21 Ve öyle oldu ki, o günlerde bütün dünyanın sayımı yapılsın diye Kayser Avgustus'tan bir yazılı emir çıktı. 2 Bu sayım, ilk olarak Kirinius Suriye valisi olduğu zaman yapılmıştı. 3 Ve herkes yazılmak üzere, her biri kendi şehrine gitti. 4 Ve Yusuf da Davut'un evinden ve ailesinden olduğu için Galile'den, Nasıra şehrinden çıkıp Yahudiye'ye, Davut'un şehri diye adlandırılan Beytlehem'e, 5 Çocuğa hamile olan nişanlısı Meryem'le birlikte yazılmak için gitti. 6 Ve öyle oldu ki, onlar oradayken onun doğurma günleri tamam olmuştu. 7 Ve ilk oğlunu doğurdu; ve O'nu kundağa sarıp bir yemliğe yatırdı; çünkü handa onlara yer yoktu. 8 Ve aynı yörede, kırlarda kalıp geceleyin kendi sürüleri üzerine nöbet tutan çobanlar vardı. 9 Ve işte, Rab'bin bir meleği onların yanında durdu; ve Rab'bin yüceliği onların çevrsinde parladı; ve büyük korkuyla ürperdiler. 10 Melek de onlara dedi: "Korkmayın, çünkü işte, ben size, bütün halka olacak olan büyük sevinç müjdesini bildiriyorum. 11 Çünkü bugün size Davut'un şehrinde bir Kurtarıcı doğdu; O, Rab olan Mesih'tir. 12 Ve size işaret şudur: Yemlikte yatan kundağa sarılı bir bebek bulacaksınız." 13 Ve birdenbire melek ile birlikte göksel ordunun bir kalabalığı belirdi , Tanrı'yı överek dediler: 14 "En yücelerde Tanrı'ya yücelik ve yeryüzünde hoşnut olduğu insanlara esenlik olsun." 15 Ve öyle oldu ki, melekler onlardan ayrılıp göğe çekilirken adamlar, çobanlar, birbirlerine dediler: "O zaman ta Beytlehem'e kadar gidelim ve Rab'bin bize bildirdiği bu olmuş olan şeyi görelim." 16 Ve acele ederek gelip Meryem'i ve Yusuf'u ve yemlikte yatan bebeği buldular. 17 Ve gördükleri zaman, bu çocuk hakkında kendilerine söylenen sözü etrafa bildirdiler. 18 Ve duyanların hepsi, çobanlar tarafından kendilerine söylenen şeyler hakkında şaştılar. 19 Ama Meryem yüreğinde derin düşünerek bütün bu şeyleri içinde sakladı. 20 Ve çobanlar, kendilerine söylendiği gibi, işittikleri ve gördükleri bütün şeyler için Tanrı'yı yücelterek ve överek geri döndüler. 21 Çocuğu sünnet etmek için sekiz gün tamam olunca, O'nun ana rahminde belirmeden önce melek tarafından adlandırılmış olduğu gibi O'nun adı İsa konuldu. 22 Ve Musa'nın Yasasına göre onların paklanma günleri tamam olunca, O'nu Rab'be sunmak için, Yeruşalem'e götürdüler; 23 Nasıl ki Rab'bin Yasasında, "İlk doğan her erkek Rab'be kutsal denilecektir" diye yazılmıştır; 24 Ve Rab'bin Yasasında, "Bir çift kumru ya da iki güvercin yavrusu" denildiği üzere, bir kurban sunmak için, Yeruşalem'e götürdüler. 25 Ve işte, Yeruşalem'de Şimeon adında bir adam vardı. Bu adam salih ve Tanrı'ya adanmış biri olup, İsrail'in teselli edilmesini bekliyordu; ve Kutsal Ruh onun üzerindeydi. 