Araçlar Gözat
Kitap
211 Bu olaylardan sonra İsa Taberiye Denizi kıyısında yeniden öğrencilerine açıkça göründü. Bu görünüşü şöyle oldu: 2 Simon Petros, İkiz adını taşıyan Tomas, Galile'nin Kana kentinden Natanael, Zebedi'nin oğulları ve İsa'nın başka iki öğrencisi bir aradaydı. 3 Simon Petros öbürlerine, "Ben balık tutmaya gidiyorum" dedi. Öbürleri, "Biz de seninle geliyoruz" dedi. Çıkıp bir tekneye bindilerse de, o gece hiçbir şey tutamadılar. 4 Şafak sökerken İsa kıyıda durdu. Ama öğrenciler O'nun İsa olduğunu anlamadı. 5 İsa, "Çocuklar, balığınız yok mu?"sorusunu doğrulttu. "Hayır" diye yanıtladılar. 6 İsa, "Ağı teknenin sağ yanına atın, tutacaksınız"dedi. Bunun üzerine ağı attılar. Ancak balıkların bolluğundan onu çekmeye güçleri yetmedi. 7 İsa'nın sevdiği öğrenci Petros'a, "Bu Rab'tir" dedi. Simon Petros O'nun Rab olduğunu duyunca balıkçı gömleğini giyip -çünkü giysilerini çıkarmıştı- denize atladı. 8 Öbür öğrenciler de balık dolu ağı çekerek kayıkla yaklaştılar. Çünkü kıyıdan ırakta değildiler; yaklaşık yüz on metre kadar ötedeydiler. 9 Karaya ayak basar basmaz, orada kömür ateşi yandığını gördüler; üstünde balıkla ekmek duruyordu. 10 İsa, "Şimdi tuttuğunuz balıklardan birkaçını getirin"dedi. 11 Simon Petros tekneye girdi ve yüz elli üç iri balıkla dolu ağı karaya çekti. Tepe tepe dolu olmasına karşın ağ yırtılmadı. 12 İsa, "Gelin, kahvaltı edin"dedi. Öğrencilerden hiçbiri O'na, "Sen kimsin?" diye sormak atılganlığını gösteremedi. Çünkü O'nun Rab olduğunu biliyorlardı. 13 İsa yaklaştı, ekmeği alıp kendilerine verdi. Balığı da verdi. 14 Ölüler arasından dirilişinden sonra, İsa'nın öğrencilere üçüncü görünüşüydü bu. 15 Kahvaltıyı bitirdikten sonra İsa, Simon Petros'a sordu: "Ey Yuhanna oğlu Simon, beni bunlardan daha çok seviyor musun?"Petros, "Evet ya Rab, seni sevdiğimi biliyorsun" diye yanıtladı. İsa, "Kuzularımı otlat"dedi. 16 İsa ikinci kez ona sordu: "Ey Yuhanna oğlu Simon, beni seviyor musun?"Simon Petros, "Evet, ya Rab, seni sevdiğimi biliyorsun" diye yanıtlayınca, İsa, "Koyunlarıma çobanlık et"dedi. 17 İsa Petros'a üçüncü kez sordu: "Ey Yuhanna oğlu Simon, beni seviyor musun?"İsa'nın üçüncü kez, "Beni seviyor musun?" diye sorması Petros'u üzdü. "Ya Rab" dedi. "Sen her şeyi bilirsin. Seni sevdiğimi de biliyorsun." İsa ona, "Koyunlarımı otlat"dedi. 18 "Sana önemle belirtirim; gençken giyinir kuşanır istediğin yere giderdin. Ama yaşlanınca ellerini uzatacaksın, başkası seni giydirip kuşatacak ve gitmek istemediğin yere yöneltecek." 19 Bunu ne tür ölümle Tanrı'yı yücelteceğini belirtmek için bildirdi . Bu açıklamadan sonra ona, "Ardım sıra gel"dedi. 20 Petros ardına dönünce baktı ki, İsa'nın sevdiği öğrenci geriden geliyor. Akşam yemeğinde O'nun göğsüne yaslanıp, "Ya Rab, seni ele verecek olan kimdir?" diye soran öğrenciydi bu. 21 Petros onu gördüğünde İsa'ya sordu: "Pekiyi Rab, ya buna ne olacak?" 22 İsa ona, "Eğer ben gelinceye dek onun kalmasını istiyorsam bundan sana ne?"dedi. "Sen benim ardım sıra gel." 23 Böylece kardeşlerarasında o öğrencinin hiç ölmeyeceğine ilişkin bir söz dolaşmaya başladı. Oysa İsa onun için, "Ölmeyecek" dememişti; "Eğer ben gelinceye dek onun kalmasını istiyorsam bundan sana ne?" demişti. 24 Bunlara tanıklık eden ve bunları yazan öğrencidir bu. Tanıklığının gerçek olduğunu biliyoruz. 25 Öte yandan İsa'nın yapmış olduğu başka pek çok eylem vardır. Bunlar teker teker yazılmış olsaydı, sanırım yazılan kitaplar dünyaya sığmazdı.
İncil — Thomas Cosmades
»