201 VE kâhin İmmerin oğlu Paşhur, RAB evinin baş memuru, Yeremyayı bu sözlerle peygamberlik ederken işitti. 2 Ve Paşhur peygamber Yeremyayı dövdü, ve RAB evindeki yukarı Benyamin kapısında olan tomruğa onu vurdu. 3 Ve ertesi gün, vaki oldu ki, Paşhur Yeremyayı tomruktan çıkardı. Ve Yeremya ona dedi: RAB senin adını Paşhur değil, ancak Magor-missabib koydu. 4 Çünkü RAB şöyle diyor: İşte, ben seni kendine ve bütün seni sevenlere bir dehşet kılacağım, ve onlar düşmanlarının kılıcı ile düşecekler, ve senin gözlerin görecek; ve bütün Yahudayı Babil kıralının eline vereceğim, ve onları Babile sürecek; ve kılıçla onları vuracak. 5 Ve bu şehrin bütün zenginliğini, ve bütün kazancını, ve bütün değerli şeylerini, ve Yahuda kırallarının bütün hazinelerini düşmanlarının eline vereceğim; ve onları çapul edecekler, ve alıp Babile götürecekler. 6 Ve sen, Paşhur, ve evinde oturanların hepsi, sürgüne gideceksiniz; sen, ve kendilerine yalancı peygamberlik ettiğin bütün dostların, Babile varıp orada öleceksiniz, ve orada gömüleceksiniz. 7 Ya RAB, beni kandırdın, ben de kandım; benden kuvvetlisin, ve beni yendin; bütün gün gülünç oldum, herkes benimle eğleniyor. 8 Çünkü her kere söyledikçe feryat ediyorum: Zorbalık ve soygun! diye bağırıyorum; çünkü bütün gün RABBİN sözü bana rüsvaylık ve maskaralık oldu. 9 Ve: Onu anmıyacağım, ve artık onun ismile söylemiyeceğim, dedim; o zaman, yüreğimde, kemiklerimin içine kapatılmış yanar bir ateş gibi oldu, ve kendimi tutmaktan yoruldum, artık elimden gelmiyor. 10 Çünkü bir çoklarının çekiştirdiğini işittim, çepçevre dehşet. Düşmemi bekliyen bütün yakın dostlarım diyorlar: Şikâyet edin, biz de onu şikâyet ederiz; belki kanar da onu yeneriz, ve ondan öcümüzü alırız. 11 Fakat RAB korkunç bir yiğit gibi benimle beraberdir; bundan dolayı beni kovalıyanlar sürçecekler, ve yenmiyecekler; akıllıca davranmadıkları için, hiç unutulmaz ebedî bir rezaletle çok utanacaklar. 12 Fakat ey sen, salihi deniyen, gönlü ve yüreği gören orduların RABBİ, onlardan alacağın öcü göreyim; çünkü davamı sana açtım. 13 RABBE terennüm edin, RABBE hamdedin; çünkü kötülük edenlerin elinden yoksulun canını kurtardı. 14 Doğduğum gün lânetli olsun; anamın beni doğurduğu gün mubarek olmasın. 15 Babamı çok sevindirerek: Bir erkek çocuğun doğdu, diye onu müjdeliyen adam lânetli olsun. 16 Ve o adam, RABBİN nadim olmıyarak yıktığı şehirler gibi olsun; ve sabahlayın çığlık, ve öğleyin bağırış işitsin; 17 çünkü beni rahimde öldürmedi; anam da kabrim olurdu, ve rahmi daima gebe kalırdı. 18 Zahmet ve keder göreyim, günlerim rüsvaylıkla tükensin diye niçin ana rahminden çıktım? İncil — Kitab-ı Mukaddes