●Araçlar Gözat▼
101 Sonra gökten inmekte olan, güçlü başka bir melek gördüm. Bir buluta bürünmüştü. Başının üzerinde gökkuşağı vardı. Yüzü güneşe benziyordu, ayakları da ateş direkleri gibiydi. 2 Elinde açık bir kitapçık tutuyordu. Sağ ayağıyla denize, sol ayağıyla karaya bastı. 3 Aslan kükremesini andıran yüksek bir sesle bağırdı. O bağırınca, yedi gök gürlemesi kendine özgü seslerle konuştu. 4 Yedi gök gürlemesi konuşunca yazmaya hazırlanıyordum ki, gökten gelen bir sesin şunları bildirdiğini duydum: "Yedi gök gürlemesinin konuştuklarını mühürle. Onları yazma." 5 Denizde ve karada durduğunu gördüğüm melek, sağ elini göğe doğru kaldırdı. 6 Göğü ve göktekileri, yeri ve yerdekileri, denizi ve denizdekileri yaratanın, çağlar çağı diri Olan'ın adıyla, "Artık erteleme olmayacak" diye ant içti. 7 "Ama yedinci meleğin sesini duyuracağı günlerde, melek boruyu öttürdüğünde Tanrı'nın gizemli tasarısı sonuçlanacak; tıpkı uşakları peygamberlerin ağzından bildirdiği gibi." 8 Ardından, gökten duyduğum ses yine benimle konuştu: "Git, denizde ve yerde duran meleğin elindeki açık kitabı al!" 9 Bunun üzerine meleğe gittim, kitapçığı bana vermesini istedim. O bana, "Al ye onu" dedi. "Midende acılık oluşturacak, ama ağzına bal gibi tatlı gelecek." 10 Meleğin elinden kitapçığı alıp yedim. Ağzımda bal gibi tatlıydı. Ama yiyince midem apacı oldu. 11 Bana, "Sen yine halklar, uluslar, diller ve sayısız hükümran ilişkisinde peygamberlik etmelisin" dediler.
İncil — Thomas Cosmades
●»