11-3 Aramızda tamamen inanılmış olan şeylerin anlatımını, başlangıçtan görgü tanığı ve Söz'ün hizmetçisi olanların bize onları ilettikleri gibi düzenlemeyi birçokları ele aldığı için, bütün şeyleri ta en başından doğru olarak araştırıp anlayarak, sana sırasıyla yazmak bana da iyi göründü, ey çok erdemli Teofilos! 4 Öyle ki, onlarla eğitildiğin şeylerin kesin doğruluğunu bilesin. 5 Yahudiye kralı Hirodes'in günlerinde, Abiya takımından Zekeriya adında bir kâhin vardı; karısı da Harunkızlarından olup adı Elizabet'ti. 6 Her ikisi de Rab'bin bütün emir ve kurallarında kusursuzca yürüyerek, Tanrı'nın önünde salihtiler. 7 Ve onların çocukları yoktu; çünkü Elizabet kısırdı; ve her ikisi de yaşlarında ilerlemişti. 8 Ve öyle oldu ki, kendi takımının sırasında Zekeriya, Tanrı'nın önünde kâhinlik hizmetini yerine getirirken, 9 Kâhinlik geleneği uyarınca, Rab'bin tapınağına girip buhur yakmak kurayla ona düştü. 10 Ve buhur saatinde bütün halk topluluğu dışarıda dua ediyordu. 11 Ve Rab'bin bir meleği buhur sunağının sağında dikilerek ona göründü. 12 Ve Zekeriya onu görünce huzursuz olup üzerine korku düştü. 13 Ama melek ona dedi: "Korkma, Zekeriya; çünkü duan işitildi; ve karın Elizabet sana bir oğul doğuracak, onun adını Yuhanna koyacaksın. 14 Ve sana sevinç ve coşkunluk olacak, onun doğumuna da birçokları sevinecekler. 15 Çünkü o, Rab'bin önünde büyük olacak; hiç şarap ve keskin içki içmeyecek. Ve daha annesinin rahmindeyken bile Kutsal Ruh'la dolu olacaktır. 16 Ve İsrail oğullarından birçoğunu kendi Tanrıları Rab'bedöndürecek. 17 Babaların yüreklerini çocuklara, itaatsız olanları da salihlerinbilgeliğine döndürmek ve Rab için hazırlanmış bir halkı hazırlamak üzere, İlya'nın ruhu ve gücüyle O'nun önünde gidecektir." 18 Zekeriya da meleğe dedi: "Bunu nasıl bileceğim? Çünkü ben yaşlı bir adamım, karım da yaşta ilerlemiştir." 19 Ve melek cevap verip ona dedi: "Ben Tanrı'nın önünde duran Cebrail'im; seninle konuşmak ve bu müjdeyi sana bildirmek için gönderildim. 20 Ve işte, dilin tutulacak ve bu şeylerin olacağı güne dek konuşamayacaksın; çünkü vaktinde yerine gelecek olan sözlerime inanmadın." 21 Ve halk Zekeriya'yı bekliyor ve tapınakta gecikmesine şaşıyordu. 22 Ama o dışarı çıktığında onlarla konuşamadı; onlar da tapınakta bir görüntü gördüğünü anladılar. Ve Zekeriya onlara işaretler yapıyordu; ve dili tutulmuş kaldı. 23 Ve öyle oldu ki, hizmetinin günleri tamamlanınca kendi evine gitti. 24 Ve o günlerden sonra karısı Elizabet gebe kaldı; ve kendisini beş ay gizleyip dedi: 25 "İnsanlar arasında utancımı kaldırmak için, Rab üzerime baktığı günlerde bana böyle etti." 26 Ve altıncı ayda Cebrail melek, Tanrı tarafındanadı Nasıra olan Galile'nin bir şehrine, 27 Davut evinden Yusuf adındaki bir adama nişanlı olan bir bakire kıza gönderildi; ve bakirenin adı Meryem'di. 28 Ve melek içeriye, onun yanına gelip, "Selâm, ey lütuf bulan! Rab seninledir; kadınlar arasında kutlusun" dedi. 29 Ama Meryem onu görünce sözlerinden huzursuz olup, bu ne çeşitbir selâm olabilir diye düşünüyordu. 30 Melek de ona dedi: "Korkma, Meryem; çünkü sen Tanrı'dan lütuf buldun. 31 Ve işte, gebe kalıp bir oğul doğuracaksın ve adını İsa koyacaksın. 32 O büyük olacak ve kendisine en yüce Olan'ın Oğlu denilecek; ve Rab Tanrı O'na babası Davut'un tahtını verecek. 33 Ve Yakub'un evi üzerinde sonsuza dek egemenlik sürecek; ve O'nun krallığının sonu olmayacaktır." 34 Ama Meryem meleğe dedi: "Erkek bilmediğime göre bu nasıl olacak?" 35 Melek de cevap verip ona dedi: "Kutsal Ruh senin üzerine gelecek ve en yüce Olan'ın gücü sana gölge salacak; onun için de doğacak olan Kutsal'a, Tanrı'nın Oğlu denecek. 36 Ve işte, akraban Elizabet de yaşlılığında bir oğula gebe kaldı; ve kendisine kısır denilenin bu altıncı ayıdır. 