Araçlar Gözat
291 ÇOK kere tedip olunup da dik başlılık eden, Birdenbire kırılacaktır, çare yok. 2 Salihler çoğalınca, kavm sevinir; Fakat kötü adam hükümdar olunca, kavm ah çeker. 3 Kim hikmeti severse, babasını sevindirir, Fakat fahişelerle arkadaşlık eden malını yok eder. 4 Kıral memleketi adaletle pekiştirir, Fakat hediye seven onu yıkar. 5 Komşusuna yaltaklanan adam, Onun ayakları için ağ serer. 6 Şerir adamın günahında tuzak vardır; Fakat salih adam terennüm eder ve sevinir. 7 Salih adam fıkaranın hakkını tanır; Kötü adam tanıma nedir anlamaz. 8 Müstehzi adamlar şehri körükler; Fakat hikmetliler öfkeyi yatıştırır 9 Hikmetli adamın sefihle davası olunca, Kızsa da, gülse de, rahat yoktur. 10 Kanlı adamlar kâmil adamdan nefret ederler; Doğru adamlar ise, onun canını korurlar. 11 Akılsız bütün öfkesini ortaya döker; Hikmetli adam ise, onu tutar ve susturur. 12 Bir hükümdar yalan söze kulak verirse, Bütün hizmetçileri kötülerdir. 13 Fakir ile gaddar adam karşılaşırlar; İkisinin de gözünü aydınlatan RABDİR. 14 Fıkaraya doğrulukla hükmeden kıral, Onun tahtı ebediyen pekişir. 15 Değnek ve tedip hikmet verir; Fakat kendi haline bırakılan çocuk anasını utandırır. 16 Kötü adamlar çoğalınca, günah çoğalır; Fakat salihler onların düştüklerini göreceklerdir. 17 Oğlunu terbiye et, ve sana rahat verecektir; Ve senin canına lezzet verecektir. 18 Vahiy olmayınca kavm dizginsiz olur; Fakat şeriati tutana ne mutlu! 19 Kul sözle terbiye edilmez; Çünkü anlasa da kulak asmaz. 20 Sözlerinde acele eden bir adam gördün mü? Ondan ziyade akılsızdan bir şey umulur. 21 Kim kulunu çocukluğundan beri nazlı büyütürse Sonunda o kendisine oğul olur. 22 Öfkeli adam kavga çıkarır, Ve kızan adamın günahı pek çoktur. 23 Adamın kibri kendini alçaltır; Fakat alçak gönüllü adam izzet bulur; 24 Hırsızla ortak olan kendi canından nefret eder; Ant teklifini işitir de bildiğini söylemez. 25 İnsan korkusu tuzak kurar; Fakat RABBE güvenen emniyette olur. 26 Hükümdarın yüzünü arıyan çoktur; Fakat insanın hükmü RABDENDİR. 27 Haksız adam salihlere mekruhtur, Yolunda doğru olan adam kötüye mekruhtur.
İncil — Kitab-ı Mukaddes
»