141 HER hikmetli kadın kendi evini yapar; Fakat sefih kadın kendi ellerile onu yıkar. 2 Doğruluğunda yürüyen adam RABDEN korkar; Fakat yollarında iğri olan onu hor görür. 3 Sefihin ağzında kendi kibri için değnek vardır; Fakat hikmetlilerin dudakları kendilerini tutar. 4 Öküzlerin olmadığı yerde yemlik temiz olur; Fakat mahsul çokluğu öküzün kuvvetile olur. 5 Doğru şahit yalan söylemez; Fakat yalancı şahit yalanlar solur. 6 Müstehzi adam hikmet arar da bulamaz; Fakat anlayışlı adam için bilgi kolaydır. 7 Akılsız adamın karşısından çekil; Çünkü onda bilgi dudakları bulmazsın. 8 Basiretli adamın hikmeti kendi yolunu anlamaktır; Fakat akılsızların sefaheti hiledir. 9 Sefihler günahla istihza ederler; Fakat lûtuf doğrular arasındadır. 10 Yürek kendi acılığını bilir; Sevincine de yabancı karışmaz. 11 Kötülerin evi harap olur; Fakat doğruların çadırı çiçeklenir. 12 Yol var ki, adamın önünde doğru görünür; Fakat onun sonu ölüm yollarıdır. 13 Gülerken bile yürek dertlidir; Ve sevincin sonu kederdir. 14 Yüreğinde dönek olan kendi yollarına doyar; İyi adam da kendisinde olandan doyar. 15 Bön adam her söze inanır; Fakat basiretli adam kendi gidişine dikkat eder. 16 Hikmetli adam korkar, ve şerden ayrılır; Fakat akılsız adam kibirlenir, ve kendine güvenir. 17 Çabuk öfkelenen akılsızlık eder; Ve niyetleri bozuk olan adamdan nefret olunur. 18 Bön adamlar akılsızlığı miras alırlar; Fakat basiretliler bilgi tacını giyerler. 19 Şerirler iyilerin önünde, Ve kötüler salihin kapılarında iğilirler. 20 Fakir adamdan komşusu bile nefret eder; Fakat zengini sevenler çoktur. 21 Komşusunu hor gören suç eder; Fakat hakirlere acıyan mutludur. 22 Şer düşünenler yollarını şaşırmazlar mı? Fakat iyilik düşünenlere inayet ve hakikat olur. 23 Her emekte menfaat vardır; Fakat boş lakırdı yoksulluğa götürür. 24 Hikmetlilerin tacı zenginlikleridir; Fakat akılsızların sefaheti ancak sefahettir. 25 Doğru şahit canlar kurtarır; Fakat yalanlar soluyan hileye sebep olur. 26 RAB korkusunda kuvvetli itimat vardır; Ve oğullarının da sığınacak yeri olur. 27 İnsan ölüm tuzaklarından ayrılsın diye, RAB korkusu hayat pınarıdır. 28 Kıralın haşmeti kavmın çokluğundandır; Fakat hükümdarın helâki kavmın yok olmasındandır. 29 Geç öfkelenen adamın anlayışı çoktur; Fakat dar ruhlu adam sefaheti üstün tutar. 30 Rahat yürek bedenin hayatıdır; Fakat kıskançlık kemiklerin çürüklüğüdür. 31 Fakiri sıkıştıran onu Yaratanı hor görür; Fakat yoksula acıyan onu izzetlendirir. 32 Kötü adam kendi kötülüğü ile yıkılır. Fakat ölümünde salihin sığınacak yeri vardır. 33 Hikmet anlayışlı adamın yüreğinde oturur; Fakat akılsızların içindeki şey belli olur. 34 Salâh bir milleti yükseltir; Fakat günah ümmetler için utançtır. 35 Kıralın lûtfu akıllı davranan kul içindir; Fakat kızgınlığı utanca sebep olana karşıdır. İncil — Kitab-ı Mukaddes