26 Ve Rab'bin Mesihini görmeden önce ölüm görmeyeceği kendisine tanrısal yolla Kutsal Ruh tarafından bildirilmişti. 27 Ve Şimeon Ruh'ta olarak tapınağa geldi; ve çocuk İsa'yı annesiyle babası, O'nun için Yasa'nın geleneğine göre olanı yapmak üzere içeri getirdiklerinde, 28 O da O'nu kucağına aldı ve Tanrı'ya şükrederek dedi: 29 "Ya Rab, şimdi sözüne göre kulunu esenlik içinde salıverirsin; 30-32 Çünkü bütün halkların yüzü önünde hazırlamış olduğun kurtuluşu; ulusların aydınlığa kavuşması için olan ışığı ve kendi halkın İsrail'in yüceliğini gözlerimgördü." 33 Ve Yusuf ile O'nun annesi Meryem, O'nunla ilgili olarak söylenen şeylere şaşıyorlardı. 34 Şimeon da onları kutsayıp, O'nun annesi Meryem'e dedi: "İşte, bu çocuk, İsrail'de birçoklarının düşmesi ve kalkması için ve aleyhinde konuşulacak bir alâmet olmak için tayin olunmuştur . 35 (Ve senin canını da bir kılıç delip geçecek); ta ki, birçokyüreklerin düşünceleri açığa çıksın." 36 Aşer kabilesinden Fanuel'in kızı, Anna adında bir peygamber vardı; kızlığından sonra bir kocayla yedi yıl yaşamış olup, yaşta çok ilerlemişti. 37 Ve hemen hemen seksen dört yıllık bir dul idi ; tapınaktan ayrılmaz, gece gündüz oruç ve duayla hizmet ederdi. 38 Ve o, aynı saatte içeri girerek aynı şekilde Rab'be şükretti; ve Yeruşalem'de kurtuluşu bekleyenlerin hepsine O'nun hakkında konuştu. 39 Onlar da Rab'bin Yasa'sına göre bütün şeyleri tamamlayınca Galile'ye, kendi şehirleri Nasıra'ya döndüler. 40 Ve çocuk büyüdü ve bilgelikle dolu olarak Ruh'ta kuvvetlendi; ve Tanrı'nın inayeti O'nun üzerindeydi. 41 Ve O'nun anne babası her yıl Fısıh bayramında Yeruşalem'e giderlerdi. 42 Ve O, on iki yaşına gelince bayram geleneğine göre Yeruşalem'e çıktılar; 43 Ve bayram günlerini tamamlayıp dönerlerken çocuk İsageride, Yeruşalem'de kaldı; ve Yusuf ile annesi Meryem bunu bilmiyorlardı. 44 Ama O'nun yol arkadaşları arasında olduğunu sanarak bir günlük yol gittiler; ve akrabalarla tanıdıklar arasında O'nuaradılar. 45 Ve O'nu bulmayınca, kendisini arayarak Yeruşalem'e döndüler. 46 Ve öyle oldu ki, üç gün sonra O'nu tapınakta öğretmenlerin ortasında oturmakta, hem onları dinlemekte hem de onlara soru sormakta buldular. 47 Ve O'nu dinleyenlerin hepsi anlayışına ve cevaplarına şaşırmışlardı. 48 O'nu görünce şaştılar; ve annesi O'na dedi: "Ey oğul neden bize böyle ettin? İşte, babanla ben üzülerek seni arıyorduk." 49 O da onlara dedi: "Neden beni arıyordunuz ki? Benim için Babamın işlerinde bulunmam gerektiğini bilmiyor musunuz?" 50 Onlar ise kendilerine söylediği sözü anlamadılar. 51 Ve onlarla birlikte inip Nasıra'ya geldi; ve onlara bağımlıydı. Annesi de bütün bu sözleri yüreğinde saklıyordu. 52 Ve İsa bilgelikte ve boyda ve Tanrı ile insanlar önünde lütufta ilerliyordu. İncil — Bünyamin Candemir