37 Çünkü Tanrı katında imkânsız hiçbir şey yoktur." 38 Meryem de, "İşte, ben Rab'bin kulu; bana senin sözüne göre olsun" dedi. Ve melek ondan ayrıldı. 39 Ve o günlerde Meryem kalktı, aceleyle dağlık memleketine, Yahuda'nın bir şehrine gitti; 40 Ve Zekeriya'nın evine girip Elizabet'i selâmladı. 41 Ve öyle oldu ki, Elizabet Meryem'in selâmını duyunca, bebek onun rahminde sıçradı; ve Elizabet Kutsal Ruh'la doldu; 42 Ve yüksek sesle bağırıp dedi: "Sen kadınlar arasında kutlusun ve rahminin meyvesi kutludur. 43 Ve bu lütuf bana nereden ki, Rabbimin annesi bana gelmiş olsun? 44 Çünkü işte, selâmının sesi kulağıma eriştiği gibi, bebek rahmimde sevinçle sıçradı. 45 İman eden kadına ne mutlu! Çünkü Rab tarafından kendisine söylenen şeyler yerine gelmiş olacaktır." 46 Ve Meryem dedi: "Canım Rab'bi yüceltir, 47 Ve ruhum, Kurtarıcım Tanrı'da sevinir. 48 Çünkü O, kulunun düşük durumuna baktı. Çünkü işte, bundan sonra bütün kuşaklar bana mutlu diyecekler. 49 Çünkü güçlü Olan bana büyük şeyler etti; O'nun adı kutsaldır. 50 Ve O'nun merhameti kuşaktan kuşağa, kendisinden korkanlaradır. 51 Bazusuyla kudret işledi; kibirlileri yüreklerinin düşüncesinde dağıttı. 52 Hükümdarları tahtlarından aşağı indirdi ve inik olanları yükseltti. 53 Açları iyi şeylerle doyurdu; ve zenginleri boş gönderdi. 54-55 Atalarımıza, İbrahim'e ve onun soyuna konuştuğu gibi, sonsuza dek merhameti anmak için kulu İsrail'e yardım etti." 56 Ve Meryem üç ay kadar onunla birlikte kaldı ve kendi evine döndü. 57 Şimdi, Elizabet için doğuracağı vakit tamam olmuştu; ve bir oğul doğurdu. 58 Ve komşularıyla akrabaları, Rab'bin ona gösterdiği kendi merhametini büyüttüğünü işittiler; ve onunla birlikte sevindiler. 59 Ve öyle oldu ki, sekizinci gün çocuğu sünnet etmek için geldiler; ve babasının adı gibi onun adını Zekeriya koyuyorlardı. 60 Ve annesi cevap verip, "Hayır; ama o Yuhanna diye çağrılacaktır" dedi. 61 Ve ona, "Akrabaların arasında bu adla çağrılan hiç kimse yok" dediler. 62 Ve onun adının ne konulmasını arzu ettiğine dair babasına işaretler yaptılar. 63 O da bir yazı levhası isteyip, "Adı Yuhanna'dır" diye yazdı. Hepsi de şaştılar. 64 Ve onun ağzı hemen açıldı; dili çözüldü, Tanrı'yı överek konuştu. 65 Ve onların çevresinde oturanların hepsinin üzerine korku düştü; ve Yahudiye'nin tüm dağlık bölgesinde, bütün bu şeyler konuşuluyordu. 66 Ve onları duyanların hepsi, "O hâlde bu çocuk ne olacak acaba?" diyerek, onları yüreklerinde sakladılar. Ve Rab'bin eli onunla beraberdi. 67 Ve babası Zekeriya Kutsal Ruh'la doldu; ve peygamberlik edip dedi: 68 "İsrail'in Tanrı'yı Rab kutlu olsun; çünkü kendi halkını ziyaret edip onlar için kurtuluş başardı; 69-75 Ve düşmanlarımızın elinden kurtulmuş olarak, hayatımızın bütün günlerince O'nun önünde kutsallık ve salâhiçinde kendisine korkusuzca hizmet etmeyi bize sağlamak için; atalarımıza vaadedilen merhameti gerçekleştirmek ve kendi kutsal antlaşmasını, babamız İbrahim'e ettiği andı hatırlamak için; zaman başladığından beri kutsal peygamberlerinin ağzıyla söylediği gibi, düşmanlarımızdan ve bizden nefret edenlerin hepsinin elinden kurtuluşu, kulu Davut'un evinde bize bir kurtuluş boynuzu kaldırdı. 76-77 Sen de ey çocuk, en yüce Olan'ın peygamberi diye çağırılacaksın; çünkü O'nun yollarını hazırlamak için, Tanrımızın merhamet yüreğinin aracılığıyla, O'nun halkına günahlarının bağışlanması ile olan kurtuluş bilgisini vermek için, Rab'bin yüzü önünce gideceksin; 78-79 O merhamet yüreği ile ki, karanlıkta ve ölüm gölgesinde oturanlara ışık vermek için, ayaklarımızı barış yoluna doğrultmak için, yücelerden doğan Güneş bizi ziyaretetti." 80 Ve çocuk büyüyor ve ruhta kuvvetleniyordu; ve İsrail'e görüneceği güne dek çöllerdeydi. İncil — Bünyamin Candemir