41 İsa'nın Yahya'dan daha çok öğrenci topladığını ve vaftiz ettiğini Ferisiler duymuştu. Rab bunu biliyordu. 2 Oysa İsa'nın kendisi değil, sadece öğrencileri vaftiz ediyordu. 3 İsa Yahudiye'den ayrılıp yeniden Galile'ye gitti. 4 Yolculuk ederken Samiriye'den geçmesi gerekiyordu. 5 Samiriye'nin Sihar denilen kasabasına geldi. Burası Yakup'un oğlu Yusuf'a verdiği toprağa yakındı. 6 Yakup'un kuyusu bu yerdeydi. Yolculuktan yorgun düşen İsa kuyunun başına oturdu. Vakit öğleyin on iki sularıydı. 7 Samiriyeli bir kadın su çekmeye geldi. İsa ona, "Bana da ver içeyim"dedi. 8 Öğrencileri kasabaya yiyecek almaya gitmişti. 9 Samiriyeli kadın, "Sen Yahudi'sin bense Samiriyeli bir kadınım" dedi. "Nasıl olur da benden içecek su istersin?" Çünkü Yahudiler'in Samiriyeliler'le hiç ilişkileri yoktur. 10 İsa, "Eğer Tanrı'nın armağanını ve sana, 'Bana su ver, içeyim' diyenin kim olduğunu bilseydin"dedi, "Sen O'ndan isteyecektin; O da sana yaşam suyunu verecekti." 11 Kadın, "Efendi" dedi. "Su çekecek bir kovan yok, kuyu da derin. Nereden sahip oluyorsun sen yaşam suyuna? 12 Bu kuyuyu bize veren atamız Yakup'tur. Kendisi de, oğulları da, davarları da buradan içmiştir. Yoksa sen ondan da üstün biri misin? " 13 İsa yanıtladı: "Bu sudan içen herkes yeniden susayacak. 14 Oysa benim vereceğim sudan her kim içerse sonsuza dek susamayacaktır. Vereceğim su sonsuz yaşam sağlamak için onun iç varlığında kaynaklanan bir pınar olacaktır." 15 Kadın, "Efendi" dedi. "Bu suyu bana ver. Ne susayayım, ne de su çekmek için buraya dek geleyim." 16 İsa, "Git, kocanı çağır, sonra buraya dön"dedi. 17 Kadın, "Kocam yok" diye yanıtlayınca İsa ona, "Kocam yok demekle doğru söyledin"dedi. 18 "Çünkü beş kocaya vardın ve şu anda birlikte yaşadığın kişi kocan değil. Bu konuda doğru konuştun." 19 Kadın, "Efendi" dedi. "Görüyorum ki sen bir peygambersin. 20 Bizim atalarımız şu dağda tapındı, ama sizler tapınılması gereken yer Yeruşalim'dedir dersiniz." 21 İsa, "Bana inan ey kadın"dedi. "Vakit geliyor. O zaman Baba'ya ne bu dağda, ne de Yeruşalim'de tapınacaksınız. 22 Siz bilmediğinize tapınıyorsunuz; bizse bildiğimize tapınıyoruz. Çünkü kurtuluş Yahudiler'den gelir. 23 Ama gerçek tapınıcıların Baba'ya ruhta ve gerçekte tapınacakları vakit geliyor ve işte o vakit şimdidir. Çünkü Baba kendisine böyle tapınanları arıyor. 24 Tanrı Ruh'tur ve O'na tapınanların ruhta ve gerçekte tapınması gerektir." 25 Kadın, "Biliyorum ki, Hristos denilen Mesih gelecektir" dedi. "O gelince bize her şeyi bildirecek." 26 İsa, "Seninle konuşan ben, O Kişi'yim "dedi. 27 Bu sırada İsa'nın öğrencileri geldi. O'nun bir kadınla konuşmasına şaştılar. Buna karşın hiçbiri kadına, "Sen ne arıyorsun?" ya da İsa'ya, "Niçin bu kadınla konuşuyorsun?" diye sormadı. 