141 İmanı zayıf olan kişiyi aranıza kabul edin, ama kişisel görüşlere dayanan tartışmalara yer vermeyin. 2 Örneğin, birinin inancı her tür yiyeceği yemesine izin verir. Öte yandan imanı zayıf birisiyse yalnız sebze yer. 3 Her şeyi yiyen yemeyeni aşağı görmesin. Ne de salt sebze yiyen, yiyecek sorununda sakıncası olmayanı yargılasın. Çünkü Tanrı onu içten kabul etmiştir. 4 Başka birinin ev uşağını yargılamaya sen kim oluyorsun? Onun başarılı olup olmadığına ancak efendisi karar verir. Kaldı ki başarılı olacaktır. Çünkü Rab'bin onu başarılı kılmaya gücü kesindir. 5 Biri şu günü öteki günden üstün tutar, öbürü ise günlerin tümünü eşit tutar. Herkes kendi sağduyusuna güvensin. 6 Belirli bir güne saygısı olanın bu saygısı Rab'bedir. Yemek yiyen de Rab'bi yüceltmek için yer. Çünkü Tanrı'ya teşekkür sunar. Öte yandan, yiyecek sorununda çekingen davranan, Rab'bi düşünerek çekingen davranır. Bunun için de Tanrı'ya teşekkür sunar. 7 İçimizden hiç kimse kendisi için yaşamaz, kendisi için ölmez. 8 Çünkü yaşıyorsak Rab için yaşıyoruz. Ölüyorsak Rab için ölüyoruz. Öyleyse yaşasak da ölsek de Rabbin'iz. 9 Mesih'in ölmesi sonra da dirilmesi bunun içindir; hem yaşayanların hem de ölenlerin Rab'bi olsun diye. 10 Öyleyse niçin kardeşini yargılıyorsun? Sen de niçin kardeşini aşağı görüyorsun? Çünkü hepimiz Tanrı'nın yargı kürsüsü önünde dikileceğiz. 11 Çünkü Tanrı Sözü şudur: "Rab buyuruyor: 'Benim diri olduğum gibi, Her diz önümde çökecek ve Her dil belirginlikle Tanrı'yı açıklayacak.'" 12 Demek ki, her birimiz Tanrı'ya kendisine ilişkin hesap verecek. 13 Bu nedenle, bundan böyle birbirimizi yargılamayı bırakalım. Tersine, yargılarken tutumunuz şu olsun: Bir kardeşin suça sürüklenmesine ya da kösteklenmesine yol açacak bir şey yapmayalım. 14 Rab İsa bağlılığında kesinlikle biliyorum ki, hiçbir şey kendiliğinden kirli değildir. Ama bir şeyin kirli olduğuna inanan için o şey kirli olmuştur. 15 Eğer yediğin bir yiyecekten ötürü kardeşin üzüntüye düşmüşse, artık sevgi ilkesi uyarınca yaşamıyorsun. Mesih'in onun yararına canını verdiği kardeşine yiyecek yüzünden yıkım getirme. 16 Sizlerce yararlı sayılan tutum, sonunda kötülenmesin. 17 Çünkü Tanrı'nın hükümranlığı yiyecek içecek sorunu değildir. Kutsal Ruh bağlılığında gerçekleşen doğruluk, barış ve sevinçtir. 18 Bu yolda Mesih'e hizmet eden birey Tanrı tarafından beğenilir, insanlarca onaylanır. 19 Öyleyse barışın ardından koşalım ve birbirimize karşı yapıcılıkla davranalım. 20 Yiyecek yüzünden Tanrı'nın işini baltalama. Gerçekte her yiyecek yenebilir. Ama yediğiyle başkasını suça sürükleyen birey kötülük işler. 21 Et yememek, şarap içmemek ve kardeşini suça sürükleyecek herhangi bir şey yapmamak yerinde tutumdur. 22 Bu konudaki inancın neyse, bunu Tanrı önünde kendine sakla. Onayladığı işi yapıp da kendi kendini yargılamayan insan mutludur. 23 Ama yediğinden kuşkulanırken yiyen yargılanır. Çünkü tutumu imana dayanmamakta. İmana dayanmayan her tutum ise günahtır . İncil — Thomas Cosmades