediler. İsa, "Öyleyse, ben de size bu işleri hangi yetkiye dayanarak yaptığımı söylemeyeceğim"dedi. 28 "Şu olay sizlere neyi düşündürüyor? Bir adamın iki oğlu vardı. Adam birincisine, 'Oğul, git bugün bağda çalış' diye buyurdu. 29 O da, 'Çalışmaya isteğim yok' dedi. Ama sonradan pişmanlık duyarak gitti. 30 Adam öteki oğluna da aynı buyruğu verdi. Bu oğul, 'Olur, giderim' dediyse de gitmedi. 31 İkisinden hangisi babasının isteğini yerine getirmiş oldu?"Onlar, "Birincisi" diye karşılık verdi. İsa, "Doğrusu size derim ki"dedi, "Gümrük vergisi toplayanlarla genel kadınlar Tanrı hükümranlığına sizlerden önce girer. 32 Çünkü Yahya size doğruluk kapsamında geldi ama inanmadınız. Oysa gümrük vergisi toplayanlarla genel kadınlar ona inandı. Sizlere gelince, bunu görmenize karşın sonradan pişmanlık duyup ona inanmayı yeğlemediniz." İsa sözünü sürdürdü: 33 "Başka bir simgesel öyküye kulak verin: Çiftlik sahibi bir adam 'asma dikti, bağın çevresine çit çekti, burada bir cendere kazdı. Bir de kule kurdu.' Burayı bağcılara kiralayıp başka bir ülkeye gitti. 34 "Bağ bozumu yaklaşınca, payına düşen ürünü toplamaları için uşaklarını kiracılara gönderdi. 35 Bağı kiralayanlar uşakları yakaladıkları gibi birini tartakladılar, ötekinin canına kıydılar, bir başkasını da taşa tuttular. 36 Adamcağız yeniden, bu kez ilkinden daha çok sayıda uşak gönderdi. Onlara karşı yine aynı tepkiyle davrandılar. 37 Sonunda oğluma saygı gösterirler düşüncesiyle onlara oğlunu gönderdi. 38 Gelgelelim kiracılar oğlunu görünce, 'İşte malları miras alacak kişi burada' diye aralarında söyleştiler, 'Haydi şunu öldürelim de mirasına konalım.' 39 Böylece onu yaka paça bağdan dışarı sürükleyip öldürdüler. 40 "Şimdi, bağ sahibi dönünce bu kiracılara ne yapacak?" 41 Onlar, "Bu bayağı insanları kırıp geçecek, bağı da bağ bozumunda kendisine ürünü verecek olan başka bağcılara kiralayacak" dediler. 42 İsa, "Siz Kutsal Yazılar'da deneni hiç okumadınız mı?" dedi: "'Yapıcıların kaldırıp attığı Taş İşte bu, baş köşeye konulan Taş oldu. Rab'ten sağlandı bu. Gözlerimiz önünde ne görkem!' 43 "Bu nedenle, size derim ki, Tanrı'nın hükümranlığı sizlerden alınacak ve ona yaraşan ürünleri yetiştiren topluma verilecek.[ 44 O Taş'a çarpıp düşen paramparça olacak. Taş da kimin üstüne düşerse onu ezip toz edecek.]" 45 Başrahiplerle Ferisiler O'nun simgesel öykülerini duyunca kendilerinden söz ettiğini anladılar. 46 İsa'yı tutuklamak istedilerse de topluluklardan korktular. Çünkü O'nu peygamber olarak tutuyorlardı.
İncil — Thomas Cosmades
»