28 Kadın su testisini bıraktı, kasabaya gidip halka, 29 "Gelin, tüm yaptıklarımı bana söyleyen adamı görün" dedi. "Acaba Mesih bu mu?" 30 Halk kasabadan çıkmış, İsa'ya geliyordu. 31 Bu arada öğrencileri O'na, "Rabbi, bir şey ye" diyordu. 32 Ama İsa, "Sizin bilmediğiniz bir yiyeceğim var"dedi. 33 Öğrenciler birbirlerine, "Acaba biri O'na yiyecek mi getirdi?" diye sordular. 34 İsa, "Benim yiyeceğim, beni gönderenin isteğini yapmak ve O'nun işini sonuçlandırmaktır"dedi. 35 "Sizler ürünün biçilmesine daha dört ay var demiyor musunuz? Ben de size diyorum ki, gözlerinizi kaldırın da ürünü biçilmeye hazır, ağarmış tarlalara bakın. 36 "Eken de, biçen de hep birlikte sevinsin diye, biçen karşılığını alıyor, sonsuz yaşam için ürün topluyor. 37 Çünkü burada, 'Biri eker, öbürü biçer' sözü doğrudur. 38 Sizi emek vermediğiniz ekini biçmeye gönderdim. Başkaları emek verdi, sizse onların emeğine kondunuz." 39 "Tüm yaptıklarımı bana söyledi" diye tanıklık eden kadının sözü üzerine, o kasabadaki Samiriyeliler'in birçoğu İsa'ya iman etti. 40 O'na geldiklerinde de yanlarında kalması için Samiriyeliler kendisinden dilekte bulundu. O da iki gün orada kaldı. 41 İsa'nın sözü üzerine daha birçok kişi iman etti. 42 Kadına da, "Bundan böyle iman etmemiz senin söylemen nedeniyle değildir" dediler. "Biz kendimiz O'nu duyduk ve gerçekten dünyanın kurtarıcısı olduğunu biliyoruz." 43 İsa iki gün sonra oradan ayrılıp Galile'ye gitti. 44 Daha önce bir peygamberin kendi ülkesinde değeri olmadığına tanıklık etmişti. 45 Bu kez Galile'ye geldiğinde Galileliler O'nu candan kabul etti. Çünkü onlar da Passah kutlayışına katılmış ve kutlama süresince Yeruşalim'de yaptığı işlerin tümünü görmüşlerdi. 46 Bunun üzerine İsa suyu şarap yaptığı Galile'nin Kana kentine yeniden geldi. Orada bir saray görevlisi vardı, oğlu Kafernahum'da hastaydı. 47 İsa'nın Yahudiye'den Galile'ye geldiğini duyunca yanına vardı ve yetişip oğlunu iyi etmesi için O'na yakardı. Çünkü oğlu ölümün eşiğindeydi. 48 İsa ona, "Belirtiler ve göz kamaştırıcı eylemler görmedikçe hiçbir zaman iman etmeyeceksiniz"dedi. 49 Saray görevlisi, "Efendi çocuğum ölmeden önce yetiş" dedi. 50 İsa, "Git, oğlun yaşıyor"diye yanıtladı. Adam, İsa'nın dediğine iman edip gitti. 51 Daha aşağıya inerken uşakları onu karşılayıp oğlunun yaşadığını bildirdiler. 52 Saray görevlisi oğlunun iyileşmeye yüz tuttuğu saati uşaklardan sordu. "Dün öğle üstü saat birde ateşi düştü" dediler. 53 O zaman baba, İsa'nın, "Oğlun yaşıyor" dediği anda çocuğun iyileştiğini anladı. Hem kendisi hem de tüm ev halkı iman etti. 54 İsa'nın Yahudiye'den Galile'ye gelişinde yaptığı ikinci belirtiydi bu. İncil — Thomas Cosmades