101 Bu şeylerden sonra Rab, başka yetmiş kişi daha atadı; ve onları ikişer ikişer, kendisinin gitmek üzere olduğu her şehre ve yere kendi önünce gönderdi. 2 Ve onlara dedi: "Ürün gerçekten bol, ama işçiler azdır. Onun için ürünün Rabbine yalvarın ki, kendi biçilecek ürününe işçiler göndersin. 3 Gidin; işte, sizi kurtların arasına kuzular gibi gönderiyorum. 4 Ne kese, ne torba, ne de çarık taşıyın; yolda kimseye selâm vermeyin. 5 Ve hangi eve girerseniz, önce, 'Bu eve esenlik olsun' deyin. 6 Ve eğer gerçekten orada esenlik oğlu varsa, sizin esenliğiniz onun üzerinde kalacaktır; ama yoksa, size dönecektir. 7 Ve onlar tarafından size verilen şeyleri yiyip içerek, aynı evde kalın; çünkü işçi kendi ücretine lâyıktır. Evden eve yer değiştirmeyin. 8 Ve her hangi bir şehre girip de sizi kabul ederlerse, önünüze konulan şeyleri yiyin. 9 Ve oradaki hastaları iyi edin ve onlara, 'Tanrı'nın krallığı size yaklaştı' deyin. 10 Ama her hangi bir şehre girip de sizi kabul etmezlerse, o şehrin caddelerine çıkıp deyin: 11 'Şehrinizden bize yapışan tozu bile size karşı silkiyoruz; yine de şunu bilin ki, Tanrı'nın krallığı size yaklaştı.' 12 Ve size derim ki o günde , o şehir için olacağından çok, Sodom için dayanılabilir bir durum olacaktır. 13 Vay sana, ey Horazin! Vay sana, ey Beytsayda! Çünkü sizde yapılan kudretli işler, eğer Sur ve Sayda'da yapılmışolsaydı, onlar çoktan çul içinde ve külde oturarak tövbe ederlerdi. 14 Ama yargıda sizin için olacağından çok, Sur ve Sayda için dayanılabilir bir durum olacaktır. 15 Ve sen, ey Kefernahum, göğe kadar yükseltilmiş olan! Sen ölüler diyarına indirileceksin. 16 Sizi dinleyen, beni dinler ve sizi reddeden, beni reddeder; beni reddeden de beni göndereni reddeder." 17 Ve yetmişler, "Ya Rab, senin adınla cinler bile bize boyun eğiyorlar" diyerek sevinçle geri döndüler. 18 Ve İsa onlara dedi: "Şeytanın şimşek gibi gökten düştüğünü gördüm. 19 İşte, ben size yılanların, akreplerin ve düşmanın bütün gücü üzerine basma yetkisini verdim; ve size hiçbir şey asla zarar vermeyecektir. 20 Bununla beraber, ruhlar size boyun eğdiler diye bunda sevinmeyin; ama daha çok adlarınız gökte yazıldı diye sevinin." 21 O saatte İsa Ruh'ta sevinip dedi: "Ey Baba, göğün ve yerin Rabbi; sana şükrederim ki, bu şeyleri bilgelerden ve akıllılardan gizleyip onları bebeklere açıkladın; evet Baba, çünkü senin gözünde böylece hoşnut edici oldu. 22 Her şey Babam tarafından bana teslim edilmiştir; ve Oğul'un kim olduğunu Baba'dan başka kimse bilmez; Baba'nın kim olduğunu da Oğul'dan ve Oğul'un O'nu kendisine açıklamak istediği kişiden başkası bilmez." 23 Ve öğrencilere dönüp onlara özel olarak dedi: "Sizin gördüğünüz şeyleri gören gözlere ne mutlu! 24 Çünkü size derim ki, birçok peygamberler ve krallar sizin gördüklerinizi görmek istediler ve görmediler; ve sizin işittiklerinizi işitmek istediler ve işitmediler." 25 Ve işte, bir Yasa uzmanı ayağa kalkıp, "Ey öğretmen, sonsuz hayatı miras almak için ne yapayım?" diyerek O'nu denedi. 26 İsa da ona, "Yasa'da ne yazılmıştır? Nasıl okursun?" dedi. 27 Ve o cevap vererek dedi: "Tanrın Rab'bi bütün yüreğinle ve bütün canınla ve bütün gücünle ve bütün anlayışınla, komşunu da kendin gibi seveceksin." 28 İsa da ona, "Doğru cevap verdin, bunu yap ve yaşayacaksın" dedi. 29 Ama o, kendisini haklı çıkarmayı arzulayarak İsa'ya dedi: "Ve benim komşum kimdir?" 30 İsa da cevap verip dedi: "Adamın biri Yeruşalem'den Eriha'ya iniyordu; ve haydutların eline düştü; onlar kendisini hem soydular hem de dövüp yaraladılar, yarı ölü bırakıp gittiler. 31 Ve bir rastlantıyla kâhinin biri o yoldan iniyordu; onu görünce öbür taraftan geçip gitti. 32 Ve aynı şekilde bir Levili de o yerde bulunduğunda, gelip onu gördü, öbür taraftan geçip gitti. 33 Ama bir Samiriyeli yolculuk ederken, onun yanına geldi; ve onu görünce acıdı. 34 Ve yaklaşıp yaraları üzerine yağ ve şarap dökerek onları sardı; ve onu kendi hayvanına bindirip bir hana götürdü; ve ona baktı. 35 Ve ertesi gün ayrılırken iki dinar çıkardı, hancıya verip ona dedi: 'Ona bak ve daha fazla ne harcarsan, geri geldiğimde sana öderim.' 36 Şimdi sana nasıl görünür, bu üçünden hangisi haydutların eline düşen kişinin komşusu olmuştur?" 37 O da, "Ona karşı merhamet gösteren" dedi. O zaman İsaona, "Git, sen de aynı şekilde yap" dedi. 38 Ve öyle oldu ki, yola devam ederlerken bir köye girdi; ve Marta adında bir kadın O'nu evine kabul etti. 39 Ve Meryem adında bir kızkardeşi vardı; o da İsa'nın ayakları dibinde oturup O'nun sözünü dinliyordu. 40 Ama Marta fazla hizmet konusunda şaşırmıştı; ve O'na gelip dedi: "Ya Rab, hizmet etmek için kızkardeşimin beni yalnız bıraktığına aldırmıyor musun? Onun için bana yardım etmesini ona söyle." 41 Ama İsa cevap verip ona dedi: "Marta, Marta, sen çok şeyler hakkında endişelenip telaşlanıyorsun; 42 Oysa bir tek şeye ihtiyaç vardır; ve Meryem kendisinden alınmayacak olan iyi payı seçmiştir." İncil — Bünyamin Candemir